4.MATEMATİK ÖĞRETMENİ ADAYLARININ KULLANDIKLARI ÇOKLU ZEKÂ ALANLARI

Bu araştırmada, matematik öğretmeni adaylarının çoklu zekâ alanlarının gelişmişlik düzeyleri belirlenmeye çalışılmış ve bu düzeylerin öğretmen adaylarının lisede mezun oldukları okul türüne ve anne-baba eğitim durumlarına göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Bu amaçla, matematik öğretmenliğinde öğrenim görmekte olan 145 öğretmen adayına Çoklu Zekâ Alanları Envanteri uygulanmıştır. Tarama modeli olarak gerçekleştirilmiş olan bu araştırmada ulaşılan veriler, betimsel istatistiklerin yanında tek faktörlü ve iki faktörlü varyans analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmanın sonunda, ilköğretim matematik öğretmeni adaylarının mantıksal-matematiksel, kişilerarası-sosyal ve içsel-içedönük zekâ alanlarının gelişmiş ve diğer zekâ alanlarının ise orta düzeyde gelişmiş olduğu anlaşılmıştır. Anadolu Öğretmen Lisesi ile diğer liselerde öğrenim görmüş olan öğretmen adaylarının bedensel-kinestetik zekâ düzeylerinin farklılaştığı görülmüştür. Ayrıca, öğretmen adaylarının kişilerarasısosyal zekâlarının anne ve babalarının eğitim düzeylerine göre ortak bir biçimde farklılaştığı anlaşılmıştır

4.MATEMATİK ÖĞRETMENİ ADAYLARININ KULLANDIKLARI ÇOKLU ZEKÂ ALANLARI

It is aimed to determine the development of mathematics pre-service teachers’ multiple intelligences and the differentiation of their intelligences according to their high school graduation and their families’ education levels. The Multiple Intelligences Inventory, developed by Saban (2002), was implemented with a total of 145 pre-service teachers. Besides descriptive statistics, One-way and Two-way ANOVA tests were applied for analysis of data. Finally, it has understood that logical-mathematical, interpersonal-social and intrapersonal intelligences are developed while the others are moderately developed. Mathematics pre-service teachers’ bodily-kinesthetic intelligence levels are differed according to their high school graduation from Anatolian Teacher High School and other schools. Additionally, pre-service teachers’ interpersonal-social intelligence levels are differed according to the education level of their parents

___

  • ACAT, M. B. (2002). Çoklu zekâ kuramının Türkiye koşullarında öğrenme-öğretme ortamlarının planlanmasında ve düzenlenmesinde kullanılabilirliği. Uluslararası Katılımlı Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu, Eskişehir.
  • ARMSTRONG, T. (1994). Multiple intelligences in the classroom. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • DEMİREL, Ö. (2000). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A Yayınları.
  • DOĞAN, Y. ve ALKIŞ, S. (2007). “Sınıf öğretmeni adaylarının sosyal bilgiler derslerinde çoklu zeka alanlarını kullanabilmelerine yönelik görüşleri”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XX(2): 327-339.
  • DURMAZ, H. ve ÖZYILDIRIM, H. (2005). “Fen bilgisi ve Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin Kimya dersine karşı tutumları ve çoklu zekâ alanları ile Kimya ve Türkçe derslerindeki başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi”. Gazi Üniversitesi Kırşehir
  • Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1): 67-76. GARDNER, H. (1999). Çoklu zekâ: Görüşmeler ve makaleler. Ankara: Enka Eğitim Dizisi.
  • GÜNEŞ, G. ve GÖKÇEK, T. (2010). “Lisansüstü öğrencilerin çoklu zekâ türleri üzerine özel bir durum çalışması”. İlköğretim Online, 9(2): 459-473.
  • GÜRBÜZOĞLU-YALMANCI, S. (2011). “Çoklu zekâ türleri ile öğretmen adaylarının öğrenim gördükleri bölümler arasındaki ilişki”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1): 1270-1289.
  • HAMURCU, H., GÜNAY, Y. ve ÖZYILMAZ, G. (2002). “Buca Eğitim Fakültesi fen bilgisi ve sınıf öğretmenliği bölümü öğrencilerinin çoklu zekâ kuramına dayalı profilleri”. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül,
  • Ankara. 12 Nisan 2012 tarihinde http://www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek-5/b_kitabi/PDF/Fen/Bildiri/t334.pdf adresinden elde edilmiştir.
  • KARASAR, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • KOCABAŞ, A. (2003). “Erken Çocukluk Dönemi Öğretmen Adaylarının Kullandıkları Müziği Öğrenme Stratejileri ve Çoklu
  • Zekâ Alanlarının Karşılaştırılması”. OMEP, Kuşadası-Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı Bildiri Kitabı (3.Cilt), 5–11 Ekim. 01 Mayıs 2012 tarihinde http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/makale/A-Kocabas_2.html adresinden elde edilmiştir.
  • KORKMAZ, Ö., YEŞİL, R. ve AYDIN, D. (2009). “Öğretmen adaylarının çoklu zekâ algıları”. Selçuk Üniversitesi Ahmet
  • OCAK, G., OCAK, İ. ve LEBLEBİCİLER, N. H. (2005). “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Çeşitleri ve Bölüm Puan
  • Türleri Arasındaki İlişki”. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, ss. 989-994. SABAN, A. (2002). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • VURAL, B. (2004). Öğrenci merkezli eğitim ve çoklu zekâ. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • YENİCE, N. ve AKTAMIŞ, H. (2010). “Sınıf öğretmeni adaylarının çoklu zekâ alanlarının demografik özelliklerine göre incelenmesi”. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(3), 86-99.