Amaç: Eğitim dönemlerinin sonunda, tıp fakültesi son sınıf öğrencileri, gelecekteki meslekiyaşamları ile ilgili bir takım kaygılarla karşı karşıyadır. Bu çalışmanın amacı son sınıföğrencilerinin kaygı düzeyleri ile mezuniyet sonrası döneme ilişkin kaygı duydukları konularıbelirlemek ve bunlar arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.Yöntem: 55 son sınıf öğrencisinden ulaşılabilen 45’i (%81,8) gelecekteki meslekiyaşamları ile ilgili olası 18 kaygı durumunu içeren anket ile Durumluluk ve Sürekli KaygıÖlçeği 2 (State-Trait Anxiety Inventory – STAI TX-2) anketini yanıtlamıştır. Anket formumesleki yeterlik, mesleki memnuniyet ve çalışma koşulları soru-larından oluşmaktaydı.Sonuçlar, SPSS 10.0 programında değerlendirilmiş ve istatistiksel analizler için Pearson korelasyon analizi ve independent-samples T testi kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin %70’inde orta düzeyde sürekli anksiyete vardı.Öğrencilerin STAIortalama puanları (43,8  7,93) ve mesleki kaygı (52,6  15,87) arasında orta düzeyde,korelasyon vardır ve istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (r=0,474, p=0,001). Bu çalışmada kaygı durumları arasında sırasıyla şu parametreler yüksek puandadır: 1. Uzmanlıksınavında başarısız olma (4,00  1,33), 2. Uzmanlık sınavına yetersiz hazırlanma (3,91 1,32), 3. Mesleki yaşamlarında uzman olarak çalışamama (3,71  1,48). STAI ile şu kaygı durumları arasında pozitif korelasyon vardır: 1. Hastalara kasıtsız olarakzarar verme, 2. Yanlış tanı koyma, 3. Acil hastaya yaklaşım, 4. Klinik becerilerdeyetersizlik, işsizlik, 5. İlaç reçetelemede yetersizlik (p