Ortaçağ Avrupası'nın iktisat tarihinde faiz yasağının kökenler

Ortaçağ filozofları tefeciliğe çok açık ve kesin bir tanımlama getirmişlerdir: anaparayı veya borçlanılan tutarı aşan her fazladan ödeme faizdir. Tüm Skolâstik yazarlar, tefeciliğin bir günah ve suç olduğu, yalnızca kilise hukuku tarafından değil bununla birlikte pek çok ülkede yürürlüğe konulan dünyevi yasalar tarafından da cezalandırılması gerektiği görüşünde fikir birliğine varmışlardı. Köktenci inanca dayanan temel Skolâstik tez, tüm biçimlerdeki insan etkinliğinin en sonunda mutlaka doğal hukuka göre yargılanması gerektiği düşüncesini içermekteydi. Tefecilik, adil olmadığı için kabul edilemezdi. Aristocu önermenin ikinci dereceden de olsa bir önemi vardı. On beşinci asırda reddedilmiş olsa dahi, bundan dolayı Skolâstik konumu asla yok olmamıştı. Aquinas, tefecilik hırsızlıktır ve adalete de aykırıdır diyerek, Aristocu görüşü açıkça ifade etmişti.

Anahtar Kelimeler:

Tefecilik, Faiz, Adil Fiyat, Ortaçağ İktisat Düşüncesi.

The roots of the usury prohıbıtıon ın the medıeval economıc hıstory of europe

The scholastic definition of usury was very clearly, whatever exceeds the principal or the sum loaned is usury. All scholastic writers agreed that usury was both a sin and a crime, punishable not only by canon law but also by the secular law of many countries. The basic scholastic thesis rested on a fundamental belief that ultimately all forms of human activity must be judged by natural law. Usury was not acceptable because it was unjust. The Aristotelian argument was subsidiary and when it was rejected in the fifteenth century the scholastic position was not thereby undermined. Aquinas clearly states Aristotelian view that usury was theft and contrary to justice.

Keywords:

Usury, Interest, Just Price, Medieval Economic Thought.,

PDF

___

Aristo ( 2002 ). Politika. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Blaug, M. (1991). St. Thomas Aquinas (1225-1274). New York: E. Elgar.
Cleary, P. (1914). The church and usury: an essay on historical and theological aspects of money-lending. Dublin: M H Gill. Dempsey, B. W. (1948). Interest and usury. London: D. Dobson. Jones, N. L. (1989). God and moneylender. New York: B. Blackwell. KMŞ (2004). Kutsal kitap eski ve yeni antlaşma. İstanbul: Kitab-ı Mukaddes. Langholm, O. D. (1984). The Aristotellian analysis of usury. New York: Columbia University Press. Lecky, W. E. H. (1955). History of the rise and influence of the rationalism in Europe. New York: G. Braziller. Noonan, J. T. (1957). The scholastic analysis of usury. Cambridge: Harvard University Press.
Parks, T. (2005). Medici money: banking, metaphysics and art in fifteenth century Florance. New York: W.W.Norton. Wilson, T. (1963). A discourse upon usury. New York: M Kelley.