GÖÇMENLERLE ÇALIŞAN SİVİL TOPLUM KURULUŞLARI YETKİLİLERİN SAHA GÖZLEMLERİ: İSTANBUL VE ŞANLIURFA ÖRNEĞİ

Sivil Toplum Kuruluşları (STK), uyum faaliyetlerinin gerçekleşmesi adına önemli bir rol üstlenmektedir. Bu faaliyetlerin yürütülmesi esnasında, ihtiyaçların tespitinden, karşılanmasına kadarki tüm süreçlerde birtakım sorunlar yaşanabilmektedir. Bu nedenle bu çalışma, göçmen gruplarla çalışan STK yetkililerinin, göçmenlerin uyum sürecine yönelik gerçekleştirdikleri faaliyetler süresince yaşadıkları sorunların değerlendirilmesi amacı ile yürütülmüştür. Çalışma gerçekleştirilirken STK’ların çalışma içeriklerinin ve yaklaşım biçimlerinin coğrafi ve kültürel açıdan farklılaşıp farklılaşmadığının görülebilmesi hedeflenmiştir. Coğrafi ve kültürel olarak Şanlıurfa ve İstanbul olmak üzere iki farklı il seçilmiş ve bu iki ilde sığınmacılarla çalışan STK yöneticileri ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Kartopu örnekleme yöntemiyle 9 katılımcıya ulaşılmıştır. Görüşmeler doğrultusunda, göçmenlerle çalışma deneyimi, uyum faaliyetleri, göçmen çalışmasında kültürel değerler, göçmen çalışmalarının etkililiğine yönelik değerlendirmeler olmak üzere dört ana tema ortaya çıkmıştır. Araştırma sonucunda elde ettiğimiz veriler bu iki şehir özelinde STK’ların çalışma ve uygulama biçimlerinin benzer olduğu göstermiştir. Elde ettiğimiz bu sonucun, hem Türkiye özelinde yaşanan iç göç yoğunluğunun bölgesel farklılıkları giderek azaltması, hem küreselleşme sürecinde ülkelerin ve şehirlerin benzeşmesi hem de kurumsal yapıların giderek yerel yaklaşımlardan uzaklaşması ile ilişkili olduğu düşünülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Göç, Göçmen, Sığınmacı, Suriye, STK

FIELD OBSERVATIONS OF NON-GOVERNMENTAL ORGANIZATIONS WORKING WITH MIGRANTS: THE CASE OF ISTANBUL AND SANLIURFA

Non-Governmental Organizations (NGOs) play an important role in the realization of harmonization activities. During the execution of these activities, some problems may occur in all processes from the determination of the needs to the meeting. For this reason, this study was carried out with the aim of evaluating the problems experienced by NGO officials working with immigrant groups during the activities they carried out for the integration process of immigrants. During the study, it was aimed to see whether the working contents and approaches of NGOs differ geographically and culturally. Two different provinces, Şanlıurfa and Istanbul, were selected geographically and culturally, and semi-structured interviews were conducted with NGO managers working with refugees in these two provinces. 9 participants were reached by snowball sampling method. In line with the interviews, four main themes emerged: experience of working with immigrants, integration activities, cultural values in immigrant work, and evaluations of the effectiveness of immigrant work. The data we obtained as a result of the research showed that the working and implementation styles of NGOs in these two cities are similar. It is thought that this result we have obtained is related to the fact that the intensity of internal migration in Turkey gradually reduces regional differences, as well as the similarity of countries and cities in the globalization process, and the fact that institutional structures gradually move away from local approaches.

Keywords:

Migration, Immigrant, Asylum seeker, Syria, NGO,

PDF

___

Akbaş, E. (2012). Göçmenler arasındaki dayanışmacı ağların dönüşümü: Göçmen sivil toplum örgütlerinin yeni misyonu. S. G. Ihlamur-Öner & N. A. Şirin Öner (Der.), Küreselleşme Çağında Göç: Kavramlar, Tartışmalar içinde (ss.335-351). İstanbul: İletişim.
Akbulut, A. (2020). Suriyelilerin uyum sürecinde devlet kurumları ve STK’ların rolü. Turkish Studies-Social Sciences, 15(5), 2301-2322.
Ambrosini, M., & Van der Leun, J. (2015). Introduction to the special issue: Implementing human rights: Civil society and migration policies. Journal of Immigrant & Refugee Studies, 13(2), 103-115.
Aslan, G. G., & Güngör, F. (2019). Suriyeli sığınmacıların Türkiye’ye göç sonrası yaşadığı sorunlar: İstanbul örneği. OPUS International Journal of Society Researches, 11(18), 1602-1632.
Aygüler, E., Buz, S. & Güzel, B. (2020). Sosyal uyumun başarılmasının önündeki engeller: Niteliksel bir çalışma. Journal Of Economy, Culture And Society, (63), 339-357.
Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır?. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388
Balcıoğlu, İ. (2007). Sosyal ve psikolojik açıdan göç. İstanbul: Elit Yayınları.
Biernacki, P., & Waldorf, D. (1981). Snowball sampling: Problems and techniques of chain referral sampling. Sociological methods & research, 10(2), 141-163.
Cete, H. ve Kahraman-Güloğlu, F. (2022). Türk kızılay toplum merkezlerinde çalışan meslek elemanlarının sosyal hizmet perspektifi ve alanda yaşadıkları sorunlar. Toplum ve Sosyal Hizmet, 33(2), 407-435.
Çetinkaya, C., Erbaş, M. & Özceylan, E. (2016). Türkiye'deki suriyeli geçici barınma merkezlerinin durumu ve senaryo analizleri. Birey ve Toplum, 6 (12), 5-21.
Çokluk, Ö., Yılmaz, K., & Oğuz, E. (2011). Nitel bir görüşme yöntemi: Odak grup görüşmesi. Kuramsal Eğitimbilim, 4(1), 95-107.
Çorabatır, M., & Hassa, F. (2013). Sivil toplum örgütlerinin türkiye’deki suriyeli mülteciler için yaptıkları çalışmalar ile ilgili rapor. Ankara: İltica ve Göç Araştırmaları Merkezi.
Douglas, M., Levitan, R., & Kiama, L. W. (2017). Expanding the role of NGOs in resettlement. Forced Migration Review, (54), 34-37.
Duğan, Ö. ve Gürbüz, S. (2018). Suriyeli sığınmacıların sosyal entegrasyonuna yönelik bir araştırma. Electronic Turkish Studies, 13(26), 529-546.
Dündar, B. (2017). Suriyeli sığınmacıların türk toplumuna etkisi:Başakşehir örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Erdoğan, M. (2017). Türkiye’deki suriyeliler: Toplumsal kabul ve uyum. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Esen, A. & Duman, M. (Ed.) (2016). Türkiye’de geçici koruma altındaki Suriyeliler: Tespitler ve öneriler. İstanbul: WALD Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademisi Vakfı.
Göç İdaresi Başkanlığı (2022). Göç İstatistikleri: Geçici Koruma. https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638, (Erişim Tarihi: 28.08.2022)
Gülerce, H. (2020). Göç ve belirsizlik eşleri kayıp suriyeli sığınmacı kadınlar. İnsan & Toplum, 10 (3), 217-221.
Gülerce, H. & Demir, E. (2021). Zorunlu göç sürecinde sosyal ağlar, şanlıurfa’daki suriyeli sığınmacılar. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, (81), 185–211.
Günay, E., Atılgan, D. & Seri̇n, E. (2017). Dünya’da ve türkiye’de göç yönetimi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (2), 37-60.
Güni, Ö. (2021). Eşini kaybetmiş yaşlı bireylerin yas sürecinin sosyal hizmet açısından değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karasu, M. (2017). Göç ve uyum sorunu. A. Yatkın (Ed.), Uluslararası 11. Kamu Yönetimi Sempozyumu (28-29-30 Eylül) Bildirileri içinde (s.631). Elazığ: KAYSEM 11 Yayınevi.
Kutlu, M. (2019). Türkiye’deki suriyeli mültecilerin iş gücü piyasasına ve istihdama etkileri: Gaziantep-adıyaman-kilis örneği. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9 (17), 45-59.
Kutlu, Z. (2015). Bekleme odasından oturma odasına Suriyeli mültecilere yönelik çalışmalar yürüten sivil toplum kuruluşlarına dair kısa bir değerlendirme. http://ingev.org/wp-content/uploads/2016/04/Bekleme_Odasindan_Oturma_Odasina.pdf,(Erişim Tarihi: 28.08.2022)
Mackreath, H. & Sağnıç S. G. (2017). Civil society and syrian refugees in turkey. Working Paper. Istanbul: Helsinki Citizens Assembly.
Mutlu, A. (2016), "Türkiye’deki uluslararası göç sorunu ve sivil toplum örgütlerinin durumu". C. Taştan & A. Çolpan Kavuncu (Der.), Türkiye’deki suriyeli sığınmacılar içinde (ss.159-175). Antalya: Polis Akademisi Yayınları.
Özbey, S., Işıkgöz, E., Esentaş, M. & Güzel, P. (2018). Investigation of self-awareness levels of female students participating in international youth camp by different variables. Pamukkale Spor Bilimleri Dergisi, 9(3), 1-10.
Sadoğlu, H. (2017). Türkiye'de yabancı göçmenlerin entegrasyon sorunları. Third International Congress on Politic, Economic and Social Studies (9-11 Kasım 2017) Bildirileri içinde (ss.155-166) Ankara.
Şimşek, R. (2017). Türkiye'de iç göçlerin göç veren bölgelere etkisi ve tersine göç imkânları: Kastamonu örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Tekin, H. H. (2006). Nitel araştırma yönteminin bir veri toplama tekniği olarak derinlemesine görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3 (13), 101-116.
UGÖ. (2017). Integration and social cohesion: key elements for reaping the benefits of migration, Global Compact Thematic Paper, 2-9.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (6.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.