ULAŞIM KAYNAKLI ÇEVRESEL RİSKLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ İÇİN BÜTÜNCÜL BİR YÖNTEM

Niceliksel olarak tanımlanabilmiş olan risk, bu riske karşı önlem alacak ve/veya riskle mücadele yöntemi geliştirip uygulayacak kullanıcılar için yararlı bir karar verme aracıdır. Ulaşım etkinliklerinin karasal, atmosferik ve denizel çevreye yönelik olumsuz etkilerinin karmaşık yapısı, bu etkinliklerden doğan toplam riskin tahmin edilebilmesini zorlaştırmaktadır. Çalışmada ortaya konan ve Kaza Oluşumu, Etkileri ve Kritiklik Analizi (Failure Modes, Effects and Criticality Analysis) yönteminden yararlanılarak oluşturulmuş yalın yaklaşım, gerek tekil bir riskin niceliksel tanımını vermekte, gerekse bir ulaşım etkinliğinden ortaya çıkacak bütün risklerin bir araya getirerek toplam riski anlatmaktadır. Sunulan yöntem, İzmir Körfezi‟nde gemi trafiğinden kaynaklanan petrol ve türevlerine ilişkin kirlenme riskinin değerlendirilmesi örneğinde de ele alınmıştır

AN INTEGRATED METHOD TO ASSESS ENVIRONMENTAL RISK OF TRANSPORTATION

Quantified risk is a useful tool for decision-maker who have to take preventive measures to the related risk and to plan responsive operation to minimize its effects. Complex nature of the impacts transport activities to the land, air and water environments makes risk assessment for these activities highly complicated. By the simple method explained in the study is inspired from Failure Modes, Effects and Criticality Analysis and not only individual risk, but also the total risk of each individual risk during transport can be examined. Present method is applied to assess the environmental risk of an oil spillage caused by ship traffic in Izmir Bay as an example

___

  • Anderson J. W. , Lee R.F. (2006): “Use of Biomarkers in Oil Spill Risk Assessment in the Marine Environment”, Human and Ecological Risk Assessment, 12, s. 1192 – 1222.
  • Bayram A. (2008): “İzmir‟de Hava Kirliliği”, İzmir, TMMOB İzmir Kent Sempozyumu Bildiriler Kitabı, s. 237 – 244.
  • Det Norske Veritas (2005): “Formal Safety Assessmennt Study of Local Passenger Ships – Risk Assesment”, Oslo, Det Norske Veritas.
  • International Maritime Organization Maritime Safety Committee (2007): Formal Safety Assessment, Londra, International Maritime Organizations.
  • Nazir M., Khan F., Amyotte P., Sediq, R. (2008): “Release of Oil from a Riser: An Ecological Risk Assessment”, Risk Analysis, Vol. 28, 5, s. 1173 – 1196.
  • Steward, T.R. ve Leschine, T.M., “Judgment and Analysis in Oil Spill Risk Assessment”, Risk Analysis, Vol.6, 3, 1986, syf. 305 – 315.
  • T.C. Başbakanlık Denizcilik Müsteşarlığı Deniz Ulaştırması Genel Müdürlüğü Ana Arama Kurtarma Koordinasyon Merkezi (2009): http://www.denizcilik.gov.tr/dugm/aakkm.asp
  • T.C. Başbakanlık Denizcilik Müsteşarlığı İzmir Bölge Müdürlüğü (2009): Kişisel Görüşme.
  • T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı (2006): “Deniz Çevresinin Petrol ve Diğer Zararlı Maddelerle Kirlenmesinde Acil Durumlarda Müdahale ve Zararların Tazmini Esaslarına Dair Kanunun Uygulama Yönetmeliği”, Resmi Gazete, No. 26326.
  • The Institution of Engineering and Technology (2006): Quantified Risk Assessment Techniques – Part 1: Failure Modes and Effect Analysis – FMEA, The Institution of Engineering and Technology.
  • Ventikos, N.P., Psaraftis, H.N. (2004): “Spill Accident Modeling: A Critical Survey of the Event-Decision Network in the Context of IMO‟s Formal Safety Assessment”, Journal of Hazardous Materials, 107, s. 59 – 66.
  • Yang, R.R., Ma, S.W.Y., Kueh, S.S.W. (2006): “An Assessment of Toxic Substances Pollution in the Hong Kong Marine Environment”, Human and Ecological Risk Assessment, 12, s. 339 – 362.
  • Zegras, P.C. (2007): “As If Kyoto Mattered: The Clean Development Mechanism and Transportation”, Energy Policy, 35, s. 5136 – 5150.