NEOLİBERAL KENTLEŞMENİN MEKANSAL TEZAHÜRLERİNDEN BİRİ OLARAK REZİDANSLAR: İSTANBUL ÖRNEĞİ

Neoliberalizm, 1970'lerin sonunda Keynesyen politikalara karşı yükselişe geçmiş ve 1980'li yıllarla tüm dünya geneline yayılarak hakim bir paradigma halini almıştır. Türkiye'de de 1980 yılı neoliberal politikalara geçiş açısından temel bir kırılma noktasına işaret etmekte, 2000'li yıllar ise neoliberalizmin gerçek hakimiyetini ilan ettiği yeni bir kırılma noktası olarak belirginlik kazanmaktadır. Kentleşme sürecinde de bu ayrışmayı belirginleştiren temel unsurlardan birisi neoliberal politikalar ekseninde şekillenerek imar mevzuatında gündeme gelen çok sayıdaki yasal düzenleme ve kentte bu kapsamda ortaya çıkan somut mekansal örneklerdir. Neoliberal kentleşmenin laboratuarı haline gelen İstanbul'da, büyük sermaye yatırımları ile hayata geçirilen lüks konut alanları ve bunun bir türü olan rezidanslar bu kentleşme olgusunun İstanbul'daki en tipik örneklerinden birisi olarak belirginlik kazanmaktadır. Bu çalışma rezidansların İstanbul'da, Türkiye'nin 2000'li yıllardaki neoliberal kentleşme evresine özgü mekansal yapılanmalar olduğu gerçeğini ortaya koymayı ve bu neoliberal taarruzu deşifre edebilmeyi amaçlamaktadır

Anahtar Kelimeler:

Neoliberalizm, Neoliberal Kentleşme, Rezidanslar, İstanbul

RESIDENCES AS SPATIAL MANIFESTATION OF NEOLIBERAL URBANIZATION: THE CASE OF ISTANBUL

Neoliberalism gained popularity over the Keynesian policies at the end of 1970's and it became widespread all over the world and became the dominant paradigm in 1980's. Similarly in Turkey, 1980 was the main turning point in terms of transition to neoliberal policies while 2000's marked a new turning point where neoliberalism declared its domination. One of the main elements that marks this distinction in the urbanization process is many legislative regulations that are based on neoliberal policies and that are considered in public housing laws and concrete spatial samples that arose in the city. Istanbul, which turned into the laboratory of the 2000's neoliberal urbanization process, luxurious housing areas and residences, which have been constructed on big capital investments, gained prominence as the most typical samples of this urbanization concept in Istanbul. This research aims to present the fact that residences in Istanbul are the spatial constructs representative of the neoliberal urbanization stage in 2000's in Turkey and to dechipher this neoliberal attack

Keywords:

Neoliberalism, Neoliberal urbanization, Residences, Istanbul,

PDF

___

Munck, R. Neoliberalizm Ve Siyaset, Neoliberalizmin Siyaseti. A. Saad Filho ve D. Johnston, (Eds.), Neoliberalizm Muhalif Bir Seçki içinde (106-122). (Ş. Başlı ve T. Öncel, Çev.), 2007, İstanbul: Yordam Kitap
Palley, T. I., Keynesçilikten Neoliberalizme: İktisat Biliminde Paradigma Kayması. A. Saad-Filho & D. Johnston, (Ed.), Neoliberalizm Muhalif Bir Seçki içinde (42-58). (Ş. Başlı ve T. Öncel, Çev)., 2007, İstanbul: Yordam Kitap.
Jessop, B., Küreselleşme, Devlet, Kriz ve Gelecek Üzerine. Söyleşi: Çağhan Kızıl, (Toplumsal Araştırmalar Çeviri Kolektifi Çev.). Yeniden Devrim, 2008. s.75-93.
Brenner, N. & Theodore N., Neoliberalism and Urban Condition. City, Vol 9, (1), 2005, s.106.
Eraydın, A. Sermaye Birikim Sürecinde Kentler. Defter, Haziran-Eylül, (5), 1988, s.133
Şengül, T., Kentsel Çelişki Ve Siyaset Kapitalist Kentleşme Süreçlerinin Eleştirisi, Ankara: İmge Kitabevi, 2002.
Brenner, N. & Theodore, N. Cities And The Geographies Of Actually Existing Neoliberalism. Antipode, Volume 34, (3), 2002, s.349-379.
Swyngedouw, E., Oulaert, F. ve Rodrıguez, A. (Eds). The Globalized City: Economic Restructuring and Social Polarization in European Cities. Oxford: Oxford University Press, Bal, E. (2011), Türkiye’de 2000 Sonrası Neoliberal Politikalar Çerçevesinde İmar
Mevzuatındaki Değişimler ve Yeni Kentleşme Pratikleri: İstanbul Örneği, DEÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir. Ataay, F. Neoliberalizm Ve Muhafazakar Demokrasi 2000’li Yıllarda Türkiye’de Siyasal
Değişimin Dinamikleri. Ankara: De ki Yayınları, 2008.
Güvenç, M. İstanbul Buluşmaları, İstanbul’da Büyük Projeler içinde (s.35-39). Ankara: TMMOB Şehir Plancıları Odası, 2008
Ergüder, B. ve Ercan, F. İstanbul Üzerine Düşünürken-Hissederken. İktisat Dergisi, (500), , s.83-96. Özcan, M., Rezidans: Konut Yahut Yaşam Tarzı Değil ‘Yaşam Anlayışı’., 2010, http://www.hurriyetemlak.com/real_estate/emlakyasam/haber_detay.php?cid=10981, Erişim Tarihi: 13.10.2010
Lüks Konut Residence Midir?, Konut Dergisi, 2008, http://konutdergisi.com/2008
/kapak_2008-2.html, Erişim Tarihi: 13.11.2010.
Perouse, J. F., Kapalı Dikey Rezidanslar Ve Üst Sınıfların Merkeze Koşullu Dönüş Eğilimi: Eleştirel Bir Değerlendirme. İdeal Kent, Sayı:6, Mayıs 2012, s. 84-95. http://konutdergisi.com/2008-2/editor_2008-2.html, Erişim Tarihi:13.10.2010 http://www.zaman.com.tr/haber.do;jsessionid=4F71095874673E801A7011660B8ADE68?hab erno=793572, Erişim Tarihi: 10.10.2010 Rezidans Standartları Belirlensin…, , Özarslan, S., Konak, Apartman Şimdi De Rezidans, , ÖZGEÇMİŞ/CV
Eylem BAL; Yrd. Doç. Dr. (Assistant Prof.) Lisans, Yüksek Lisans ve Doktora derecelerini Dokuz Eylül Üniversitesi Şehir ve Bölge Planlama Bölümü’nden Hala aynı bölümde Yrd. Doç. Dr. olarak görev yapmaktadır. İlgi alanları Neoliberal Kentleşme Süreçleri, Planlama Yasaları ve Kamu Yararı üzerinedir.