BATI AKDENİZ (LİKYA) TARİHİ YERLEŞİM MERKEZLERİNİN SU İLETİM SİSTEMLERİ

Bu çalışma kapsamında, Batı Akdeniz Bölgesindeki tarihi yerleşim bölgelerinden biri olan Lykia Bölgesi’nde yer alan kentlerin yerlerine, tarihçelerine ve yer üstündeki bulunan kalıtlara değinilmiş ve bunların su iletim sistemleri incelenmiştir. Lykia Bölgesi, Akdenizin batısında yeralmakta olup, doğuda Pamphilia, kuzeyde Pisidia, Batıda Karia ve güneyde de Akdeniz ile sınırlanmaktadır. Bu çalışmayla antik kentlerin çoğu kez incelenmeyen tarafları ele alınmış, varoluşlarının diğer bir yüzüne böylelikle yeni bir bakış açısı getirilmiştir. Bu çalışma Lykia bölgesindeki 55 kentin su yapılarını kapsamaktadır. Su yollarının geçgisini belirlenmek için akademik bir ekip tarafından arazi çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Su yapılarının fotografları çekilmiş ve sistemlerin fiziksel özellikleri arşivlenmiştir. Çağdaş yöntemler ve yaklaşımlar gözönünde tutularak kentlerdeki su kapasiteleri belirlenmiş ve ayrıca bu kapasiteler ışığında antik kentlerin farklı varsayımlar altında olası nüfusları hesaplanmıştır. Bu su yapıları kalıntıları su mühendisliğindeki gelişmeleri anlamak ve insanlığın kültürel mirasının zenginliğini göstermek açısından büyük önem taşımaktadır

WATER CONVEYANCE SYSTEMS OF HISTORICAL SETTLEMENTS IN THE WEST MEDITERRANEAN REGION (LYKIA)

In this study, the water conveyance systems of ancient settlements in Lycia region were investigated. Lycia is located in the Western Mediterranean Region, and surrounding Pamphilia in the east, Pisidia in the North, Caria in the west and the Mediterranean Sea in the south. In the study, the majority of Lycia cities were investigated from a different perspective; which might provide considerable insight into their existence. The study covers the water structures of 55 ancient settlements in Lycia region. A field survey was carried out by a team of academics to determine the route of water conveyance systems. An archive covering pictures and the physical feature of the systems was developed. Some preliminary calculations were performed in order to identify their hydraulic capacity, with modern methods and approaches. And finally, use of this hydraulic capacities, population of ancient settlements were estimated with the different hypotheses. The remains of ancient water works are of great importance in order to understand the development of hydraulic engineering, and to demonstrate the richness of the cultural heritage of humanity.

___

  • Akurgal E. (2000): “Anadolu Uygarlıkları”, İstanbul: Net Turistik Yayınlar A. Ş.
  • Bayburtluoğlu C. (2003): “Yüksek Kayalığın Yanındaki Yer Arykanda”, İstanbul, Homer Kitabevi Ve Yayıncılık Ltd. Şti.
  • Bayburtluoğlu C. (2004): “Lykia”, İstanbul, Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü.
  • Baykan N. O., Cantilav T. (1997): “Cibyratis Birliği Tarihsel Su İletimleri (Cibyra, Oenoanda, Bubon, Balbura)”, İzmir, İnşaat Mühendisleri Odası, Türkiye İnşaat Mühendisliği 14. Teknik Kongresi, sf. 1099-1114.
  • Baykan N. O. (2002): “Su Yapıları”, Denizli: Pamukkale Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, İnşaat Mühendisliği Bölümü.
  • Baykan N. O., Tanrıöver E., Özçelik C. (2001): “Su Yapılarında Sayısal Uygulamalar”, Denizli, Pamukkale Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, İnşaat Mühendisliği Bölümü.
  • Bean G. E. (2001): “Eski Çağda Lykia Bölgesi”, İstanbul: Arion Yayınevi.
  • Burdy J., Lebouteiller P. (1988): “L’acqueduc d’Antioche de Pisidie”, Istanbul, Institu Français d’Etudes Anatoliennes Georges Dumezil, “Anatolia Antique–Eski Anadolu”, Bd. V, sf. 133-166.
  • Coulton J. J. (1987): “Roman aquedcuts in Asia Minor”, London, The Society of Antiquaries, “Roman architecture in the Greek World” (Ed. S.Macready, F.H.Thompson), sf. 72-84.
  • Murphy D. (2006): “The Cistern and Reservoirs of Rhodiapolis, Southwest-Turkey-A Study in Ancient Water Management”, Wien, Österreichisches Archeaologisches Institut & Leuven, Peeters, “Cura Aquarum in Ephesus 2004” (Ed.: G.Wiplinger), V.I, sf. 159-164.
  • Ramsay W. M. (1960): “Anadolu’nun Tarihi Coğrafyası”, (Çev.: Mihri Pektaş). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Stenton E. C., Coulton J. J. (1986): Oinoanda, The Water Supply and Aqueduct, “Anatolian Studies”, Bd. XXXVI, s.15-59.
  • Türk S. (2008): “Batı Akdeniz (Likya) Tarihi Yerleşim Merkezlerinin Su İletim Sistemlerinin Hidrolik ve Hidrolojik Açıdan İncelenmesi”, İzmir, Dokuz Eylük Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Yön: B.Kaya, N.O.Baykan), 276 s.
  • Umar B. (1993): “Türkiye’deki Tarihsel Adlar”, İstanbul: İnkılap Kitabevi Yayın Sanayi ve Ticaret A. Ş.
  • Umar B. (1999): “Lykia-Bir Tarihsel Coğrafya Araştırması ve Gezi Rehberi”, İstanbul: İnkılap Kitabevi Yayın Sanayi ve Ticaret A. Ş.