DENİZ TURİZMİNİN GELİŞİMİ İÇİN YÖNETİŞİM İHTİYACI: BODRUM BÖLGESİ’NDE NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Deniz turizmi ‘denizde deniz araçları ile yapılan turizm amaçlı meslek faaliyetleri ile onu doğrudan destekleyen diğer meslek faaliyetleri’ olarak tanımlanmaktadır. Deniz turizmi doğru yönetildiğinde sürekli artan bir gelir sağlayacak önemli yegâne sektörlerdendir. Deniz turizmi geniş bir yelpazede hizmet sunumu ile karmaşık bir sektör yapısı arz etmektedir. Deniz turizmi kaynaklarının sürdürülebilir şekilde planlanması, turizm endüstrisi ve bu endüstriye girdi sağlayan tüm endüstriler için önemlidir. Deniz turizmi arz verilerinden olan kıyı alanlarının ortak kullanımı, sürdürülebilirlik ve emniyet nedeniyle oluşturulan ulusal ve uluslararası düzenlemeler, deniz turizminde yönetişim ihtiyacını arttıran gelişmelerdir. Türkiye’de deniz turizminin temel sorunları açısından sektör temsilcilerince yapılan görüşmelerde yönetişim eksikliği ilk sıralara yerleştirilmiştir. Çalışmada deniz turizmi faaliyetlerinin başladığı yer olarak özellikle Bodrum tercih edilmiştir. Bu bağlamda yarı yapılandırılmış derinlemesine mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Bu yöntem ile deniz turizminin temel sorunları ile ilgili açık uçlu mülakat soruları sorulmuştur. Bodrum deniz turizmi profesyonelleri ile yarı yapılandırılmış olarak yapılan görüşmeler çalışma sonunda ayrıntılı olarak analiz edilerek yorumlanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulardan sektörün genelinde bir yönetişim eksikliğinin mevcut olduğu anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Deniz işletmeciliği, Deniz turizmi, Kurumsal yönetişim

THE DEMAND OF CORPORATE GOVERNANCE FOR THE DEVELOPMENT OF MARINE TOURISM: A QUALITATIVE RESEARCH IN BODRUM

Marine tourism is defined as tourism-based activities carried out by marine crafts and other activities that directly support it. Marine tourism is the only major sector that will provide an ever-increasing income when properly managed. Marine tourism offers a complex sector structure with a wide range of services. Sustainable planning of marine tourism resources is important for the tourism industry and all industries that provide input to this industry. It is important that maritime tourism has a complex service structure and that resources are planned in a sustainable way. The national and international regulations created for the common use of coastal areas, sustainability and safety from marine tourism offerings, further reveals the need for governance in marine tourism. Marine tourism sector in Turkey in terms of the basic problems of lack of governance by representatives has been placed in the first row. In this study, especially Bodrum was preferred as the place where the marine tourism activities have started. In this context, semi-structured in depth interviews were conducted. In this method, open-ended interview questions were asked about the basic problems of marine tourism. The subject has been thoroughly analyzed by semi-structured interviews with Bodrum marine tourism professionals. Most of the participants are the people who have produced services in marine tourism over 50 years and have watched the development of marine tourism in Turkey. The findings of the study reveal that there is a lack of governance throughout the sector.

Keywords:

Corporate governance, Maritime business, Marine tourism,

PDF

___

Canıkalp, E. ve Ünlükaplan, İ. (2015). Yönetişim Kalitesi ve Yönetişimin Ölçülebilirliği. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 19(1), 81-100.
Creswell, J.W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri, Çev. Ed. Bütün M. ve Demir S.B., Ankara: Siyasal Kitapevi.
DTO (2017). Deniz Sektörü Raporu 2016. İMEAK Deniz Ticaret Odası, İstanbul.
Kooiman, J. (2003). Governing as Governance. London: Sage Publications. S.4
MÜSİAD (2015). İşletmeler ve bürokrasi 25 yılda bürokraside neler değişti. Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği, İstanbul.
Okçu, M (2011). Değişen Dünyayı Anlamak İçin: Önemli Bir Kavram: Yönetişim, Ankara Sanayi Odası Yayın Organı, Kasım - Aralık
Özer, M. A. (2006). Yönetişim Üzerine Notlar. Sayıştay Dergisi, 63, 59–89.
Palabıyık, H. (2004). Yönetimden Yönetişime Geçiş ve Ötesi Üzerine Kavramsal Açıklamalar. Amme İdaresi Dergisi, 37(1), 63–85.
Punch, K.F. (2016). Sosyal Araştırmalara Giriş. Çev. Ed. Akyüz, Z. vd., Ankara: Siyasal Yayınevi.
Rhodes, R. A. W. (1996). The New Governance: Governing without Government. Political Studies. 44(4), 652–667.
Rosenau, J. N. (2004). Governance in the Twenty-first Century, in T. J. Sinclair (Ed.), Global Governance: Critical Concepts in Political Science, pp.179-219. London: Palgrave Macmillan. Stoker, G. (1998) Governance As Theory: Five Propositions, International Social Science Journal, 50, 18.
Sapmaz, İ. ve Okuyucu, F. (2014). Deniz Turizminin Dünü, Bugünü, Sürdürülebilirliği. 2. Ulusal Deniz Turizmi Sempozyumu, 28 Şubat 2014, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Taylor, A. (2002). Governance, G. Blakeley, and V. Bryson (Eds.), Contemporary Political Concepts: A Critical Introduction, (s.35-53). Londra: Pluto Press.
Toksöz, F. (2008). İyi Yönetişim El Kitabı. İstanbul: Tesev Yayınları.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
İnternet Kaynakları:
Dünya Bankası (2017). Ülke politikaları ve kurumsallaşma değerlendirmesi, https://data.worldbank.org/data-catalog/CPIA, Erişim Tarihi: 08.02.2017.
Okuyucu, F. (2015) . “Denizdeki Kirliliğin En Büyük Nedeni Bürokrasi ” Kent Haber Sitesi, https://www.kenttv.net/haber.php?id=31052, ( 20 Ekim 2016)