İngilizce Öğreniminde Öğrenci Taraflı Özeleştiri: DEÜ Yabancı Diller Yüksekokulu Örneği

Ülkemizde İngilizce öğrenimi konusunda yıllardır yaşanan sorunun tam anlamıyla çözüme ulaşamadığını gözlemlemekteyiz. Bu konu ile ilgili olarak şimdiye kadar yapılmış olan çalışmaların çoğunda nicel yöntem kullanıldığı ve çoğunlukla ‘neden İngilizceyi öğretemiyoruz?’ sorusu üzerinde durulduğu görülmüştür. Bu araştırmanın amacı, öğrencilerin konuyla ilgili olarak bireysel sorumluluk alıp almadıklarını belirlemek ve buna yönelik öz-eleştiri yapmalarını sağlamaktır. Araştırmanın Türkçe yapılmasının sebebi, öğrencilerin İngilizce öğrenimi ile ilgili yaşadıkları sorunları Türkçe daha iyi anlatabileceklerini ifade etmiş olmaları ve konunun içeriği sebebiyle Türkçe yazıldığında daha çok kişiye ulaşabileceği düşüncesinden kaynaklanmaktadır. Mevcut çalışmada, konunun derinlemesine incelenmesi ve sonucunda birtakım öneriler geliştirebilmek adına nitel yöntemin kullanılması tercih edilmiştir. Araştırmanın fenomenoloji deseninde incelenmesi uygun görülmüştür. Maksimum çeşitlilik örnekleme yönteminin kullanıldığı çalışmada, Dokuz Eylül Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu hazırlık sınıflarında öğrenim görmekte olan farklı bölümlere ait 12 adet öğrenciyle derinlemesine görüşme yapılmış ve sonuçları içerik analizi yöntemiyle yorumlanmıştır. Bir yıla yakın süren eğitim dönemi boyunca öğrencilerle etkileşimde bulunularak, derinlemesine görüşme yöntemi kullanılarak ve uzman görüşüne başvurularak, araştırmanın inanılırlığı arttırılmıştır. Çalışmanın sonucunda, öğrencilerin çoğunun daha önceden problemi bu açıdan hiç düşünmediği ortaya çıkmıştır. Öz-eleştiri yapıp bireysel sorumluluğu alanların yanı sıra, geleneksel sorunların da dil öğrenememe konusunda etkisi olduğunu düşünenler ve konuya yönelik farklı önerilerde bulunanlar bulgular kısmında direkt alıntılar yapılarak incelenmiştir.

___

  • Referans1 Akın, G. (2011). Polis akademisi öğrencileri için andragojik ilkelere göre geliştirilmiş problem temelli mesleki ingilizce eğitimi programının etkililiği. Polis Bilimleri Dergisi, 13(1), 115-136.
  • Referans2 Aktan, C. C. (2007). Yükseköğretimde değişim: Global trendler ve yeni paradigmalar. Değişim Çağında Yükseköğretim, Yaşar Üniversitesi Yayını, 1-43.Bulut, İ. ve Atabey, E. (2016). İlkokul ikinci sınıf ingilizce dersi öğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3).
  • Referans3, M. A. (2016). Öğrencilerin toplumsal kökenlerinin, yabancı dil başarılarına ve yabancı dil öğrenmeye yönelik tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Referans4 Çelebi, M. D. (2006). Türkiye’de anadili eğitimi ve yabancı dil öğretimi. Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21), 2.
  • Referans5 Çoruhlu, T. Ş., Nas, S. E. ve Çepni, S. (2009). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin alternatif ölçme-değerlendirme tekniklerini kullanmada karşılaştıkları problemler: Trabzon örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1).
  • Referans6 , A., Elaldı, Ş. ve Özkaya, Ö. M. (2012). Öğretim elemanlarının üniversite düzeyindeki temel ingilizce öğretiminde kullanılabilecek tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme yöntemlerine ilişkin görüşleri. Turkish Studies, 7(1), 953-968.
  • Referans7 Duman, B. (2013). Öğrenme-öğretme sürecindeki hata, yanılsama ve yanıltmacalara ilişkin öğrenci görüşleri. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, (25), 15-40.
  • Referans8 Er, K. O. (2006). Evaluation of english curricula in 4th and 5th grade primary schools. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 39(2), 1-25.
  • Referans9 , N. Ş. ve Yapıcıoğlu, D. K. (2015). İsteğe bağlı ingilizce hazırlık programının öğrenci ve okutman görüşlerine göre değerlendirilmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 3(3).
  • Referans10 Gömleksiz, M. N. ve Bozpolat, E. (2012). İlköğretimde yabancı dil öğreniminde öğrenen özerkliği. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 4(3), 95-114.
  • Referans11 Hisar, Ş. G. (2006). 4. ve 5. Sınıf ingilizce derslerinde kullanılabilecek etkili öğretim yöntemleri üzerine deneysel bir çalışma. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Program Geliştirme ve Öğretim Programı, Isparta.
  • Referans12 Işık, A. (2008). Yabancı dil eğitimimizdeki yanlışlar nereden kaynaklanıyor?. Journal of Language and Linguistic Studies, 4(2), pp-15.
  • Referans13 Kara, A. (2010). Öğrenmeye ilişkin tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 49-62.
  • Referans14 Karagedik, E. (2013). İngilizce okutmanları için hazırlanan konuşma becerisi öğretimi eğitim programına ilişkin eylem araştırması. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Ankara.
  • Referans15 Kaya, Y. ve Keskin, N. (2016). Yönetici asistanlarının ve diğer meslektaşlarının yabancı dil öğrenimindeki motivasyonlarının belirlenmesine yönelik bir araştırma. Pamukkale Journal of Eurasian Socioeconomic Studies, 2(2), 11-22.
  • Referans16 Mehdiyev, E., Usta, G. ve Uğurlu, C. T. (2016). İngilizce dil öğreniminde motivasyon. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(57).
  • Referans17 Özçelik, N. (2015). Üniversitede fransızcanın ikinci yabancı dil olarak öğretimi/öğreniminde öğrenen özerkliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 102-115.
  • Referans18 Paker, T. (2012). Türkiye’de neden yabancı dil (ingilizce) öğretemiyoruz ve neden öğrencilerimiz iletişim kurabilecek düzeyde ingilizce öğrenemiyor?. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 89-94.
  • Referans19 Şavlı, F., & Kalafat, S. (2014). Yabancı dil derslerinde ana dili kullanımı üzerine öğretmen ve öğrenci görüşleri. International Periodical for The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(3), 1367-1385.
  • Referans20 Ünal, M. (2015). Yabancı dile yönelik kalıplaşmış düşünce ölçeği. International Journal of Eurasia Social Sciences, 6(19), 219.
  • Referans21 Yaşlı, K. (2008). Yabancı dil öğretiminde iletişimsel yeti ve iletişimsel yetinin kazandırılmasına ve geliştirilmesine yönelik uygulamalar. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dilbilim Anabilim Dalı Yabancı Dil Öğretimi Programı, Ankara.
  • Referans22 Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Referans23 Yolcu, M. (2002). Yabancı dil öğrenimi. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 2(2), 19-73.