Hüseyin GÖKAL, Volkan CANTEMİR, Vesile KÜÇÜK

Covid-19 Pandemi Sürecinde Zorunlu Uzaktan Eğitim Alan Öğrencilerin Teknoloji Kabulü ve Topluluk Hissinin Memnuniyete Katkısının İncelenmesi: KKTC Örneği

Bu çalışmada, çevrimiçi uzaktan eğitim gören öğrenciler açısından memnuniyetlerine katkıları topluluk hissi ve teknoloji kabul ölçeği kullanılarak araştırılmıştır. Çalışmada, ilişkisel ve betimsel araştırma modeli kullanılmıştır. Kullanılan ölçeklerin uygulandığı araştırma grubu, KKTC’de bulunan Uluslararası Kıbrıs Üniversitesinde 2020–2021 güz yarıyılında uzaktan öğrenim gören 406 üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Veri analizi aşamasında kanonik korelasyon analizi, çoklu regresyon analizi, çoklu aşamalı regresyon analizi ve betimsel istatistikler kullanılmıştır. Verilerin analizi sırasında SPSS 24 yazılımı kullanılmıştır. Elde edilen neticelere göre; öğrenci memnuniyeti ile topluluk hissi ve teknoloji kabulü arasında pozitif ve yüksek seviyede ilişki olduğu belirlenmiştir. Çevrimiçi öğrenme sistemlerinde duyuşsal değişkenin öğrencilerin, çevrimiçi uzaktan eğitim-öğretime yönelik memnuniyetlerinin öğrenmeleri açısından yararlı olduğu ortaya çıkmıştır. Duyuşsal, eylemsel ve algılanan kolaylık değişkenlerinin üniversite öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik memnuniyetlerine anlamlı ve pozitif bir etkisi olduğu saptanırken, algılanan yarar değişkeninin anlamlı fakat negatif bir etkisi saptanmıştır. Bu sonuca göre üniversite öğrencilerinin yüz yüze eğitimi daha yararlı gördükleri anlaşılmaktadır. Çevrimiçi öğrenme sistemlerinde duyuşsal değişken ve algılanan yarar boyutları, topluluk hissi ve kabul ölçeği boyutlarının memnuniyet boyutları ile ilişkisi incelendiğinde en yüksek değerleri veren değişkenler olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Topluluk Hissi, Çevrimiçi Öğrenme Sistemleri, Uzaktan Eğitim, Pandemi, COVID-19.

Investigation of the Contribution of Students Receiving Compulsory Distance Education to Technology Acceptance and Community Feeling to Satisfaction During the Covid-19 Pandemic Process: an Example of Northern Cyprus

In this study, the contribution to satisfaction for online distance education students was investigated using the community feeling and technology acceptance scale. The descriptive and relational research model was used. The research group, in which the scales used were applied, consisted of 406 university students studying distance education at Cyprus International University in the KKTC in the fall semester of 2020-2021. In the data analysis section, descriptive statistics, multiple regression analysis, stepwise multiple regression analysis, and canonical correlation analysis were used. SPSS 24 software was used for the analysis of the data. According to the findings obtained; It has been determined that there is a positive and high level of relationship between technology acceptance and a sense of community and student satisfaction. It has been found that students who find the affective variable useful for learning in online learning systems have more satisfaction with distance education. While affective, operational, and perceived convenience variables had a significant and positive effect on university students' satisfaction with distance education, the variable of perceived usefulness was found to have a significant but negative effect. According to this result, it is understood that university students see face-to-face education as more beneficial. When the relationship between the dimensions of affective variable and perceived usefulness, sense of community and acceptance scale and satisfaction dimensions in online learning systems was examined, it was seen that the variables with the highest values were found.

Keywords:

Community Feeling, Online Learning Systems, Distance Learning, Pandemic, COVID-19.,

PDF

___

Allison, P.D. (1999). Multiple regression: A primer, Pine Forge Press
Balıkçıoğlu, N., Öz, D. Ç., & Işın, N. N. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Uzaktan Eğitim Derslerindeki Memnuniyet Araştırması: Aşık Veysel Meslek Yüksekokulu Örneği. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 462-473.
Başar, M., Arslan, S., Günsel, E., & Akpınar, M. (2019). Öğretmen Adaylarının Uzaktan Eğitim Algısı. Journal of Multidisciplinary Studies in Education, 14-22.
Buluk, B., & Eşitti, B. (2020). Koronavirüs (Covid-19) Sürecinde Uzaktan Eğitimin Turizm Lisans Öğrencileri Tarafından Değerlendirilmesi. Journal of Awareness, 285-298.
Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye'de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 11-53.
Cantemir, V., & Nat, M. (2019). Çevrimiçi Pedagojik Formasyon Sertifika Programının Tasarlanması, Uygulanması ve Değerlendirilmesi. Folklor Edebiyat Dergisi, 91-104.
Ergün, E., & Kurnaz B. F. (2016). Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Sınıf Topluluğu Hissi ve Öğrenci Bağlılığı Arasındaki İlişki. Kastamonu Eğitim Dergisi, 1515-1532.
Enfiyeci, T. & Filiz, B. S. (2019). Uzaktan Eğitim Yüksek Lisans Öğrencilerinin Topluluk Hissinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Türk Bilim Araştırma Vakfı, 20-32.
Eygü, H., & Karaman, S. (2013). Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Memnuyet Algıları Üzerine Bir Araştırma. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36-59.
Fadimana Karatepe, N. K. (2020). Öğretmen Adayları Senkron Uzaktan Eğitime Nasıl Bakıyor? Bir Anket Çalışması. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 1262-1274.
Gökal, H., & Adalıer, A. (2021). Akıllı Telefon Bağımlılığı ve Gelecekteki Akıllı Telefon Satın Alma Davranışına Etkisi Ölçeğinin Türkçe'ye Uyarlanması: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. O. Erkmen, & Z. Sakhi içinde, 5th International Zeugma Conference on Scientific Researches (s. 195-203). Gaziantep.
Gökal, H., Sönmez, A., & Ercan, O. (2020). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Eğitsel İnternet Kullanımına Yönelik Öz Yeterlik Düzeyi İle Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Tutumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Folklor/Edebiyat, 25(97), 47-63.
Haberler: tccb. (2020, Mart 12). Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Web Sitesi: https://www.tccb.gov.tr/haberler/410/117021 adresinden alındı
Ilgaz, H. (2008). Uzaktan Eğitimde Teknoloji Kabülünün ve Topluluk Hissinin Öğrenen Memnuniyetine Katkısı. Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi Ankara.
Karadağ, E., & Yücel, C. (2020). Yeni Tip Koronavirüs Pandemisi Döneminde Üniversitelerde Uzaktan Eğitim: Lisans Öğrencileri Kapsamında Bir Değerlendirme Çalışması. Yükseköğretim Dergisi, 181-192.
Karakuş, N., Ucuzsatar, N., Karacaoğlu, M. Ö., Esendemir, N., & Bayraktar, D. (2020). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Uzaktan Eğitime Yönelik Görüşleri. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 220-241.
Keskin, M., & Kaya, D. Ö. (2020). COVİD-19 Sürecinde Öğrencilerin Web Tabanlı Uzaktan Eğitime Yönelik Geri Bildirimlerinin Değerlendirilmesi. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 59-67.
Korucuk, B. (2020). Sınıf Öğretmenleri Gözüyle Uzaktan Eğitim Memnuniyet Faktörlerinin Derecelendirilmesi Yönelik Bir Çalışma: Giresun İli Örneği. Instructional Technology and Lifelong Learning, 189-202.
Legrıs, P., Ingham, J. ve Collerette,P. (2003). Why do people use information technology? a critical review of the technology acceptance model. Information and Management, Vol: 40, 191-204.ss.
Özkılıçcı, G., & Cantürk, P. U. (2020). BİLİŞSEL ESNEKLİK İLE UZAKTAN EĞİTİM MEMNUNİYETİNİN İLİŞKİSİ: NEGATİF DUYGULANIMIN ARACI ROLÜ. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1167-1181.
Saltürk, A., & Güngör, C. (2020). COVID-19 Döneminde Öğrencilerde Topluluk Hissi ve Çevrimiçi Uzaktan Eğitimin İncelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4204-4221.
Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2007). Us,ng Multivariate Statistics, 5th ed. Boston: Allynand Bacon
Yaratan, H. (2017). Sosyal bilimler için temel istatistik SPSS uygulamalı. Arı Yayıncılık