TÜRKİYE 2023 YILINDA DÜNYANIN ON BÜYÜK EKONOMİSİNDEN BİRİ OLABİLİR Mİ?

Bu makalede Türkiye’nin 2023 yılında dünyanın on büyük ekonomisinden biri olup olamayacağı araştırılmıştır. Büyüme teorisine göre büyümenin belirleyenleri tasarruf ve yatırımlar, beşerî sermaye ve araştırma-geliştirme çabalarının sağladığı teknolojik gelişmedir. Türkiye’nin tasarruf ve yatırım oranları 1988’den beri azalmaktadır. İşgücünün ortalama eğitim seviyesi ve kalitesi giderek yükselmekte ve Türkiye’nin rakipleriyle arasındaki fark kapanmaktadır, ama bu makaledeki tahmine göre, 2023 yılında Türkiye işgücünün eğitim seviyesi ve kalitesi rakiplerinin çoğunun gerisinde kalmaya devam edecektir. Araştırma-geliştirme çabaları da hızla artmaktadır, ama diğer olumsuz gelişmeler dikkate alındığında, araştırma-geliştirme çabalarındaki gelişmenin, 2023 yılında, Türkiye’yi ilk on ülke arasına sokmaya yetmeyeceği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İktisadî büyüme, Büyümenin belirleyenleri, Türkiye’nin büyümesi, Türkiye’nin kalkınması

CAN TURKEY BE AMONG THE TEN GREAT ECONOMIES OF THE WORLD IN 2023?

This article inquires as to whether Turkey can be among the ten largest economies of the world in 2023. According to the theory of growth, saving and investment, human capital, research and development efforts and the resulting technological development are the factors that cause economies to grow. The saving and investment ratios of Turkey have been declining since 1988. The average level of education of the labor force and the quality of education are both improving, but according to the predictions in this article, in 2023, the education level of the labor force will continue to be below most of Turkey’s rivals. Research and development efforts are also improving, but considering the other negative developments, it is concluded that the progress in research and development will be insufficient to take Turkey into the group of top ten countries in 2023

Keywords:

Economic growth, Determinants of growth, Turkish growth, Turkish development,

PDF

___

JONES, C. (1995). R&D-Based models of economic growth. Journal of Political Economy, 103(4), 759-784. ss.
LUCAS, R. (1988). On the mechanics of economic development. Journal of Monetary Economics, 22, 3-42. ss.
MANKIW, G. N., ROMER, D., WEIL, D. (1992). A Contribution to the empirics of economic growth. The Quarterly Journal of Economics, 107 (2), 407-437. ss.
ROMER, P. (1986). Increasing returns and long-run growth. Journal of Political Economy, 94, 1002-37. ss.
ROMER, P. (1990). Endogenous technological change. Journal of Political Economy, 98, 71- 102. ss.
ROMER, P. (1994). Origins of endogenous growth. The Journal of Economic Perspectives, 8 (1).
SOLOW, R. (1956). A Contribution to the theory of economic growth. Quarterly Journal of Economics, 70, 65-94. ss.
VAN RIJCKEGHEM, C., ÜÇER, M. (2009). The Evolution and determinants of the Turkish private saving rate: what lessons for policy. Economic Research Forum Report Series, No. 09-01.
BARRO, R., LEE, J. W. Barro - Lee veri tabanı, “Educational Attainment for Total Population, 1950-2010", http://www.barrolee.com/data/full1.htm Dünya Bankası veri tabanı. http://databank.worldbank.org/ddp/home.do OECD veri tabanı. www.oecd.org Türkiye İstatistik Kurumu veri tabanı. www.tuik.gov.tr