Kurumsal Sürdürülebilirlikte Sürdürülebilir İnsan Kaynakları Yönetiminin Rolü Üzerine Bir İçerik Analizi

Bugün neredeyse her alanda karşımıza çıkan sürdürülebilirlik kavramına olan ilgi, işletme biliminde de her geçen gün artmaktadır. Bu ilginin kaynağının en temel nedeni, işletmelerin yarınlarda var olma çabası içinde olmalarıdır. İşletmelerin yarınlarını güvence altına alabilmeleri ve kurumsal sürdürülebilirliklerini devam ettirebilmeleri için ekonomik, sosyal ve çevresel boyutları içinde barındıran sürdürülebilirlik perspektifinde ve kurumsal yönetim ilkeleri doğrultusunda bir yönetim anlayışı benimsemeleri gerekmektedir. Bu anlayış doğrultusundaki işletmeler, sürdürülebilirliğin her bir boyutunu ihmal etmeden dengeli bir yaklaşımla ele alarak, kurumsal sürdürülebilirlik stratejilerini oluşturmakta ve buna yönelik çalışmalarını da sürdürülebilirlik ve/veya faaliyet raporları aracılığıyla yayımlamaktadırlar. Şüphesiz ki; bir işletmenin en değerli kaynağı, insan faktörüdür. O halde, kurumsal sürdürülebilirlik çerçevesindeki bir yönetim anlayışından söz edebilmek için, insan kaynakları biriminin yadsınamaz desteği kabul edilmelidir. Bu çalışma, BIST Sürdürülebilirlik Endeksine dâhil olan şirketlerin, Guerci ve Pedrini 2014 tarafından yapılan bir çalışmanın sonucunda kategorize edilen sürdürülebilir insan kaynakları süreç ve uygulamalarına ne derece uyum sağladıklarını içerik analizi yöntemiyle incelemeyi amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Kurumsal Sürdürülebilirlik, Sürdürülebilirlik Raporları, BIST Sürdürülebilirlik Endeksi, Sürdürülebilir İnsan Kaynakları yönetimi

Content Analysis over Role of Sustainable Human Resources Management in Corporate Sustainability

Concern over the concept of sustainability that we come across in nearly all fields today is also increasing in business science each passing day. Main reason of this concern is that enterprises are in an effort to exist in future. In order to secure their future and maintain their corporate sustainability, they need to adopt a sense of management in sustainability perspective that involve economical, social and environmental dimensions and in direction of corporate management principles. Enterprises in direction of this sense, dealing with each dimension of sustainability without ignorance and with a balanced approach, constitute their corporate strategies and publish their study devoted to this through sustainability and/or activity reports. By all means; the most important source of an enterprise is human factor. And so, to be able to talk about a sense of management in sustainability frames, undeniable support of human resources unit must be accepted. This study aims to investigate, with content analysis method, to what extent enterprises involved in BIST Sustainability Endex accommodate with sustainability human resources process and practices categorized as a result of a study by Guerci and Pedrini 2014

Keywords:

Corporate Sustainability, Sustainability Reports, BIST Sustainability Index, Sustainable Human Resource Management,

PDF

___

Aras, G., Gaye Uğur Sarıoğlu, (2015). “Kurumsal Raporlamada Yeni Dönem: Entegre Raporlama” TÜSİAD.
App, Stefanie; Merk, Janina; Büttgen, Marion (2012). “Employer branding: Sustainable HRM as a competitive advantage in the market for high-quality employees”, Management Revue, ISSN 1861-9916, Hampp, Mering, 23 (3), 262-278.
Barney, Jay B. ve Patrick M. Wright, (1997). “On Becoming a Strategic Partner: The Role of Human Resources in Gaining Competitive Advantage”, 1-25.
Bilgin, N., (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikleri ve Örnek Çalışmalar, Siyasal Kitabevi, Ankara.
Borsa İstanbul “Sürdürülebilirlik Rehberi”, 2014.
Boudreau, J. W.; Ramstad, P. M., “Talentship, (2005). Talent Segmentation, and Sustainability: A New HR Decision Science Paradigm For A New Strategy Definition”, Human Resource Management, 44(2), 129-136.
Docherty, P., Forslin, J., Shani, A. B. & Kira, M. (2002). Emerging Work Systems: from Intensive to Sustainable. In P. Docherty, J. Forslin& A.B. Shani (Eds.), Creating sustainable work systems. Emerging perspectives and practice (pp. 3-14). London: Routledge.
Dyllick, T., ve Hockerts, K., (2002). “Beyond the Business Case for Corporate Sustainability”, Business Strategy and the Environment, 11( 2), 130–141.
Ehnert, Ina. (2006). March 28th-29th. “Sustainability Issues in Human Resource Management: Linkages, theoretical Approaches, and Outlines for an Emerging Field”, Paper prepared for 21st EIASM SHRM Workshop, Aston, Birmingham.
Ehnert, Ina, (2009). “Sustainable Human Resource Management A Conceptual and Exploratory Analysis from a Paradox Perspective”, Springer, London New York.
Ehnert, Ina ve Harry, Wes, (2012). “Recent Developments and Future Prospects on Sustainable Human Resource Management: Introduction to the Special Issue”, Management Revue, 23(3), 224-239.
Faris, Craig. Brian Gilbert, Brendan Lebianc, Brian Ballou and Dan L. Heitger, (May 2013). “Demystifing Sustainability Risk: Integrating The Triple Bottom Line An Enterprise Risk Management Program”, COSO.
Freıtas, W.R.S., Jabbour C.J.C. ve Santos, F.C.A., (2011). “Continuing the Evolution: Towards Sustainable HRM and Sustainable Organizations”, Business Strategy Series, 12(5), 226 – 234.
G4 Sürdürülebilirlik Raporlaması Kılavuzları: Raporlama İlkeleri ve Standart Bildirimler.
Guerci, Marco. ve Matteo Pedrini, (2014). “The consensus between Italian HR and sustainability managers on HR management for sustainabilitydriven change – towards a ‘strong' HR management system”. The International Journal of Human Resource Management, 25(13), 1787-1814.
Guthrıe, J., Abeysekera, I. (2006). “Content Analysis of Social, Environmental Reporting: What Is New?’’, Journal of Human Resource Costingand Accounting, 10 (2), 114-126.
Gürol, Yonca Deniz ve Evrim Gemici, (2017). “Armstrong’un Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi El Kitabı”, Nobel, Eylül.
Hahn T., ve Figge F. (2011). “Beyond the bounded instrumentality in current corporate sustainability research: Toward an inclusive notion of profitability”, Journal of Business Ethics, 104, 325-345.
IIA Global Perspectives And Insights, (October/2015). “Beyond the Numbers- Internal Audit’s Role in Nonfinancial Reporting”. Issue.2.
Kavut, F. Lerzan. (2010). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Çevresel Raporlama: İMKB 100 Şirketlerinin Çevresel Açıklamalarının İncelenmesi”, İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadi Enstitüsü Dergisi, 66.
Kramar, Robin. (2014). “Beyond Strategic Human Resource Management: Is Sustainable Human Resource Management The Next Approach?”, The International Journal of Human Resource Management, 25(8), 1069-1089.
Kolk, A., (2010). “Trajectories of Sustainability Reporting by MNCs” journal of World Business, 45(4), 367-374.
Kolk, A. (2004). “A Decade of Sustainability Reporting: Developments and Significance”, International journal of Environment and Sustainable Development, 3(1), 51-64.
Lober, D.J., Bynum, D., Campbell, E., Ve Jacques, M., (1997). “The 100 Plus Corporate Environmental Report Study: A Survey of an Evolving Environmental Management Tool”, Businell Strategy and the Environment, 6, 57-73.
Mazur, Barbara. (2015). “Sustainable Human Resource Management. The Attempt Of Holistic Approach”, Economics and Management, 7 (2), 7-12.
Menlik, İlknur. (2013). “İş Dünyası İçin Sürdürülebilirlik Neden Önemli?”, Kalkınmada Anahtar Verimlilik. 293(25), Mayıs, 10-11.
Oswal, N.. ve G.L.Narayanappa, (2014). “Evolution of HRM to E-HRM towards Organizational Effectiveness and Sustainability”, International Journal of Recent Development in Engineering and Technology, 2 (7), Special Issue 4, June, 7-14.
Özgül, B. ve Banu Tarhan Mengi, (2016). Kurumsal Sürdürülebilirlik ve Güvencesi “İç Denetim”, Beta Yayınevi, Ağustos.
Özutku, H., Melek Çetinkaya ve Veysel Ağca, (2015). “İnsan Kaynakları Yönetimi Boyutuyla Endeksindeki Firmalar Üzerine Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20 (.3), 55-72.
PWC, (2011). İMKB ve İş Dünyası ve Sürdürülebilirlik Kalkınma Derneği, Türk İş Dünyası’nda Sürdürülebilir Uygulamaları Değerlendirme Raporu, Ekim
Ramus, C.A., ve Steger, U., (2000). “The Roles of Supervisory Support Behaviors and Environmental Policy in Employee “Ecoinitiatives” at Leading-Edge European Companies”, The Academy of Management Journal, 43, 605– 626.
Renwick, D.W.S., Redman, T. ve Maguire, S. (2011). “Green Human Resource Management: A Review and Research Agenda”, International Journal of Management Reviews, 15, 1-14.
Sachdeva, Geeta. (2017). “Sustainable Issues in Human Resource Management”, Institution of Electronics and Telecommucation Engineers, Chandigarh, India, 26th November.
Schaltegger, Stefan. and Christian Herzig, (2006). “Corporate Sustainability Reporting-An Overview”, (Ed. Stefan Schaltegger, Martin Bennett, Roger Burritt, “Sustainability Accounting and Reporting”, Dordrencht, Springer Publishing, 301-324.
Signitzer, B. ve Prexl, A., (2007). “Corporate Sustainability Communications: Aspects of Theory and Professionalization”, Journal of Public Relations Research, 20 (1), 1-19.
Wirtenberg, J., Harmon, J., Russell, W.G., ve FairŞeld, K.D. (2007). “HR’s Role in Building a Sustainable Enterprise: Insights From Some of the World’s Best Companies”, Human Resource Planning, 30, 10–20.
Yurtsever, (2015). “Kurumsal Şeffaflık Nasıl Sağlanır?”, Turcomoney Dergisi. 5 (55), Ağustos, 84-85.