Bu makale 18. Yüzyılın öncü yazarlarından Daniel Defoe'nun o dönemde ye­ni bir tür olan otobiyografiyi, romanlarını kurgularken nasıl bir basamak olarak kul­landığını açıklamaktadır. Bu dönemde roman hem sosyal hem de edebi açıdan henüz bebeklik döneminde olduğu için Defoe bir yandan otobiyografiyi nesnellik ve kendi­ni tanıma açısından eleştirirken bir yandan da onu kurmacasının temeli olarak kul­lanmıştır. Makalede önce bir tür olarak otobiyografinin ortaya çıkışı daha sonra ya­zarın Moll Flanders adlı eserinin baş kahramanı olan Moll'un karmaşık ve belirsiz­liklerle dolu psikolojik yapısını oluşturmak için romanın metnini nasıl kullandığı in ­celenmiştir. Aynı zamanda Defoe'nun kendini tanıma ve nesnelliği otobiyografinin merkezi olarak ele alan düşüncelerine yer verilmiştir

This article deals with how Daniel Defoe, the pioneering 18th century novelist, used the emerging genre of autobiography as a socially acceptable springboard for his novel Moll Flanders. At this stage the novel was in its infancy and lacked social and literary credibility. Therefore, Defoe used the form and structure of autobiography as a basis for his fiction, while he also raised issues critical to autobiography, such as questions of objectivity and self-knowledge. In my article I first discuss the emergence of the autobiographical genre, and then examine the text of his novel Moll Flanders revealing how Defoe uses the genre to create a complex and ambiguous psychological profile of Moll, while simultaneously raising issues of self-knowledge and objectivity central to the consideration of autobiography.