Fars şiirinin atası olarak bilinen Ebû Abdullâh Cafer b. Muhammed Rudekî, III./IX. yüzyıl ortalarında Semerkand’ın Rudek kasabasında dünyaya geldi. Çok iyi bir eğitim aldı. Yeni Farsça ve Yeni Fars Edebiyatı’nın gelişme çağı olarak kabul edilen Samanî döneminin en ünlü şairi Rudekî, Yeni Fars Edebiyatı’nın ilk büyük şairidir. Musikişinaslığının yanı sıra iyi bir icracı da olan, şiirlerinin birçoğu musiki eşliğinde okunan Rudekî’nin şiirdeki tarzı, kendisinden sonraki Fars şairlerini de önemli ölçüde etkilemiştir. Divanının tamamı ile yazdığı eserleri günümüze kadar gelememiş ve ortadan kaybolmuştur. Günümüze kadar gelmeği başarmış şiirleri Divân-i Rûdekî-yi Semerkandî adıyla bir araya toplanmıştır. Bu arada Rudekî’nin Horasan tarzı övgü şiirinin temellerini attığı, daha sonraki çağlarda Unsurî, Muizzî ve Enverî’nin de bu tarzı devam ettirdiği unutulmamalıdır. Rudekî’nin kahramanlık şiirlerinin son derece sadeliği de dikkat çeker. Bu makalede Rudekî’nin bazı şiirleri ve Türkçe çevirilerine yer verilmektedir.

Accepted as the great poet of Iran Ebû Abdullâh Cafer b. Muhammed Rudekî was born in Benuc village of the small town of Rudek, Samarkand in the mid 9th century. He received a good education. The most renowned poet of the period of Samani, Rudeki is considered as the real, greatest poet of the new Persian literature after Islam. He is undisputedly the leader of the Persian literature in the period of Samani, especially of the praise poetry. Being a music lover as well as a good performer, his style of poetry is different from the following Persian poets, with many of his poems song in company with music.Many of his poems and Divan have disappeared, not surviving to date. In the meantime, it should be remembered that he laid the foundations of the Praise poetry of Horasan style, which was maintained by Unsurî, Muizzî and Enverî in later centuries. His heroic poems are also most apparent with their very simplicity.