Hiciv ve kasideleriyle ünlü divan şairi Nefî, XVII. yüzyılın önde gelen şairlerindendir. 980/1572 yılında Erzurum’un Hasankale kasabasında dünyaya gelmiş, orada bir müddet öğrenim gördükten sonra İstanbul'a gitmiş, Dördüncü Murad'ın teveccühünü kazanmış ve bazı önemli görevlerde bulunmuştur. Yakın dostları dâhil insanları rencide edecek derecede sövgüye varan hicivler yazmaktan geri durmayan şairin hırçın kişiliği ve davranışları, özellikle sınır tanımayan yergileri gözden düşmesine ve devlet adamlarının hedefi durumuna gelmesine yol açmıştır. 1044/1635 yılında çok etkili hicivleri yüzünden boğdurulmuş ve cesedi denize atılmıştır. Nef'i'nin şiir kudreti çok yüksektir. Farsça şiirlerinde oldukça güçlüdür. Bu dildeki manzumelerini ayrı bir divan halinde toplamıştır. “Tuhfetü'l-uşşak” kasidesi bir İran edebiyatının birçok büyük simaları tarafından aynı vezin ve kafiye ile ayrı ayrı özgün isimleriyle yazılmış manzumeler serisindendir. Farsça divanında bulunan bu kasidesi Fuzûlî’nin “Enîsü’l-kalb” adlı eserine nazîredir

“Nefi” was one of the famous satire and qasida poets in XVII. He was born 980/1572 In Hasankale in the town of Erzurum. After studying there for a while he went to Istanbul, He won the fourth Murad's favor and has take some important tasks. His satire hurt evry body including close friends and led to be the target of statesmen. Because of the effective satire, strangled and his corpse was thrown into the sea In the 1044/1635 year. He was very strong in persian poetry. The poem of this language is collected as “Diwan”. Qasida of “Tuhfet Al Oshshag” written by many famous Iranian names with the same meter and unique names. His Persian qasida colled in Fuzuli’s “Enis Al Galb”