“Canım bedenimde oldukça, ben Kur’an’ın kölesiyim; seçilmiş Muham-med’in yolunun toprağıyım; birisi söz¬lerimden, bundan başka bir söz naklederse, ondan da bezmişim, o sözden de bezmişim” diyen büyük mutasavvıf, fakih, şair ve düşünür Mevlâna Celâleddin-i Rûmî’nin (1207-1273) eserlerini okuduğumuzda sözle ilgili birçok hususa temas ettiğini görürüz. Mevlâna; dinî ve tasavvufî konulara yer verdiği, İslâm edebiyatının en önem-li eserlerinden biri olan Mesnevî’sinde; gazel, kaside, terciât ve rubailerden oluşan Dîvân-ı Kebîr’inde; dinî ve tasavvufî sohbetlerinin yer aldığı mensur eserleri Fîhi Mâ Fîh ile Mecâlis-i Seb‘a’sında ve hatta aile bireylerine, dostlarına ve zamanın ileri gelenlerine yazdığı Mektûbât’ında söz ve sözle ilgili çok önemli bilgiler vermiş ve bunları okuyup uygulamayı tavsiye etmiştir. Bu çalışmada; Mevlâna’nın genelde dinî ve tasavvufî gazel, kaside, terciât ve rubailerden oluşan Dîvân-ı Kebîr’inde söz ve sözle ilgili hususlar tespit edilip incelenmiştir.