Türkiye'de kırsal nüfusun şehir algısı üzerine bir araştırma: Yeşilyurt köyü (Trabzon)

Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde kırsal alanlardan şehirlere hızlı bir göç yaşanmaktadır. Bu süreç, hem kır hem de şehirler açısından bir takım güncel sorunları beraberinde getirmiştir. Bu bağlamda, göçün kaynağı durumundaki kır nüfusunun şehir algılarının tespit edilmesi önem taşımaktadır. Elde edilecek bulgular, kır ve şehir bütünleşmesini sağlamaya yönelik çalışmalara yön verebilir.Araştırmamızda, kırsal kesimde yaşayan nüfusun şehir algıları betimsel bir yöntemle taranmıştır. Bu amaçla, Trabzon’a bağlı merkez Yeşilyurt köyünden seçilen 184 kişiye anket uygulanmış, veriler SPSS’de analiz edilmiş ve bulgular tablolaştırılarak yorumlanmaya çalışılmıştır.Bu çalışmada kır nüfusunun şehir algılarına yönelik çeşitli bulgulara ulaşılmıştır. Örneklemi oluşturan grubun şehirleri eğitim, sağlık, alışveriş ve iş merkezleri olarak görmelerine rağmen, önemli bir kısmının şehre yerleşmek istemediği ortaya çıkmıştır. Bunun yanında çevre kirliliği, aşırı kalabalık ve trafik sorunları ile gürültü şehirlerin başlıca iticilikleri olarak tespit edilmiştir.

A study on concept of city by rural population in Turkey: Yeşilyurt village (Trabzon)

In developing countries like Turkey, there has been a rapid process of migration from rural areas into city centers. This process has created some problems along with it both as regards rural areas and cities. Thus, the understanding of city by rural population as the source of migration into cities is important. The findings may direct the studies towards providing the wholeness of rural and city. In our study, the understanding of city by rural population was investigated. For this purpose, 184 persons from Yeşilyurt village, Trabzon, were questionnaired. Data were analyzed by SPSS and findings were tabulated and evaluated. The study revealed some findings regarding understanding of city by villagers. Although the individuals in rural areas regarded cities as centres of education, health, shopping and business, a great number of them are not willing to settle into cities. Besides, environmental pollution, overpopulation, traffic problems and noise pollution are among the factors they decrease the value of cities.

PDF

___

AKÇURA, T., 1971, Türkiye’de Şehirleşme ve Bazı Şehir Örnekleri. Türkiye Coğrafi ve Sosyal Araştırmalar, İstanbul Üniv. Edebiyat Fak. Coğrafya Enst., Edebiyat Fak. Matbaası, İstanbul.
DOĞANAY, H., 1997, Türkiye Beşeri Coğrafyası. Milli Eğitim Bakanlığı Yay. No: 2982, Bilim ve Kültür Eserleri Dizisi Yay. No: 877, Eğitim Dizisi Yay. No: 10, İstanbul.
EMİROĞLU, M., 1975, Türkiye Coğrafî Bölgelerine Göre Şehir Yerleşmeleri ve Şehirli Nüfus. Ankara Üniv. Dil ve Tarih-Coğrafya Fak. Coğrafya Araştırmaları Dergisi, Sayı: 7, Ankara.
GÖNEY, S., 1977, Şehir Coğrafyası-I. İstanbul Üniv. Edebiyat Fak. Yay. No: 2274, Coğrafya Enst. Yay. No: 91, Cilt: 1, İstanbul.
HARRIS, C.D., 1999, Şehirlerin Doğası:Son Yarım Yüz Yıl İçinde Şehir Coğrafyası (Çeviren Yalçın KARABULUT). Ankara Üniv. Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, Sayı: 7, Ankara.
KARABORAN, H., 1989, Şehir Coğrafyası ve Şehirsel Fonksiyonlar. Fırat Üniv. Dergisi, Sosyal Bilimler, Cilt: 3, Sayı: 1, Elazığ.
KELEŞ, R., 2002, Kentleşme Politikası. İmge Kitabevi, 7. Baskı, Ankara.
KOCAKUŞAK, S., 1996, Türkiye’de Kentsel Yaşamın Önemi ve Planlamalarda Coğrafya Biliminin Yeri. Ankara Üniv. Dil ve Tarih-Coğrafya Fak. Coğrafya Araştırmaları Dergisi, Sayı: 12, Ankara.
KURT, H., 2006, Türkiye’de Kent-Köy ve Kentli-Köylü Algısı Üzerine Bir Araştırma. Mustafa Kemal Üniv. Sosyal Bilimler Enst. Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 6, Hatay.
MUTLUER, M., 1999, Türkiye’de Bölgesel Dengesizlikler ve Bölge Planlama Çalışmaları Üzerine Gözlemler. Ege Coğrafya Dergisi, Sayı: 10, İzmir.
ÖZÇÖREKÇİ, H., 1944, Anadolu’da Küçük Şehir Araştırmaları. Ankara Üniv. Dil ve Tarih-Coğrafya Fak. Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 1, Ankara.
TÜMERTEKİN, E., 1965, Türkiye’deki Şehirlerin Fonksiyonel Sınıflandırılması. İstanbul Üniv. Coğrafya Enst. Yay. No: 43, İstanbul.
TÜMERTEKİN, E., 1973, Türkiye’de Şehirleşme ve Şehirsel Fonksiyonlar. İstanbul Üniv. Yay. No: 1840, Coğrafya Enst. Yay. No: 72, İstanbul.
TÜMERTEKİN, E.,-ÖZGÜÇ, N., 1998, Beşeri Coğrafya (İnsan-Kültür-Mekân). Çantay Kitabevi, İstanbul.
TÜRKDOĞAN, O., 1999, Türkiye’de Göçler, Sorunları ve Çözüm Yolları. Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, Sayı: 119, İstanbul.
TÜRKİYE BİLİMLER AKADEMİSİ, 2006, Yerleşme Bilimleri/Çalışmaları İçin Öngörüler. Türkiye Bilimler Akademisi Raporları, Sayı: 14, Ankara.
VATANDAŞ, C., 2008, Trabzon’da Kentleşme-Kentlileşme Süreci ve Problemleri. Karadeniz Teknik Üniversitesi Matbaası, Trabzon.
YILMAZ, C., 2009, Türkiye’de Kırdan Kente Göç Sürecinde Etkili Olan Faktörlerden Biri; Evlilik Yoluyla Göç. Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı: 21, Erzurum.
YÜCEL, T., 1960, Türkiye’de Şehirleşme Hareketleri ve Şehirler. Türk Coğrafya Dergisi, Yıl: XVI, Sayı: 20, Ankara.
YÜCEL, T., 1961, Türkiye’de Şehirleşme Hareketleri. Türk Coğrafya Dergisi, Yıl: 17, Sayı: 21, Ankara.
YÜCEŞAHİN, M.M.,-BAYAR, R.,-ÖZGÜR, E.M., 2004, Türkiye’de Şehirleşmenin Mekansal Dağılışı ve Değişimi. Ankara Üniv. Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Coğrafi Bilimler Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 1, Ankara.