Eflani ilçesi'nde (Karabük) nüfus

Karabük Türkiye’deki demir çelik sanayisinin etkisiyle hızla büyümüş bir sanayi kentidir. Eflani ise ilin nüfus kaybeden ilçelerindendir. Türkiye’de pek çok yerleşim 1950’lerde başlayan ve daha sonra da devam eden iç göçün etkisiyle nüfus kaybına uğramıştır. Bu çalışmanın amacı, ilçe nüfusunun özelliklerinin değerlendirilmesi ve ilçede yaşanan nüfus azalmasına dikkat çekmektir. Araştırmada ilçenin nüfus yapısı ile ilgili çeşitli bulgu ve yorumlar yapılmıştır. Çalışmada Türkiye İstatistik Kurumu tarafından 1955-2000 yıllarında yapılan Genel Nüfus Sayımları ile 2007-2009 yıllarında Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS) sonuçlarından ve Türkiye İstatistik Kurumu’nun 2000 Göç İstatistiklerinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda Eflani’nin nüfus kaybeden bir ilçe olduğu vurgulanmıştır.

Population in Eflani district (Karabük)

Karabük is an industrial city that has grown rapidly especially effect of iron and steel industry in Turkey.. Eflani is one of the district that loosing the population in Karabük districts. Many settlements began loss of population in the 1950’s and ongoing internal migration in Turkey. The aim of study is evaluation of data that indicating the population features and attracts attention to decrease population in Eflani. In the study, population censuses that were conducted in 1955-2000 by the Statistical Institute of Turkey and the results of address based population registration system results; also 2000 Registration system migration statistics have been used. A variety of research findings and interpretations were made about the decline of the population in the district. As a result, it is emphasized that Eflani is a district that has been losing population.

PDF

___

Atalay, İ. (2000). Türkiye Coğrafyası ve Jeopolitiği. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
Bulut, İ., 2000, Yozgat'ın Nüfus Coğrafyası, Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı: 4, Erzurum.
Dincer, B., Özaslan, M. (2004). İlçelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması, Ankara: T.C Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı.
Doğanay, H. (1997). Türkiye Beşeri Coğrafyası, İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları: 2982. Bilim ve Kültür Eserleri Dizisi: 877, Eğitim Dizisi: 10.
DPT, (2001). Nüfus, Demografi Yapısı, Göç Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara.
Emiroğlu, M. (1988). Türkiye’de Yaşlı Nüfusun Artışı ve Coğrafi Dağılım Özellikleri. Coğrafya Araştırmaları Dergisi, Sayı:11, No: 11, s. 25-49.
Garipağaoğlu, N. (2000-2001). Türkiye’de Göç Alan İllere Yönelen Nüfusun Eğitim Durumu. Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı: 3 Cilt: 2, s. 71-85.
Gürbüz, M., Karabulut, M. (2008) Kırsal Göçler ile Sosyo-Ekonomik Özellikler Arasındaki İlişkilerin Analizi. Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 50, s. 37-60, İstanbul.
Hür, K. (2007), Cumhuriyet Kenti Karabük, Karabük: Karabük Valilik Yayınları.
Işık, Ş. (1999). 1997 Nüfus Tespiti ve Türkiye Nüfusu Üzerine Bazı Yeni Gözlemler, Ege Coğrafya Dergisi, Sayı: 10, 149-172, İzmir.
Işık, Ş. (2005). İzmir’in Aliağa İlçesinde Nüfus Özellikleri. Ege Coğrafya Dergisi, Sayı: 14. s. 29-44, İzmir.
Karabulut, M, Gürbüz, M., Sandal, E., (2004). Hiyerarşik Kluster (Küme) Tekniği Kullanılarak Türkiye’de İllerin Sosyo-Ekonomik Benzerliklerinin Analizi. Coğrafi Bilimler Dergisi, Cilt: 2 Sayı: 2 DOI: 10.1501/Cogbil_0000000043.
Karagel, Üçeçam, D. (2010). Türkiye Kırsalında Tarımda Çalışan Kadın Nüfus (1990-2000). Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 13, Kadın Araştırmaları Özel Sayısı, Ordu.
Mutluer, M. (1992). Edremit Yöresi Kırsal Alanından Nüfus Hareketlerine Neden Olan Faktörler. Ege Coğrafya Dergisi, Sayı: 6, s. 119-151.
Nüfus Etütleri Enstitüsü. (2006). Türkiye Göç ve Yerinden Olmuş Nüfus Araştırması. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Özav, L. (2000). Dünden Bugüne Sivaslı İlçesinde Nüfus Artışı. Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı:3, s. 155- 168, Erzurum.
Özdemir, Ü. (1998). Beşeri ve İktisadi Coğrafya Açısından Bir Araştırma: Safranbolu Platosu. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Eğitimi Anabilim Dalı, Erzurum.
Soylu, H. (2007). Tarihte Önemi Azalan Yerleşmelere Bir Örnek: Kiği. Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı: 17, s. 87-110, Erzurum.
Taşlıgil, N. (1993). Kastamonu İlinin Nüfus Gelişimi ve Türkiye Nüfus Hareketleri içerisindeki Yeri, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 28, s. 215-224.
Toroğlu, E. (2007), Niğde İlinde Göç Faktörleri ve Göçler, Coğrafi Bilimler Dergisi, Sayı 5 (1), 75-96.
Tümertekin, E. (1977). Türkiye’de İç Göçler Üzerine. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, Sayı: 22, s. 29-42, İstanbul.
Tümertekin, E. (1994). Beşeri Coğrafya. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Yayın No: 3819, Fakülte Yayınları No: 2464.
Tümertekin, E., Özgüç, N.(1998). Beşeri Coğrafya, İnsan, Kültür, Mekan. İstanbul: Çantay Kitabevi.
TUIK, (1955), Genel Nüfus Sayımı, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (1960), Genel Nüfus Sayımı, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (1965), Genel Nüfus Sayımı, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (1970), Genel Nüfus Sayımı, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (1975), Genel Nüfus Sayımı, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (1980), Genel Nüfus Sayımı, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (1985), Genel Nüfus Sayımı, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (1990), Genel Nüfus Sayımı, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (2000a), Genel Nüfus Sayımı Nüfusun Sosyal ve Ekonomik Nitelikleri, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (2000b), Genel Nüfus Sayımı 2000 Göç İstatistikleri, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (2000c), 2000Genel Nüfus Sayımı İl: Karabük, Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları, Ankara.
TUIK, (2007), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi.
TUIK, (2008), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi.
TUIK, (2009), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi.
Yazıcı, H. (1997). Orta Sakarya Vadisi’nin Coğrafi Etüdü “Yenice-Alpagut Arası”. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Yay. No: 839, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Yayın No: 78, Araştırma Seri No: 19.
Yazıcı, H, Akpınar, E., Şahin, F. (2005), Doğu Anadolu Bölgesi’nde Hızla Nüfus Kaybeden Tipik Bir İlçe Merkezi: Pülümür. Doğu Coğrafya Dergisi, S. 13.s. 7-30.
Yazıcıoğlu, H. (1982), Safranbolu (Safranbolu-Karabük-Ulus- Eflâni), Karabük: Özer Matbaası.
Yürüdür, E. (2008), Koyulhisar İlçesinde (Sivas) Göç Hareketleri. Doğu Coğrafya Dergisi, S: 20, s.19-34.
www.eflani.gov.tr