Bey‘u’l-îne akdi ya da Osmanlıca ifadeyle muamele-i şer‘iyye; Müslüman toplumlarda haram olan faizden sakınmak üzere geliştirilmiş bir hile-i şer‘iyye olup bu akde Osmanlı ulemasının, özellikle şeyhülislamların cevaz verdiği görülür. Ancak Muhammed b. Hamza el-Aydınî’nin bey‘u’l-îne risalesinde görüldüğü üzere bazı âlimler bu akde karşı çıkıp mekruh olduğunu savunurlar. Bu yazıda Muhammed b. Hamza el-Aydınî’nin şahsı ve bey‘u’l-îne risalesi tanıtılıp muamele-i şer‘iyye anahatlarıyla ortaya konduktan sonra yazma halinde bulunan bu risalenin tercümesine yer verilmiştir.

Bay‘ al-‘îne contract, or “mu‘âmala-i şer’iyye” in Ottoman Turkish expression, is some form of a “hîla-i şer‘iyye” that was developed to avoid interest which is forbidden in Muslim communities, and it was observed that the Ottoman ulama especially Shayk Al-Islams have allowed this contract. But as seen in the case of the Treatise of Bay‘ al-‘Îne by Muhammad bin Hamza al-Aydinî, some of the ulama have criticized this contract and argued that it was condemned (makrûh). In this article, the personality of Muhammad bin Hamza al-Aydinî and his work on mu‘âmala-i şer‘iyye bey‘ al-‘îne contract have been introduced, and a translation of the non-published treatise was presented.