Rehber Öğretmenler Perspektifinden Boşanmanın Öğrenciler Üzerindeki Etkileri

Çalışmalar Türkçe ve İngilizce dillerinde gönderilebilir. Her çalışmanın baş kısmında Türkçe ve İngilizce öz bulunmalıdır. Öz, makalenin amacına, yöntemine ve sonuçlarına ilişkin kısa ve net bilgileri içermelidir. 10 punto büyüklüğünde, tek satır aralıklı, iki yana yaslı ve en çok 250 sözcük olmalıdır. “Öz” metni içinde kaynak verilmemelidir. Boşanma, aile bireylerini psikolojik, sosyolojik ve ekonomik gibi birçok yönden olumlu/olumsuz etkilemektedir. Aile ortamında yaşanan huzursuzluklara doğrudan ya da dolaylı olarak maruz kalan öğrenciler psikososyal yönden olumsuz etkilenmektedir. Araştırma sonuçlarına göre huzursuz aile ortamındaki çocukların anne ve babasının boşanmasına olumlu baktıkları görülmektedir. Ancak bazı çocukların anne ve baba boşanma olayını kabullenmekte zorlandıkları anlaşılmaktadır. Ayrıca boşanma ile birlikte çocukların alışkanlıkları, yaşadıkları şehirler, okulları, sosyal ve aile çevrelerinin bir anda değişmesi gibi durumlar onları olumsuz etkilemektedir. Bu durum çocukların okul yaşamına ve arkadaş çevresine etki etmektedir. Bu doğrultuda ailedeki sıkıntıları okul yaşamına etki eden öğrencilere yönelik okul rehber öğretmenleri psikososyal destek vermektedirler. Bu çalışma boşanmanın öğrenciler üzerindeki psikososyal etkilerinin rehber öğretmenler perspektifinden aktarılmasından oluşmaktadır. Nitel araştırma yöntemi ile toplanan verilerin içerik ve betimsel analizi yapılıp belirli bir sistem içerisinde özetlenip yorumlanarak okuyucuya sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

boşanma olgusu, psikososyal kuram, rehber öğretmen

Psychosocial Effects of Divorce on Students from the Perspective of Guidance Counselors

The aim of this study is to transfer the effects of divorce on students from the perspective of counselors, who are experts from the outside. In this context, qualitative research method and interview technique were preferred in order to obtain in-depth data. Content and descriptive analysis of the data obtained with the semi-structured interview form was made. In this direction, the findings were interpreted and presented to the reader within the framework of a certain theme and code system. According to the research findings, it is seen that children in a restless family environment have a positive view of their parents' divorce. However, it is understood that some children have difficulties in accepting their parents’ divorce. In addition, situations such as the sudden change in children's habits, cities, schools, social and family circles with divorce affect them negatively. This situation affects the school life of children and their circle of friends. In this direction, psychosocial support is provided by school counselors for students whose family problems affect school life. As a result, divorce affects family members in many ways such as psychological, sociological and economic. However, students who are directly or indirectly exposed to unrest in the family environment are more adversely affected by psychosocial aspects. In this context, it is important to pass the divorce process in a healthy way so that children in adolescence can have a healthy developmental stage. However, if it is unhealthy, it is thought that the developmental stage will be adversely affected

Keywords:

boşanma olgusu, psikososyal kuram, rehber öğretmen,

PDF

___

Akkaş Baysal, E., Ocak, G., & Çalışkan, B. (2021). Okula, Çevreye ve Akranlarına Uyum Sorunu Yaşayan Öğrencinin Ortama Adaptasyonunun Okul Etkinlikleri ile Sağlanması. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 42-60.
Aktaş, Ö. (2011). Boşanma Nedenleri ve Boşanma Sonrasında Karşılaşılan Güçlükler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi. İzmir.
Balcı, İ., & Şahin , M. (2015). Ergenlerde Suç Kavramının Lise Rehber Öğretmen Görüşleri Açısından Değerlendirilmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 168-185.
Bilici, A. B. (2014). Boşanma Sürecinin Çocuklar Üzerindeki Psiko-Sosyal Etkileri. C.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 79-110.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2020). Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. İstanbul. Pegem Akademi.
Doğan, Ş. (2016). Boşanma Nedenlerine Yönelik Tutumlar: Boşanmayı Arttırıcı veya Engelleyici Faktörlere Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi.
Duyan, G. Ç. (2011). Parçalanmış Aileler ve Sosyal Hizmet Müdahalesi. Y. Özkan içinde, Sosyal Dışlanma ve Aile: Sosyal Hizmet Müdahalelerinde Güçlendirme Yaklaşımı (s. 13-29). Ankara. Maya Akademi.
Emery, R. E. (2013). Evlilik, Boşanma ve Çocukların Uyumu (Çev. Elif Okan Gezmiş). İstanbul. Türkiye iş Bankası Kültür Yayınları.
Ertem, Ü., & Yazıcı, S. (2006). Ergenlik Döneminde Psiko-Sosyal Sorunlar ve Depresyon. Aile ve Toplum, 7- 12.
Eşen, R. (2009). 10. Sınıf Rehberlik Programının (Sınıf Öğretmenleri İçin) Rehber Öğretmen Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya.
Gündüz, A. (2019). Boşanmanın Etkisinin Lise Öğrencilerinde Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi: Tarsus Örneği. Niğde.
Jarolmen, J. (2017). Okul Sosyal Hizmeti. Ankara. Nika.
Karataş, K., & Sönmez, A. (2019). Lise Öğrencilerinin Rehberlik Hizmetlerine ve Rehber Öğretmene İlişkin Görüşleri: Metaforik Bir Analiz. Kuramsal Eğtim Dergisi, 915-934.
Kasuto, M. (2017). Boşanmış Ailelerin Çocuklarının Boşanmamış Ailelerin Çocuklarına Göre Öz Saygı ve Ruh Sağlığı Değişkenlerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi Işık Üniversitesi. İstanbul.
Kılıç Ceylan, E., & Özbesler, C. (2021). Anne Baba ve Ergenlerin Gözüyle Okul Sosyal Hizmet Uygulamalarına Duyulan İhtiyacın Belirlenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi.
Koçoğlu, S. (2018). Boşanmanın Çocuk Açısından Sonuçları. İstanbul Üniversitesi, Doktora Tezi. İstanbul.
Korkmaz, Ç. Y. (2014). Evlilik Birliğinin Temelinden Sarsılması Nedeniyle Boşanma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi. Ankara
Korkut, Y. (2003). Bir Geçiş Krizi Olarak Boşanma. İstanbul Üniversitesi Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 99- 111.
Ögel, K., Tarı, I., & Yılmazçetin Eke, C. (2006). Okullarda Suç ve Şiddeti Önleme. İstanbul. Yeniden Yayınları.
Öksüzler Cabılar, B., & Yılmaz, A. (2022). Boşanma ve Boşanma Sonrası Uyum: Tanımlar, Modeller ve Uyumun Değerlendirilmesi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1-11.
Öngören, S. (2017). Boşanma ve Boşanmanın Erken Çocukluk Dönemi Çocuklar Üzerindeki Etkileri. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi(13), 73-87.
Saçan, S. (2010). Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumunda Koruma Altında İken Aile Yanına Döndürülen 6-18 Yaş Çocuk ve Gençlerin Duygusal ve Davranış Sorunları: Kütahya İli Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
Savi Çakar, F., Tagay, Ö., Karataş, Z., & Yavuzer, Y. (2015). Lise Öğrencikeri ile Öğretmenlerin Riskli Davranışlara İlişkin Görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1- 13.
Sönmez, F. (2001). Anne-Babası Boşanmış Ergenlerle Anne-Babası Boşanmamış Ergenlerin Benlik İmgelerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi. İstanbul.
Taşpınar, M. (2014). Sosyal ve Ekonomik Destek Hizmetlerinin Değerlendirilmesi Projesi Araştırma Sonuç Raporu. Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
Tüzün, D. (2004). Boşanmanın Çocuklar Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yakın Doğu Üniversitesi. Kıbrıs.
Uzun, Ç. (2013).Anne-Babası Boşanmış ve Boşanmamış Çocuklarda Depresyon ve Sosyal Becerilerin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi. İstanbul.
Ünlü, A., Evcin, U., Burakgazi Yılmaz, H., & Dalgılıç, A. (2013). İstanbul Devlet Liselerinde Suç ve Şiddet Yaygınlığı: Okul Türlerinin Karşılaştırılması. Anadolu Psikiyatri Dergisi , 152-160.
Üreyen , S., & Ünal, A. (2021). Ortaöğretim Yönetici ve Öğretmenlerin Parçalanmış Aile Çocuklarının Eğitimde Karşılaştıkları Sorunlar. Trakya Eğitim Dergisi, 148-164.
Yazgan, İnanç, B., Bilgin, M., Atıcı, K., & Meral. (2007). Gelişim Psikolojisi, Çocuk ve Ergen Gelişimi. Ankara. Pegem Yayıncılık.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara. Seçkin.
Yörükoğlu, A. (2000). Çocuk Ruh Sağlığı, Çocuk Yetiştirme Sanatı ve Kişilik Gelişimi. İstanbul. 24. Basım Özgür Yayınları.