___

• Abdollahpour, Z., & Maleki, N. A. (2012). The impact of exposure to digital flash stories onIranian EFL learners’ written reproduction of short stories. Canadian Journal on Scientific and Industrial Research, 3(2), 40-53.
• Bozdoğan, D. (2012). Content analysis of Elt students’ digital stories for young learners. Novitas-ROYAL (Research on Youth and Language), 6 (2), 126-136.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Deneysel Desenler: Öntest-Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi (3. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Campbell, T. A. (2012). Digital storytelling in an elementary classroom: Going beyond entertainment. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 69, 385 – 393.
• Chuang, W. T., Kuo, F. L., Chiang, H. K., Su, H. Y., & Chang, Y. H. (2013). Enhancingreading comprehension and writing skills among Taiwanese young EFL learners using digital storytelling technique. 21st International Conference on Computers in Education. Denpasar Bali, Indonesia, [Çevrim-içi: http://icce2013bali.org/datacenter/mainconferenceproceedingsforindividualdownl oad/c6/C6-s-227.pdf], Erişim tarihi: 7 Nisan 2017.
• Çıralı, H. (2014). Dijital Hikâye Anlatımının Görsel Bellek Ve Yazma Becerisi Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara
• Figa, E. (2004). The virtualization of stories and storytelling. Storytelling Magazine,16(2), 34-36.
• Graham, S., Berningen, V. ve Fan, W. (2007). "The Structural Relationship Between Wrting Attitude and Writing Achivement in First and Third Grade Students", Contemporary Educational Psychollogy, S: 32.
• Göçer, A. (2014). "Yazma Tutum Ölçeği’nin (YTÖ) Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması", Kastamonu Eğitim Dergisi, S: 22(2).
• Karadağ, E. ve Ayvaz-Tunç, Ö. (2013). Postmodern Oluşturmacılığa Dijital Öyküleme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4) , 310-315.
• Karakoyun, F. (2014). Çevrimiçi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adayları ve ilköğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Karoğlu, A. (2015). Öğretim sürecinde hikâye anlatmanın teknolojiyle değişen doğası: dijital hikâye anlatımı. Eğitim Teknolojisi Kuram ve uygulama, 5(2), 89-106.
• Kılıç, F. (2014). Awareness and cognıtive load levels of teacher candidates towards student products made by digital storytelling, Turkish Online Journal of Distance Education, 15(3).
• Mays, N., & Pope, C. (2000). Qualitative research in health care, assessing quality in qualitative research. BMJ, 320, 50-52.
• Miller, L. C. (2010). Make me a story: Teaching writing through digital storytelling. USA: Stenhouse Publishers.
• Ricci, C. M., & Beal, C. R. (2002). The effect of interactive media on children’s story memory. Journal of Educational Psychology, 94(1), 138-144.
• Streubert, H. J., & Carpenter, D. R. (2011). Qualitative research in nursing. (5th ed.). Philadelphia: Lippincott Williams ve Wilkins.
• Temizkan, M. (2011). Yaratıcı yazma etkinliklerinin öykü yazma becerisi üzerindeki etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 919-940.
• Temizkan, M. ve Sallabaş, M. E. (2009). Öğretmen adaylarının okuma ve yazmaya yönelik tutumlarının karşılaştırılması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(27), 155-176
• Torres, A., Ponce, E., & Pastor, D. (2012). Digital storytelling as a pedagogical tool within a didactic sequence in foreign language teaching. Digital Education Review, (22), 1-18
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.