Sakyamuni Buda'nın Tarihsel Kişiliği Ve Öğretisinin Yeni Bir Din Haline Geliş Süreci

Sakyamuni Buda, Hindu kast sistemindeki yönetici sınıfa mensup bir prenstir. O, yaşadığı bir takım hayat tecrübelerinden hareketle, var olan anlayışların yetersiz olduğunu düşünerek kendi gerçeğinin peşine düşmüş tarihsel bir şahsiyettir. Sakyamuni Buda, çeşitli yollar deneyerek sonunda mutlak kurtuluşa erdiğini, yani aydınlandığını iddia eden bir din kurucusudur. Onun kurduğu dinî ve felsefi sistemin adı Budizm'dir. Budizm, ortaya çıktığı dönemdeki politeist yapıya, aşırı çileci veya hazcı ahlak ilkelerine, kurtuluş yolunun formalitelerine ve kast sistemine tepki göstermiştir. Bunun yanı sıra var olmaya çalıştığı bölgedeki dinlerin en belirgin özelliklerini de bünyesinde barındırmış, bazı öğreti ve uygulamaları aynen sürdürmüş, kültürel ve toplumsal hayata dair konularda ise devamlı surette esnek bir yol takip etmiştir. Budizm uzun tarihsel süreç içerisinde dünyanın çok farklı bölgelerine yayılmış ve günümüzün en çok taraftara sahip dinlerden biri haline gelmiştir

Anahtar Kelimeler:

Sakyamuni Buda, Budizm, Dharma, Sangha, Thera-vada, Mahayana

Historical Personality of Shakyamuni Buddha and the Process of his Teaching be Coming into a New Religion

Shakyamuni Buddha is a prince from the ruling class of Hindu cast system. He is a historical figure who on the basis of some experiences in his life, thought that the present understandings were insufficient and thus went in search of his own reality. Besides, he is a founder of a religion who after trying various ways argued that he came to the ultimate salvation, that is enlightened. The name of the religious and philosophical system founded by Shakyamuni Buda is Buddhism. Buddhism reacted to the polytheist structure of its time, to the extremely hedonistic or ascetic moral principles, formalities of salvation and caste system. In addition, it also included the distinctive features of the religions in the region where it attempted to survive and maintained the some teachings and practices as they were and followed always a flexible in cultural and social matters. In the long course of time, Buddhism spread out many different regions of the world and became one of the religions with largest members

Keywords:

Shakyamuni Buddha, Buddhism, Dharma, Sangha, Theravada, Mahayana,

PDF

___

• Adam, Baki - Mehmet Katar (2002), Dinler Tarihi, Editör Mehmet Katar, Eski- şehir.
• Bechert, Heinz (2004), “Life of The Buddha”, Encyclopedia of Buddhism, C. I, Editor in Chief, Robert E. Buswell, Jr., New York.
• Budda, A.Hilmi Ömer (1935), Dinler Tarihi, İstanbul.
• Chan, Wing-Tsit (1959), “Buddha Gotama”, An Encyclopedia of Religion, Edited by Vergilius Ferm, New Jersey.
• Coomaraswamy, Ananda (2000), Hinduizm ve Budizm, Türkçesi, İsmail Taşpı- nar, İstanbul.
• Dharmapala, Anagarika H. - P. Lakshmi Narasu (1907), The Essence of Budd- hism, Baranes.
• Eliot, S. Charles (1962), Hinduism and Buddhism An Historical Sketch, C. III, London.
• Güngören, İlhan (1981), Budda ve Öğretisi, İstanbul.
• Hakeda, Yoshito S. (1967), The Awakening of Faith- Attributed to Asvaghosha, New York.
• Hawkins, Bradley K. (1999), Buddhism, London.
• Kalupahana, David J. (1993), Ethics in Early Buddhism, Honolulu.
• Kar, R. C. (1956), “The Master’s life in Stone”, Guatama Budda, Editor by, N. N. Law.
• Kuroda, S (1893), Outline Of The Mahayana As Taught By Buddha, Asakusa- Tokyo.
• Küçük, Abdurrahman - Günay Tümer - M. Alparslan Küçük (2009), Dinler Tarihi, Ankara. Sarıkçıoğlu, Ekrem (2002), Başlangıçtan Günümüze Dinler Tarihi, Isparta.
• Majumder, R. C. (1956), “Buddhism in South-East Asia”, Guatama Budda, Editor by, N. N. Law.
• McGovern, William Montgomery (1922), An Introduction to Mahayana Buddhism, London.
• Menzies, Allan (1904), The Religion of India Brahmanism and Buddhism, Edi- ted by Oliphant Smeaton, London.
• Nariman, G. K. (1923), Literary History of Sanskrit Buddhism, Bombay.
• Neumaier, E. K. (1992), The Sovereign All-Creating Mind The Motherly Budd- ha, New York.
• Niwono, Nikkyo (1959), Shakyamuni Buddha, Published by Kosei P.Co., Tokyo.
• Reed, Elizabeth A. (1896), Primitive Buddhism Its Origin and Teaching, Chi- cago.
• Rockhill, W. Woodville (1884), The Life of The Buddha an The Early History of His Order, London.
• Ruben, Walter (1947), Buddhizm Tarihi, Çev. Abidin İtil, Ankara.
• Sönmez, Zekiye (2000), Yaşayan Dinlerin Peygamber veya Din Kurucularının Ortak Özellikleri, Ankara, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamamış Yüksek Lisans Tezi.
• Sümer, İbrahim (2003), Lotusun İçindeki İnci Lamaizm’le Nirvanaya Yolculuk, İstanbul. Schimmel, Annemarie (1955), Dinler Tarihine Giriş, Ankara.
• Thomas, Edward. J. (1996), The History of Civilization, New York.
• Trotman, F.E. (1922), Buddhism, Westminster.
• Tsunada, Ryusaku (1914), The Essence of Japanese Buddhism, Honolulu.
• Tümer, Günay - Abdurrahman Küçük (2002), Dinler Tarihi, Ankara.
• Tümer, Günay (1992), “Budizm”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C.VI., İstanbul.
• Venturini, Riccardo (2002), “A Buddha Teaches Only Bodhisatvas”, A Buddhist Kaleidoskope: Essays on The Lotus Sutra, Edited by Gene Reeves, With a Foreword by Nichiko Niwano, Tokyo.
• Yitik, A. İhsan (2005), Hint Dinleri, İzmir.
• Yitik, A.İhsan (1996), Hint Kökenli Dinlerde Karma İnancının Tenasüh İnan- cıyla İlişkisi, İstanbul.