Aristoteles Ve İbn Sînâ’nın Reenkarnasyonu Reddi

Bu makalede düşünce tarihinin iki önemli düşünürü Aristoteles ve İbn Sînâ’nın reenkarnasyon/tenasüh hakkındaki görüşlerini inceledik. Her iki düşünürde reenkar-nasyonu reddetmektedir. Konuyu ele almadan önce kaynak olmaları bakımından Aristoteles ve İbn Sînâ’dan önceki bazı filozofların ruh ve reenkarnasyon hakkındaki görüşlerini araştırdık. Daha sonra da her iki filozofun ruh tanımlarım belirledikten sonra reenkarnasyone niçin reddettiklerini ortaya koymaya çalıştık. Nihayetinde görüşlerinde ki benzer ve farklı noktaları tespit için bir karşılaştırma yaptık

Anahtar Kelimeler:

Reenkarnasyonun/tenasüh reddi, Aristoteles, İbn Sina, Nefs, ruh

Rejection Of The Reincarnation Of Aristotle And Ibn Sina

In this article, we investigated the views of the two important figures of the history of thought, Aristotle and Avicenna, about reincarnation. Both of the philosophers reject reincarnation. Before dealing with the subject, we explored, for reference, the views of some of the philosophers before Aristotle and Avicenna, regarding soul and reincarnation. Afterwards, upon determining the definitions of soul offered by both philosophers, we tried to illustrate why they rejected reincarnation. Finally, we made a comparison so as to establish the similar and different points between their views

Keywords:

Rejection of the reincarnation/tenasuh, Aristotle, Avicenna, soul,

PDF

___

• Aristoteles (1996). Metafizik , Çev. Ahmet Arslan, İstanbul: Sosyal yay.
• Aristoteles (2001a). Ruh Üzerine (De Anima), Çev. Zeki Duman, 2 bsk., İstanbul: Alfa yay.
• Aristoteles (2001b). Fizik, Çev. Saffet Babür, ‘ bsk., İstanbul: YKY, yay.
• Arslan, Ahmet (2010). İlkçağ Felsefe Tarihi, C. 3-5, İstanbul: İstanbul Bilgi Üni- versitesi yay.
• Aydın, Mehmet (2000). “Farabi’nin Ruhun Ölümsüzlüğüne Dair Görüşü ile İlgili Bazı Yanlış Anlamalar”, İslam Felsefesi Yazıları, ed. Mustafa Armağan, İstan- bul: Ufuk yay.
• Aydınlı, Yaşar (2011). Farabi’de Tanrı-İnsan ilişkisi, İstanbul: İz yay.
• Baloğlu, Bülent (2001). İslama Göre Tekrar Doğuş (Reenkarnasyon), Ankara: Kitabiyat yay.
• Bremmer, Jan N. (2005). “Hades”, Encyclopedia of Religion, VI., 2’nd ed., Ed. in Chf.: Lindsay Jones, Macmillan: Thomson&Gale.
• Buğlen, Mehmet (2011). “İslâm Dini Açısından Tenâsüh ve Reenkarnasyon”, MÜİFD, 40 (2011/1).
• Çetin, Mustafa (1995). “Kuran Işığında Reenkarnasyon (Tenasüh”), Diyanet İlmi Dergi, C. 31, S.4.
• Çetinkaya, Bayram Ali (2003). İhvan-ı Safa’nın Dini ve İdeolojik Söylemi, An- kara: Elis yay.
• Eflatun (1997a). Phaidon, çev. Suud Kemal Yetkin, Hamdi R. Atademir. İstan- bul: MEB yay.
• Eflatun (1997b). Phaidros, çev. Hamdi Akverdi, İstanbul: MEB.
• Eflatun (1997c). Timaios, , Çev. Erol Güney-Lütfi Ay, İstanbul: MEB yay.
• Eflatun (2004). Socrates’in Savunması, Çev. Cüneyt Çetinkaya, İstanbul: Bordo- Siyah yay.
• el-Cabiri, M. Abid (2003). Felsefî Mirasımız ve Biz, Çev: Said Aykut, İstanbul: Kitabevi.
• el-Farabi, Ebu Nasr (2004). Medinetü’l Fazıla, Çev. Ahmet Arslan, Ankara: Vadi yay.
• el-Farabi, Ebu Nasr (trs). es-Siyasetü’ Medeniyye, Takdim: Ali Ebu Muhlim, Darü’l mektebeti’l hilal.
• el-Farabi, Ebu Nasr (trs). Talikat, Farabi, Çev. H. Ziya Ülken-Kıvamettin Burs- lav, Kanaat yay.,
• Erdem, Hüsamettin (2000). İlkçağ Felsefesi Tarihi,4. bsk., Konya: Hü-Er yay.
• İbn Manzur (1956). Lisanü’l Arab, Beyrut, c. III.
• İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1956). Kitabü’ş şifa en-Nefs, Jan Bakos, Prag-Çekoslavakya: Matbaa Mecmu’ul İlmi,
100 •ARİSTOTELES VE İBN SÎNÂ’NIN REENKARNASYONU REDDİ
• İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1974). “Siretü eş-Şeyhu’r Reis”, ed., William E. Gohlman, The Life of İbn Sînâ, State University of New York Press, Albany.
• İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1986). “fi’l hudud”, Tis’u Rasail fi’l hik- meti ve’t tabiiyyat, Tah. ve tak.: Hüseyin Asi, Darü’l Kabis.
• İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1987). Adhaviyye fil mead, tah. Hasan Asi, Beyrut: El Müessetü’l camiiyye.
• Kaya, Mahmut (trs). İslam kaynakları Işığında Aristoteles ve Felsefesi, İstanbul: Ekin yay.
• Kırca, Celal (1986). “İslam Dinine Göre Reenkarnasyon”, EÜİFD, S. 3.
• Kuşpınar, Bilal (2001). İbn Sînâ’da Bilgi Teorisi, Ankara: MEB yay.
• Long, J. Bruce (2005). “reincarnation”, Encyclopedia of Religion, 2’nd ed., Ed. in Chf.: Lindsay Jones, Macmillan: Thomson&Gale.
• Morrison, John (2006). “Orphism”, Encyclopedia of Philosophy,VII., 2nd ed., ed. in Chf. Donald M. Borchert, MacMillan: Thomson&Gale:
• Özalp, Hasan (2012). “Nefs-Mead ilişkisi Bağlamında Farabi ve İbn Sînâ’nın Gö- rüşlerinin Karşılaştırılması”, CÜİFD, XV1/1. Sivas.
• Platon (1998). Yasalar-I, Candan Şentuna- Saffet Babür, Kabalcı yay.
• Platon (2002). Devlet, çev. Neval Akbıyık- Serdar Taşçı, İstanbul: Metropol yay.
• Plotinus (trs). Enneads, Charles T. Branford, Boston-Massachusets,
• Preus, Anthony (2007). Historical Dictionary of Ancient Greek Philosophy, Lan- ham Maryland: The Scarecrow Press Inc.
• Smart, Ninian (2006). “reincarnation”, Encyclopedia of Philosophy, Vol. 8, 2nd ed., Ed. in Chf.: Donald M. Borchert, Macmillan: Thomson&Gale.
• Tehanevi (1996). Keşşaf Istılahati’l Fünun ve’l Ulum, C.2, Lübnan: Mektebeti Lübnan.
• Weber, Alfred (1998). Felsefe Tarihi, çev. H. Vehbi Eralp, 5. Bsk., İstanbul: Sos- yal yay.
• Yasin, Cafer Ali (1985). Farabi fi Hududi’l Eşya ve Rusumihi, Beyrut: Alemü’l Kütüb.
• Zeller, Eduard (2001). Grek Felsefesi Tarihi,İstanbu: İz yay.