ÖĞRETİCİ GÖRÜŞLERİNE GÖRE 4-6 YAŞ KUR’AN KURSU BİNALARININ FİZİKİ İMKÂNLAR AÇISINDAN EĞİTİME ELVERİŞLİLİK DURUMU ( GAZİANTEP İLİ ÖRNEĞİ)

4-6 yaş grubu çocukların gelişimsel özellikleri, onların yaparak/yaşayarak öğrenmelerini gerekli kıldığından bu dönemde somut yaşantılar oldukça önemlidir. Okul öncesinde çocuklar için; sevecekleri, kendilerini iyi ve güvende hissedecekleri eğitim ortamları hazırlanmalıdır. Bu sebeple 4-6 yaş grubu Kur’an kursu binalarının çocukların gelişim özelliklerine, ilgi ve ihtiyaçlarına uygun olarak tasarlanmış ve düzenlenmiş olması gerekmektedir. Araştırmanın amacı, 4-6 yaş grubu Kur’an kurslarının sahip olduğu fiziki imkânların eğitime elverişlilik durumunun belirlenmesidir. Çalışmada nicel veri toplama araçlarından anket tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, Gaziantep il merkezi ve ilçelerinde bulunan 4-6 yaş grubu Kur’an kurslarında görev yapmakta olan 175 öğretici oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise evren içerisinden basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilen 143 öğreticiden oluşmaktadır. Elde edilen veriler bağımlı ve bağımsız değişkenler dikkate alınarak, bilgisayar ortamında SPSS 22.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda kursların önemli bir kısmının yeterli büyüklükte bir oyun bahçesine sahip olmadığı, var olan oyun alanları düzenlenirken çocukların gelişim dönemi özelliklerinin, ilgi ve ihtiyaçlarının yeterince dikkate alınmadığı, kurs binalarının temizliği noktasında birtakım eksikliklerin bulunduğu tespit edilmiştir. Ayrıca kursların birçoğunda öğreticilerin dinlenmesi ve veliler ile görüşme yapması için uygun mekânlar bulunmadığı, kurs binalarının iç ve dış cephe boya renklerinin okul öncesi dönem çocukları için uygun olmadığı, ses yalıtımı ve kısmen güvenlik sorunu bulunduğu belirlenmiştir.

According to the Instructors Opinions the Education Convenience in Terms of Physical Possibilities of the Quran Course Buildings of the 4-6 Age Period (The Sample of Gaziantep)

Owing to the developmental characteristics of 4-6 age group children require them to learn by doing/experiencing, concrete experiences are very important in this period. For pre-school children; educational environments should be organized in which they like and feel good and safe. Therefore, Quran course buildings of the 4-6 age period should be designed and arranged in accordance with their developmental characteristics, interests and needs of children. This research aims to determine the educational availability of physical facilities of 4-6 age period Quran courses. Questionnaire technique, one of the quantitative research data collection tools, was used in this study. The universe of the research consists of 175 instructors working in the 4-6 age period Quran courses in Gaziantep city center and districts and the sample of the study, consists of 143 instructors selected from the universe by simple random sampling method. The data obtained were analyzed by the SPSS 22.0 package program, taking into account the dependent and independent variables. As a result of the research, it has been determined that a significant part of the courses do not only have a sufficient size of playground, but the developmental characteristics, interests and needs of the children are also not taken into account adequately while the cuurent play grounds were arranged, and there were some deficiencies in the cleaning the course buildings up. Besides, it has been determined that many of the courses do not have suitable places for teachers to rest and parent-teacher meeting, the interior and exterior paint colors of the course buildings are not suitable for preschool children, and there are sound insulation and partially security problems.

___

  • Akbaba, S. (2006). “Eğitimde Motivasyon”. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi. (13): 343-361.
  • Aydın, M. (2000). Eğitim Yönetimi. Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.
  • Bayraktar, M.F. (2003). Kur’an Kurslarının Sorunları ve Geleceği İle İlgili Bazı Düşünceler, Yaygın Din Eğitiminin Sorunları Sempozyumu(28-29 Mayıs 2002). Kayseri: İBAV Yayınları: 199-214.
  • Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Demirel, F., Karadeniz, Ş., ve Çakmak, E. K. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Çelik, M. & Kök, M. (2007). “Okulöncesi Eğitim Kurumlarında Eğitim Ortamı ve Donanımın Önemi”. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi. (15): 158-170.
  • Diyanet İşleri Başkanlığı. (2018). Kur’an Kursları Öğretim Programı (4-6 Yaş Grubu). Ankara
  • Diyanet İşleri Başkanlığı. (2014). Kur’an Kursları Öğretim Programı (4-6 Yaş Grubu). Ankara
  • Doğan, D. (2014). “Diyanet İşleri Başkanlığı Kur’an Kursları Öğretim Programı (Okul Öncesi Dönemi) Dini Bilgiler-1 Öğrenme Alanı Kazanımları Üzerine Değerlendirme”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. (24): 201-225.
  • Genç, M. F. (2019). “Diyanet İşleri Başkanlığı'na Bağlı 4-6 Yaş Grubu Kuran Kurslarında Din Eğitimi”. İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi, 5(2): 506-521.
  • Gün, A. (2016). “Veli ve Öğretici Görüşleri Doğrultusunda 4-6 Yaş Grubu Kur’an Kursu Eğitimi: Samsun İli Örneği”. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. (7): 33-66.
  • Gözüm, A. İ. C.,& Kandır, A. (2019). “Okul Öncesi Dönemde Dikkat Yetisinin Gelişim Programının Çocukların Dikkat Yetisi Kazanımına Etkisi”. Pegem Journal of Education and Instruction. 9(2): 547-584.
  • Kalay, F., Arslan, H., & Oflas, Ş. (2013). “Kadrolu ve 4/B Sözleşmeli Yardımcı Sağlık Personellerinin İş Doyumlarının Karşılaştırılması”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. (29): 111-121
  • Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (5. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Karaköse, Ş. (2009). Etkili Din Öğretimi. İstanbul: Türkiye İlahiyat Tedrisatına Yardım Eden Dernekler Federasyonu Yayınları (TİDEF).
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi (17. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaymakcan, R.,& Meydan, H. (2014). Ahlak Değerler ve Eğitimi. İstanbul: Dem Yayınları.
  • Kıldan, A. O. (2007). “Okulöncesi Eğitim Ortamları”. Kastamonu Eğitim Dergisi. 15(2): 501-510.
  • Korkmaz, M. (2019). 4-6 Yaş Grubu Kur’an Kurslarında Din Eğitimi: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Kayseri: Kimlik Yayınları.
  • Korkmaz, M. (2020). “4-6 Yaş Grubu Kur’an Kursu Öğreticilerinin Eğitim-Öğretim Yeterlikleri Üzerine Bir Araştırma”. İlahiyat Tetkikleri Dergisi.1(53): 237-261.
  • Korkmaz, Ö. & Yeşil, R. (2012). “Öğretmenler Odasında Gündem”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 31(31):107-122.
  • Köylü, M. (2004). Çocukluk Dönemi Dini İnanç Gelişimi ve Din Eğitimi. AÜİFD. 45(2): 137-154.
  • Kurt, İ. (2017). Velilerin 4-6 Yaş Grubu Kur’an Kurslarından Memnuniyet Düzeyleri ve Beklentileri Üzerine Bir Araştırma (Ankara Örneği). Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çorum.
  • Özdemir, A. (2018). Okulöncesi Eğitimde Kaliteye İlişkin Çocuk Görüşleri: Fiziksel Ortam, Akran İlişkileri ve Etkinlikler. Turkish Studies. 13: 33-53.
  • Özgen, E. (2007). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramı ve Çalışan Memnuniyetine Etkisi”. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. (8): 1-6.
  • Öztürk, M. & Sancak, S. (2007). “Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarının Çalışma Hayatına Etkileri”. Journal of Yaşar University. 2(7):761-794.
  • Senemoğlu, N. (1994). “Okul öncesi Eğitim Programı Hangi Yeterlilikleri Kazandırmalı”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 10: 21-30.
  • Şimşek, E. (2004). “Çocukluk Dönemi Dini Gelişim Özellikleri ve Din Eğitimi”. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi. 4(4): 207-220.
  • Tavukçuoğlu, M. (2002). “Okulöncesi Çocuğunun Eğitiminde Din Duygusu ve Din Eğitimi”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 14(14): 51-63.
  • Tosun, C. & Çapcıoğlu, F. (2015). "4-6 Yaş Kur'an Kursları Öğretim Programının Dini Gelişim Kuramları Çerçevesinde İncelenmesi". Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. 5(5): 705-720.
  • Tüfekçi, K. (2020). Diyanet İşleri Başkanlığı 4-6 Yaş Kur’an Kursları Eğitiminin Öğretici ve Veli Görüşlerine Göre İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep.
  • Uludağ, Z. & Odacı, H. (2002). “Eğitim Öğretim Faaliyetlerinde Fiziksel Mekân”. Milli Eğitim Dergisi. 29: 153-154.
  • Uzun, S. (2016). Okul Öncesi Dönem Din Eğitimi (İslam Dini) Programlarının Karşılaştırmalı Değerlendirilmesi Türkiye Ve Amerika Örnekleri. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Üzümcü, M. & Çınar, N. (2020). “4-6 Yaş Kur’an Kursu Öğreticilerinin Eğitsel Yeterlikleri ve Görev Yaptıkları Kurslarla İlgili Görüşleri”. Trabzon İlahiyat Dergisi. 7(1): 7-51.
  • Yağcı, S.(2018). Öğreticilere Göre Diyanet İşleri Başkanlığı 4-6 Yaş Grubu Kur’an Kursları (İzmir İli Örneği). İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
  • Yağcı, S. (2020). “Öğreticilere Göre Diyanet İşleri Başkanlığı ve Müftülüklerin 4-6 Yaş Grubu Kur'an Kursu Çalışmaları”. Balıkesir İlahiyat Dergisi. (11): 195-221.
  • Yazıbaşı, M. A. (2020). “Kur’an Kursu Öğreticilerine Göre 4-6 Yaş Kur’an Kursu Öğreticisi, Öğrencisi ve Öğrenci Velisinin İhtiyaç ve Beklentileri (Kırıkkale Örneği)”. Dini Araştırmalar. 23(57): 95-116.
  • Yıldırım, B. (2015). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden 4-6 Yaş Arası Çocuklara Din Eğitimi (Sivas İli Örneği). Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sivas.
  • https://hukukmusavirligi.diyanet.gov.tr/Documents/2019-2020%20E%C4%9Fitim%20%C3%96%C4%9Fretim%20Y%C4%B1l%C4%B1%20Kuran%20Kurslar%C4%B1%20Uygulama%20Esaslar%C4%B1.pdf (Erişim Tarihi: 28.07.2020)