DİNLERDE BARIŞIN TEOLOJİK TEMELLERİ: YAHUDİLİK, HIRİSTİYANLIK VE İSLAM

Bu makalede temel anlamda, dinlerin barışa olan katkısı ele alınmıştır.Bu konu, ortaya çıktıkları bölge, karşılıklı etkileşim, ortak gelenek ve kutsalkitap referansları gibi müşterek yönleri hasebiyle Yahudilik, Hıristiyanlık veİslam’ın kutsal metinleri merkeze alınmak suretiyle açıklanmıştır. Giriş kıs-mında, her üç dinin barışa yönelik genel yaklaşımı öz bir şekilde ifade edil-dikten sonra, dinlerin barışa katkıları üç alt başlıkta sınıflandırılmıştır. Bunlar,dinlerin birey, aile ve toplum barışına olmak üzere üç alandaki katkısı ilesınırlandırılmış ve karşılaştırmalı bir şekilde sunulmuştur.

The Theological Foundations of Peace in Religions: Judaism, Christianity and Islam

In almost all of the teaching of religion it is possible to find the message of peace and violence. Islam, as a word means peace, well-being, tranquility and surrender. The claim that Islam is a religion of peace, stems from its lexical meaning. The Torah aims to protect the peace of individuals and communities that have a different faith and relationship based on justice and empathy. The Ten Commandments is recognized as a basic summary of the belief system of Jews. Christianity defined itself as a religion based on love. Christians claim that God himself is love, Jesus, apostles, the church fathers ultimately all Christians are messengers of love and the people are builders of peace. The perspective on sacred texts can affect the message that you try to deduce, with this assumption, the opposing ideas of people which are derived from Holy Scriptures can be based on their personality, family and social experience. In this study, the sacred texts of Judaism, Christianity and Islam will be taken into account and by using a holistic approach, it will try to put forward a message that constitute to the theological basis that members of the same faith or different religions that can live in peace. In the introduction, a brief summary of their contribution to world peace is given. The main body of the article is organized in comparative study under three parts: religions contribution to peace in individual, family and societal life. In this scope, a measure of understanding among, first Orthodox and other Judaism branches, has been identified on message of of peace, then the same process is repeated for Catholic, Protestant and Orthodox Christianity. In Islam, the message of peace has been identified by individual verses as well as their application through its Prophet.

___

  • Adam, Baki (2002). Yahudilik ve Hıristiyanlık Açısından Diğer Dinler. İstanbul: Pınar Yay.
  • Aydın, Mahmut (2005). “Dinsel Çoğulculuk Modelinin “Öteki” ile Barış İçinde Birlikte Yaşamaya Katkısı”, Hıristiyan, Yahudi ve Müslüman Perspektifinden Dinsel Çoğulculuk ve Mutlaklık İddiaları. Ankara: Ankara Okulu Yay.
  • Babil Talmudu, http://www.come-and-hear.com/tcontents.html
  • Buhari, Muhammed b. İsmail (h.1400). el-Câmiu’s-Sahîh. Kahire: el-Mektebetu’s-Selefiyye.
  • Calvin, John (1845). The Institutes of the Christian Religion. Çev: Henry Beveridge, Christian Classics Ethereal Library, http://www.ccel.org/ccel/calvin/institutes/ (1 Aralık 2015)
  • de Vaux, Ronald (2003). Yahudilikte Aile. Çev. Ahmet Güç. Bursa: Arasta Yay.
  • Demirci, Kürşat (2000). Yahudilik ve Dini Çoğulculuk. İstanbul: Ayışığı Kitapları.
  • Eroğlu, Ahmet Hikmet (2000). “Hıristiyanlar’ın Bölünme Sürecine Genel Bir Bakış”. AÜİFD, C.41, S.1:309-325.
  • Eroğlu, Ahmet Hikmet (2004). “Farklı İnancı Tehdit Olarak Algılamanın Sonucu: Engizisyon Terörü”. Dini Araştırmalar Dergisi (Din ve Terör Özel Sayısı), C.7, S.20:93-100.
  • Er-Râzi, Fahruddin. Tefsir-i Kebir Mefâtihu’l-Gayb. Akçağ Yayınları.
  • Esen, Muammer (2010). “Kur’an’ın Ehl-i Kitaba Bakışı”, AUİFD, C.51, S.1:93-110.
  • Green, B. Joel (1997). The Gospel of Luke. Cambridge: William B. Eerdmans Publishing.
  • Gürkan, Salime Leyla (2008). Yahudilik. İstanbul: İSAM Yay.
  • Hamidullah, Muhammed (1995). İslam Peygamberi C.1. İstanbul: İrfan Yay.
  • İbn Mace, Ebû Abdillâh Muhammed b. Yezîd Mâce el-Kazvînî (2008). Süneni İbn Mâce. 4. bs. Riyad: Darusselam,
  • Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri (2000). Çev. Dominik Pamir. İstanbul.
  • Kızılabdullah, Şahin (2016). Dinlerin Birey, Aile ve Toplum Barışına Katkısı (Yahudilik, Hıris- tiyanlık ve İslam). (Doktora) Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
  • Kutsal Kitap (2003). İstanbul: Kitabı Mukaddes Şirketi Yay.
  • Küçük, Abdurrahman, Tümer, Günay, Küçük, Mehmet Alparslan (2014). Dinler Tarihi. 4. bs. Ankara: Berikan Yayınevi,
  • Lampadarios, Panteleimon (2006). The Catechism of the Ortodox Church. Thessalonika: Brot- herhood of Orthodox Mission Abroad of Thessaloniki.
  • Luther, Martin (2011). Martin Luther’in Uzun İlmihali. Çev. Nur Nirven, İstanbul: Gerçeğe Doğru Yay..
  • Mitsvot, (2009). Çev: Şeli Toros -Jak Pardo, İstanbul: Gözlem Yay.
  • Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc b. Müslim el-Kuşeyrî (2008). Sahihu Müslim. 4. bs. Riyad: Darusselam,
  • Parrinder, Geoffrey (2005). “Peace”, Encyclopedia of Religion. Ed. Lindsay Jones, NY: Tom- son Gale, 2.bs, C.10:7021-7023.
  • Tirmizi, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ b. Sevre (Yezîd) (2008). Câmiü’t-Tirmizi. 4. bs. Riyad: Darusselam.
  • Tora ve Aftara, Bamidbar (2010). Çev. Moşe Farsi, Ed. Yitshak Haleva-Moşe Benveniste-Yeu- da Adoni-İzak Alaluf-Nafi Haleva-İzak Peres, 2. bs..İstanbul: Gözlem Yay.,
  • Tora ve Aftara, Devarim (2012). Çev. Moşe Farsi, Ed. Yitshak Haleva-Moşe Benveniste-Yeuda Adoni-İzak Alaluf-Nafi Haleva-İzak Peres, 2bs. Baskı.İstanbul: Gözlem Yay.,
  • Tora ve Aftara, Şemot (2007). Çev. Moşe Farsi, Ed. Yitshak Haleva-Moşe Benveniste-Yeuda Adoni-İzak Alaluf-Nafi Haleva-İzak Peres, 2.bs. İstanbul: Gözlem Yay.,
  • Yasdıman, Hakkı Şah (2001). “Yahudi Dininde Ailenin Yeri”. Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (DEÜİFD), S.13-14:241-266.
  • Yazır, Elmalılı M. Hamdi. Hak Dini Kuran Dili. C.2-3-6-7. İstanbul: Azim Dağıtım.