Roland Barthes'ın bir kültür okuması olan bu yapıtın başlığında Japonya kelimesi geçmez. Yapmak istediği, Japonya örneğinden yola çıkarak ütopik, kendi ifadesiyle “düşsel” bir dizge, bir bütün, bir imparatorluk oluşturmaktır. Bu imparatorluk, anlamdan arınmış göstergelerin kendi içinde kurallı olarak dizilmesiyle meydana gelir. Japonya bu düşsel imparatorluk için biçilmiş bir kaftantır. Doğu'nun göstergeleri anlamdan bağımsız, sadece kendileri olabilmek üzere vardır. Batı'da ise göstergeler geçmişten getirdiği bir sürü miras- anlamla yüklüdür.