BİR POSTMODERN BİYO-KURGU ANLATISI: PASCAL QUIGNARD’IN ROMA’DAKİ TERAS’I

İçerikten daha çok biçimsel ögelerin ön planda olduğu, farklı türlerin bir arada sunulduğu çağdaş anlatı, bir yandan bütüncül gerçeklikten uzak parçalanmış özneler için karşılaşma ve söyleşi alanı, diğer yandan da yazarın sanatsal yaratıcılığını sergilediği bir sahadır. Yapıtlarında yazınsal yaratıcılığı kadar sanatsal yaratıcılığını da gözler önüne seren Pascal Quignard, biyo-kurgu türünde kaleme aldığı, gravür sanatçısı aracılığıyla yazın ile görsel sanatı birleştirdiği “Roma'daki Teras” ile kendi çağından sıyrılıp kurmaca anlatı kişisini yerleştirdiği XVII. yüzyıl dönemine zamansal ve sanatsal yolculuk yapar. Alaine Buisine tarafından terimleştirilen ve gerçek ile kurmacanın, benzerlik ve imgelemin yazınsal türle harmanlandığı, gerçek dünya ve olası dünyaların kesişme noktasında bulunan biyo-kurgunun Quignard'ın adı geçen yapıtındaki görünümü ve türün postmodernizm ile ilişkisi çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Parçalı anlatı sunan yapıttan alınan örneklerle, metinlerarasılık bağlamında ekphrasis, ikonotext ve kolaj uygulayımları gösterilmeye ve tarihsel bir yaşam temsiline roman söylemi uygulaması olarak tanımlanan çağdaş biyo-kurgu türünün özellikleri belirlenmeye çalışılacaktır.

A POSTMODERN BIOFICTION NARRATIVE: “TERRASSE À ROME” OF PASCAL QUIGNARD

Contemporary narrative, where more stylistic elements are at the forefront than content and where different genres are presented together is an encountering and discourse area for fragmented subjects being far from holistic reality. Moreover it is also a eld, where the author demonstrates his artistic creativity. Pascal Quignard revealing his artistic creativity as well as his literary creativity in his works makes a temporal and artistic journey to the period of XVII. Century with his book “Terrasse à Rome” written in bioction genre, combining literature with visual art through the engraving artist. He stands out from his era and places the ctional narrative person in his work. Relationship between the genre and post-modernism and appearance of the bioction termed by Alaine Buisine and positioned at the intersection of the real world and possible worlds, where the reality and ction, similarity and imagery are blended with literary genres, in Quignard's mentioned work are the subjects of the study. Applications of ekphrasis, iconotext and collage in the context of intertextuality will be shown with the examples taken from the work presenting fragmentary narrative, and features of the contemporary bioction described as application of novel discourse to a historical life representative will be determined.

PDF

___

Aktulum, Kubilay. Parçalılık / Metinlerarasılık. Ankara: Öteki Yayınları, 2004.
Aktulum, Kubilay. “Kolaj nedir? Louis Aragon Örneği.”Modern Turkish Literature Researches 8.15 (2016): 3-18.
Çeber, Duygu Toksoy. “Ekphrastik Umudun Yıkımı: Heiner Müller “Resim Tasviri.” Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 21.3 (2017):1097-1108.
Eagleton, Terry. Edebiyat Kuramı Giriş Çev. Tuncay Birkan. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2014.
Gefen, Alexandre. “Le genre des noms: la biofiction dans la littérature française contemporaine.” Le Roman français au tournant du XXIe siècle. Ed. Marc Dambre, A. Mura-Brunel et B. Blanckeman. Paris: Presses Sorbonne Nouvelle, 2005. 305–319. Web.22 Temmuz 2020.
Genette, Gérard. Anlatının Söylemi Yöntem Hakkında Bir Deneme. Çev. Ferit Burak Aydar. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi, 2011.
Godard, Rogerd. Itinéraires du roman contemporain. Paris: ArmandColin, 2006.
Lackey, Michael. “Locating and Defining the Bio in Biofiction.” a/b: Auto/BiographyStudies, 31.1 (2016): 3-10.
Latham, Monica. “Serv[Ing] Under Two Masters.” a/b: Auto/Biography Studies, 27.2 (2012): 354-373.
MendozaDelgado, Perla Edith.“Le genre des traces: Terrasse à Rome de Pascal Quignard comme une biofiction.” Synergies Mexique 4 (2014): 65-77.
Montandon, Alain. “Introduction.” Iconotextes. Ed. Alain Montandon. Paris: Orphys, 1990. 6-7. Web.16 Temmuz 2020.
Nerlich, Michael. “Qu’est-ce qu’un iconotexte ? Réflexions sur le rapport texte-image photographique dans La Femme se découvre d’Evelyne Sinnassamy.” Iconotextes. Ed. Alain Montandon. Paris: Orphys, 1990. 255-302. Web. 16 Ocak 2020.
Quignard, Pascal. Roma’daki Teras. Çev. Osman Senemoğlu. İstanbul: Sel Yayıncılık, 2005.
Quignard, Pascal. Dünyanın Bütün Sabahları. Çev. Sevim Akten. İstanbul: Can Yayınları, 2008.
Parini, Jay. “Fact or Fiction: Writing Biographies versus Writing Novels.” Some Necessary Angels: Essays on Writing and Politics. Ed. Robert Pack. New York: Columbia University Press, 1997. 241-256. Web.10 Ocak 2020.
Sartre, Jean-Paul. L’existentialisme est un humanisme, Paris: Éditions Gallimard, 1996.
Viart, Dominique ve Bruno Vercier. La littérature française au présent-héritage, modernité, mutations. Paris: Éditions Bordas, 2005.