Anadilde belirtiselliğin ve yabancı dilde girdi kuvvetinin İranlı "Yabancı Dil olarak İngilizce" öğrencilerinin yazılarındaki dil yapılarının olası fosilleşmelerini belirlemedeki rolü

Han’ın (2009, 2013) Ayırıcı Kemikleşme Hipotezi/ Seçici Fosilleşme Kuramı (Selective Fossilization Hypothesis) ana dildeki belirtililiğin ve ikinci dil girdilerinin etkinliğinin ikinci dildeki bir özelliğin kemikleşmesini (ve öğrenilebilir olması) belirlediğini iddia etmektedir. Modelin geçerliliğini tespit etmek için, İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenen 52 İranlı öğrencinin yazdığı kompozisyonlardaki hataların belirlendiği ve araştırmacı tarafından geliştirilmiş olan hata sınıflama sistemine göre katagorilere ayrıldığı sözde uzun sureli bir çalışma tasarlanmıştır. Öğrencilerin motivasyonlarına ve öğrencilerin yazmalarını önleyecek pedagojik müdehalelere rağmen hataların sürekli olarak yapılıp yapılmadığını görmek amacıyla öğrencilere hataları hakkında açık ve örtülü düzeltme geri bildirimleri verilmiştir. ANOVA sonuçları, zamir, söz dizimi, edilgen yapı ve iyelik bildiren sözcüklerle ilgili hataların öğrencilerin yazılarındaki sürekli hatalar olduğunu göstermiştir. Zamirler ve iyelik bildiren sözcüklerle ilgili hataların incelenmesi, özne zamirlerinin eksikliği ya da gereğinden fazla kullanılması, zamirler ile öncüller arasındaki uyumsuzluk, zamir kullanımındaki belirsizlik ve kesme iminin yanlış kullanımı veya kesme iminin iyelik kategorisindeki çoğul kullanımla ilgili yanlış kullanımının düzeltilmesinin zor olduğunu ve bu hataların kemikleşmeye daha eğilimli olduğunu ortaya çıkarmıştır. Fakat bu eğilim Ayırıcı Kemikleşme Hipotezi tarafından açıklanamamaktadır.

On the Role of L1 Markedness and L2 Input Robustness in Determining Potentially Fossilizable Language Forms in Iranian EFL Learners' Writing

Han’s (2009, 2013) selective fossilization hypothesis (SFH) claims that L1 markedness and L2 input robustness determine the fossilizability (and learnability) of an L2 feature. To test the validity of the model, a pseudo-longitudinal study was designed in which the errors in the argumentative essays of 52 Iranian EFL learners were identified and categorized based on a researcher-developed error taxonomy. Next, the learners were provided with implicit and explicit corrective feedback on those errors to see if there existed any errors that would persist despite learners’ motivation and the pedagogical intervention to eliminate them from their writing. ANOVA results revealed that the errors in the pronoun, word order, passive voice and possessive categories persisted in the written output of the participants. A sub-classification of errors in the pronoun and possessive categories showed that deletion and redundant addition of subject pronouns, lack of agreement between pronouns and their antecedents, vague or ambiguous pronoun references in the pronoun category, and a wrong use of the apostrophe (‘) or apostrophe + s (‘s) with regular plurals in the possessive category proved most resistant to correction, pointing to their tendency towards becoming fossilized. That tendency, however, could not be accounted for by the SFH.