Yansıtıcı Öğretim ile Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi

Bu çalışmada, Avrupa’nın kültür dokusuna yeni bir boyut katacağına inanılan Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılabilecek yöntemlerden biri olan Yansıtıcı Öğretim üzerinde durulacaktır. Yansıtıcı öğretim, ülkemizde yaygın olarak kullanılmamakla beraber, özellikle İngilizcenin yabancı dil olarak öğretiminde ve İngilizce öğretmeni yetiştirmede dünyada sıkça baş vurulan bir yöntemdir. Öğretimde yansıtma basitçe, öğretim süreci sırasında ve sonrasında, öğretim ortamında neler olup bittiğini düşünmek ve bu düşünceler ışığında birtakım değişiklikler yapmak olarak açıklanabilir (Mc Collum 2002).

___

  • Bozkurt, F. 2000. Türkiye Türkçesi. Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
  • Derkunt, J. Ü. 2001. La problématique traductologique entre l’anglais, le français et le turc. İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları.
  • Ediskun, H. 1999. Türk Dilbilgisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Erguvanlı-Taylan, E. 1993. Türkçede -DIK ekinin yan eklerdeki işlevi üzerine. Dilbilim Araştırmaları. Ankara: Hitit Yayınevi.
  • Erkman-Akerson, F. ve Ş. Ozil 1998. Türkçede niteleme, sıfat işlevli yan tümceler. İstanbul: Simurg.
  • Gencan, T.N. 1979. Dilbilgisi. Ankara: TDK Yayınları.
  • Göğüş, B. 1969. Türkçede cümlemsilerin kuruluşu ve temel cümleciğe bağlanma şekilleri. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı, Belleten. Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Hatipoğlu, V. 1972. Türkçenin Sözdizimi. Ankara: TDK Yayınları.
  • Şimşek, R. 1987. Türkçe Sözdizimi. Trabzon: Kuzey Gazetecilik Matbaacılık.