1980 yılında Ankara’ya taşınmıştık. Hacettepe Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümüne kayıt yaptırmadan önce şehrin içinde sandığım okuluma yürüyerek kaç dakikada gidip gelebileceğimi merak ederken kilometrelerce süren bir otobüs yolculuğuyla Ankara’nın dışına doğru çıktığımızda hissettiğim ilk şey, derin bir hayal kırıklığı olmuştu. Bozkırın ortasında, tepelerin arasında ‘grinin elli tonu’nu taşıyan beton binalar ile bozkırın hiç de uyumlu sayılamayacak birlikteliğinin eseri, yeşilden ve ağaçtan olabildiğince ari, terör ve çatışma sözcükleriyle hemhal olduğunu duyduğum ‘Beytepe’yi görünce hayal kırıklığıma çaresizlik ve pişmanlık da eklenmişti. Kaydın hemen ardından Bin Dokuz Yüz Seksen yılı On İki Eylül günü Beytepe Yerleşkesinde yapılması planlanan ancak bilinen nedenle ertelenmek durumunda kalan İngilizce yeterlik sınavı da akademik yaşamımın başlangıcıydı.