OKULLARIN GENEL DENETİMLERİ HAKKINDAKİ; MAARİF MÜFETTİŞLERİNİN VE OKUL İDARECİLERİNİN GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Örgütlerin sürekli olarak kendilerini yenilemeleri ve değerlendirebilmeleri açısından denetimin ne denli önemli bir yere sahip olduğu herkes tarafından bilinen bir durumdur. Eğitim kurumlarının da amaçlarına ne kadar ulaşabildiklerini tespit edebilmeleri bakımından denetim oldukça önemli bir yere sahiptir. Son dönemlerde eğitimin denetimi ile ilgili olarak ülkemizde de bazı değişimler yaşanmaktadır. Araştırmanın amacı; maarif müfettişlerinin ve okul idarecilerinin görüşlerine yer vererek okulların genel denetimleri hakkında değerlendirmeler yapmaktır. Araştırmada Malatya ilinde 2014 – 2015 eğitim - öğretim yılında görev yapmakta olan, farklı branşlardan 20 maarif müfettişinin ve 15 farklı okuldan 15 okul idarecisinin görüşlerinden faydalanılmıştır. Veri toplama aracı olarak; yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmada nitel veri desenlerinden olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Araştırma sonuçları olarak; maarif müfettişlerinin okulların genel denetimlerinin üç yılda bir yapılmasını uygun bulup bulmadıkları ile ilgili görüşler incelendiğinde, maarif müfettişlerinin %80’i bu şekildeki bir denetimden dolayı kurumun güç kaybına uğrayabileceğini belirtmişlerdir. Okul idarecilerinin %53,33’ü okulların üç yılda bir denetlenmesinin uygun olmadığını, başıboşluk oluşabileceğini ve denetimin daha sık aralıklarla yapılması gerektiğini belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Maarif müfettişleri, okul yöneticileri, genel denetim.

The Evaluatıon Of The Views Of Education Inspectors And School Administrators About The General Inspection Of Schools

It is known by everyone that inspection has an important position in terms of organizations renewing and evaluating themselves constantly. Inspection is also quite important in terms of education institutions’ determining how much they can achieve their goals. Recently, there have been some changes relative to education inspection in our country. The aim of the study is carry out the evaluation about schools’ general inspection by including the views of school administrators and education inspectors. In the study, the views of 15 different school administrators from 15 different schools and 20 education inspectors from different fields of study, who work in Malatya in 2014-2015 school year, are benefited. As data collection tool; semi-structured interview form is used. Phenomenology design from qualitative data designs is used in the study. As the results of the study, when the views about whether education inspectors approve of conducting schools’ general inspection once every three years are examined, 80% of education inspectors state that the institution may experience loss of power due to such an inspection. 53.33% of school administrators express that schools’ being inspected once every three years is not suitable, that there may arise aimlessness and that it is necessary to conduct inspections with more frequent intervals.

Keywords:

Education inspectors, school administrators, general inspection.,

PDF

___

Açıkalın, A. (1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının (Personel) Yönetimi. Ankara: Pegem Yayını.
Akşit, F. (2006). Performans değerlendirmeye ilişkin öğretmen görüşleri: Bigadiç ilköğretim öğretmenleri örneği. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1(2), 76-101.
Alıç, M. (1990). Genel Liselerde Örgütsel Değişme İhtiyacı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Altıntaş, R. (1980). Liselerde Kurum Teftişi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), A.Ü. Eğitim Fakültesi, Ankara
Akbaba, S. ve Memişoğlu S. P. (2010). İlköğretim müfettişlerinin denetimin yeniden yapılandırılmasına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online Dergisi, 9 (2), 643–657.
Annells M. (2006). Triangulation Of Qualitative Approaches: Hermeneutical Phenomenology And Grounded Theory. Journal Of Advanced Nursing, 56(1), 55-61.
Aydın İ. (2002).Yönetsel Mesleki ve Örgütsel Etik. Pegem A Yayıncılık. Ankara.
Aydın, M. (1986), Çağdaş Eğitim Denetimi, (2. Baskı), Ankara: Eğitim Araştırma Yayın Danışmanlık A.Ş.
Aydın, M. (1993).Çağdaş Eğitim Denetimi. Personel Eğitim Merkezi Yayın No:4.
Baffour-Awuah, P. (2011). Supervision of instruction in public primary schools in Ghana: Teachers’ and headteachers’ perspectives, A dissertation submitted to the graduate studies of Murdoch University in partial fulfilment of the requirements for the Degree of Doctor of Education, School of education, Murdoch University, Australia.
Balcı,B. (2007). İlköğretim müfettişleri ve ilköğretim okulu müdürlerinin; ilköğretim müfettişlerinin rehberlik rollerini gerçekleştirme düzeylerine ilişkin algıları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Bilimleri Enstitüsü. Eğitim
Bayrak, C. (1992). Eğitim Yüksekokullarında Örgütsel Değişme. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Burgaz, B. (1995). İlköğretim kurumlarının denetiminde yeterince yerine getirilmediği görülen bazı denetim rolleri ve nedenleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,11, 127-134.
Burlington School District, (2007). Differentiated teacher supervision and http://www.nctq.org/docs/69-07.pdf system. Retrieved from
Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış, Pegem Yayınları
Büyüköztürk Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Yayın No:9 Ankara.
Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (13. Baskı). Ankara: PegemA. 153,244. Britton
P.J., Goodman, J.M. ve Rak, C.F. (2002).
Presenting workshops on supervision: A format.Counselor Education & Supervision, 42(1), 31-39.
Cengiz C. (1992). Milli Eğitim Bakanlığı Bakanlık Müfettişlerinin Yetiştirilmesi ve Teftişin Geliştirilmesi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Corbin J., & Strauss A. (2008). Basics Of Qualitative Research, Techniques And Procedures For Developing Grounded Theory (3rd ed.). Los Angeles: Sage.
Creswell J. W. (2013). Qualitative Inquiry & Resaerch Design: Choosing Among Five Approaches (Third edition). New York: Sage.
Gökçe, F. (1994) Eğitimde denetimin amaç ve ilkeleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 73-78.
Holloway Ketchum, A. D. H. (1984). A case study of cues principals use ın teacher evaluation (Unpublished doctoral dissertation). Texas Tech University, USA.
Hoy, W. K. ve Mİskel, C. G. (2001). Educational Administration Theory, Research and Practice. NY: Mc Graw Hill.
Karakaya, M. ve Mazlum, S. (2012). İlköğretim ve orta öğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin eğitim denetimine ilişkin algıları. Eğitim Yönetiminde Araştırmalar Dergisi, 1-20. Retrieved from http://www.eyuder.org/bilimselyayinlar/PE6B71MW.pdf
Karasar N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayıncılık. Ankara.
Kayıkçı, K. ve Kuralay, M.E. (2011). Eğitim müfettişlerinin ilköğretim okullarında rehberlik ve işbaşında yetiştirme çalışmalarının değerlendirilmesi: Bir durum çalışması. III. Uluslararası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi, 22-24 Haziran 2011 (ss. 415-432). Mersin: Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve TEM-SEN.
Kılıç, A., Aslanargun, E. ve Arseven, Z. (2013). Eğitim müfettişlerinin rehberlik, denetim, inceleme ve soruşturma görevlerine yönelik bir olgubilim araştırması. Milli Eğitim Dergisi, 42(197), 5-24.
Kılıç, A., Aslanargun, E. ve Özçelik, M. (2011). İlköğretim öğretmenlerinin mesleki gelişim kapsamında rehberlik beklenti ölçeğinin geliştirilmesi. III. Uluslararası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi, 22-24 Haziran 2011 (ss. 533-554). Mersin: Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve TEM-SEN.
Marshall, K. (2005). It's time to rethink teacher supervision and evaluation, Phi Delta Kappan, 86(1), 727-735.
Memişoğlu, S.P. (2000). Çağdaş Eğitim Denetiminde İnsan İlişkilerinin Önemi. Çağdaş Eğitim Dergisi 264.
Özdemir, T.Y., Özan, M. ve Akgün, M. (2011). Denetlenenlerin rehberlik / teftiş sürecinde memnun oldukları / olmadıkları hususlar. III. Uluslararası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi, 22-24 Haziran 2011 (ss. 506-518). Mersin: Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve TEM-SEN.
Özmen F. (2000). Klinik Denetim Öngörüleri Çerçevesinde Denetçi Görüşleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (1), 119– 157.
Reynolds, D., Muijs, D., & Treharne, D. (2003). Teacher evaluation and teacher effectiveness in United Kingdom. Journal of Personal Evaluation in Education, 17(1), 83-100.
Sapancı, A. Aslanargun, E. ve Kılıç A. (2014). Eğitim Müfettişlerinin Öğretmen Denetiminde Kullandıkları Güç Türleri. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi. 2014 – 2 (2), 52-68
Şimşek H. Ve Yıldırım A. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Taymaz, H. (1982).Teftiş (Kavramlar, İlkeler, Yöntemler) A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, No:113,Ankara.
Taymaz, H. (2002), Eğitim Sisteminde Teftiş, Kavramlar, İlkeler, Yöntemler, (5. Baskı), Pegem A. Ankara
Taymaz, H.(1993). Teftiş Kavramlar İlkeler Yöntemler. Gül yayınevi. Ankara.
Tok, T.N. (2013). Türkiye’de Eğitim Müfettişlerinin Profili, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33 (I), ss. 119-138.
Ünal, I. (1989). Eğitim Örgütlerinde Örgütsel Değişme Aracı Olarak Denetim, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22,1: 443-458.
Yavuz, Y. (1995). Öğretmenlerin denetim etkinliklerini klinik denetim ilkeleri açısından değerlendirmeleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Yıldırım İ. Ve Koçak Ş. (1994). Eğitim Denetiminde İlköğretim Müfettişleri: Yetiştirilmesi ve Sorunları, Yayınlanmamış Araştırma, Diyarbakır.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.