İLKÖĞRETİM ÖĞRETMENLERİNİN ÖĞRETİM STİLLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Araştırmanın amacı İlköğretim okullarında görev yapan dördüncü sınıf öğretmenlerinin öğretim stillerinin çeşitli değişkenlerle arasındaki ilişkisinin incelenmesidir. Araştırma İstanbul-Avrupa yakasındaki dördüncü sınıf öğretmenleriyle gerçekleştirilmiştir. İlişkisel tarama modelindedir. Veriler “Öğretim Stili Ölçeği” ve araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde bağımsız grup t testi, Kruskal Wallis ve Mann whitney-U testleri kullanılmıştır. Bulgular sonucunda öğretim stili alt boyutları (Uzman, Otorite, Kişisel model, Kolaylaştırıcı, Temsilci) ile öğretmenlerin cinsiyet, yaş, medeni durum, son mezun olunan alan, lisede okunan alan, mesleki deneyim, çalıştığı kurumda geçirdiği süre ve sınıf mevcudu değişkenleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki çıkmamıştır. Son mezun olunan alan değişkeni ile uzman alt boyutu arasındaki ilişkiye bakıldığında ise eğitim fakültesi mezunlarının aleyhine bir sonuca ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

öğretim stili, öğretmenlik, ilköğretim, sınıf öğretmeni

Exploring Elementary School Teachers’ Teaching Styles In Terms Of Different Variables

This research study aims to examine the relationship between 4th grade formal elementary school teachers’ teaching styles and different variables. The research, which is in relational survey model, was conducted with 4th grade elementary school teachers employed on the European side of İstanbul during the academic year 2012-2013. The research data were obtained using the “Teaching Style Scale” developed by Grasha (1996) and adapted into Turkish by Üredi (2006) and a personal information form prepared by the researchers. The statistical analyses of the research data were performed with the package program of SPSS16.0. Independent group t test, Kruskal Wallis and Mann Whitney-U test were used to analyse the data depending on the variables. As a result of the research findings, it was observed that there was no statistically significant difference between the sub-dimensions of teaching styles (Expert, Authority, Personal Model, Facilitator, Delegate) and the variables of teachers’ gender, age, marital status, major of graduation, major in high school, professional experience, time spent in institution/workplace, and classroom population. On the other hand, the relationship between the variable of major in high school and the sub-dimension of expert was to the disadvantage of the graduates of education faculty.

Keywords:

teaching style, teaching, elementary education, classroom teacher,

PDF

___

Altay, S. (2009). Beşinci Sınıf Öğretmenlerinin Sosyal Bilgiler Dersindeki Öğretme Stillerinin Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. İncelenmesi. Yüksek Lisans Babadoğan, C. (2000). Öğretim stili Odaklı Ders Tasarımı Geliştirme.
Milli Eğitim Dergisi. Cilt:147, 61-63. Bilgin, İ. ve Bahar, M. (2008). Sınıf Öğretmenlerinin Öğretme Ve Öğrenme Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Gazi Eğitim
Fakültesi Dergisi, Cilt 28, Sayı 1, 19-38. Cohen, H. J. & Amidon, J. E. (2004). Reward And Punishment
Histories: A Way Of Predicting Journal of Educational Research, 97 (5), 269-280. Teaching Style? The Demirel, Ö. (Ed.). (2011). Eğitimde Program Geliştirme (17. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmenlerin Öğretim Stilleri Tercihleri
Türkiye-ABD Karşılaştırılması. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Turkish or Turkic. Volume 8/8 Summer 2013, 635-648.
Literature and History of Felder, R.M. & Henriques, E.R., (1995). Learning and Teaching Styles in Foreign and Second
Language Annals, 28 (1), pp: 21-31. Language Education. Foreign Fischer, B. B. & Fischer, L. (1979). Styles In Teaching And Learning.
Educational Leadership, (4), 245-254. Grasha, A.F., (1994). A Matter of Style: The Teacher as Expert, Formal
Authority, Personal Model, Facilitator and Delegator. College Teaching, 42 (4), pp: 142-149. Grasha, A. F. (1996). Teaching with Style: A Practical Guide to Enhancing Learning by Learning Styles. Pittsburgh, PA: Alliance Publishers. Understanding Teaching and Grasha, A.F. (2002).
The Dynamics Of One-On-One Teaching. College Teaching,50(4), 139- 146.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi, 15. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kılıç, F. ve Dilbaz, G.A. (2013). Fen Lisesi Öğretmenlerinin Öğretim Stillerinin Çeşitli
Journal of Academic Social Science Studies,6(6):715-738. Online]: http://www.jasstudies.com/ adresinden 22 ekim 2013 tarihinde indirilmiştir.
Kolay, B. (2008). Öğretim Stillerinin Farklı Öğrenme Stillerine Sahip Sınıf Öğrencilerinin Arasındaki İlişki ,Yuksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu , Bolu. Maden, S. (2012). Türkçe Öğretmenlerinin Öğretme Stilleri.
Uluslararası Türkçe Edebiyat Dergisi, 1(1):178-200. Kültür Eğitim (TEKE) Milli Eğitim Bakanlığı. (2009). Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi. Ankara. [Online]: ekim 2013 http://mesbil.meb.gov.tr/ adresinden 22 tarihinde indirilmiştir. Senemoğlu, N. (1994)
Soran, H., Akkoyunlu, B. Ve Kavak, Y. (2006) Yaşam Boyu Öğrenme Becerileri Ve Eğiticilerin Üniversitesi Örneği (Life-Long Learning Skills And Training Faculty Members: A Project At Hacettepe University). H.Ü. Eğitim Eğitimi Programı: Hacettepe Fakültesi Dergisi, 30, 201-210.
Şahin, E. (2010). İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Öğretim Stili
Tercihlerinin, Cinsiyetlerinin, Özyeterlik Mesleki Özyönetimli Öğrenmeye Algılarının Ve Hazırbulunuşluk Düzeylerinin Mesleki Yeterlikleri Üzerindeki Etkisi. Doktora Tezi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Yıldız Teknik Üniversitesi Şentürk, F. (2010). 7.Sınıf Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri İle
Matematik Öğretmenlerinin Öğretme Stillerinin Öğrencilerin Matematik Dersi Başarısı Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir. Şentürk, F. ve Yıldız İkikardeş, N. (2011). Öğrenme ve Öğretme Öğrencilerinin Stillerinin 7. Sınıf
Üzerine Etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi. Cilt 5, Sayı 1, 250-276. Başarısı Üredi, L. (2006). İlköğretim I. Ve II. Kademe Öğretmenlerinin Öğretim
Stili Tercihlerine Göre Algılarının İncelenmesi. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Üredi, L. ve Üredi, I. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Tercih Ettikleri
Öğretim Stillerinin Yordayıcısı Mesleğine İlişkin Algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Olarak Öğretmenlik Fakültesi Dergisi, 3( 2): 133-144.
Üredi, L. (2011). İlköğretim Öğretmenlerin Öğretim Stili Tercihleri İle Demografik Özellikleri World Sciences Academy (NWSA), 6(1): 1129
Arasındaki İlişki. e-Journal of New Yüksel, İ. (2013). Öğretimsel stil tercihlerinin öz-düzenleme beceri düzeylerini yordama gücü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20: 212-229.