Evşen AYMEN PEKER, Zeki APAYDIN, Erol TAŞ

ISI YALITIMINI ARGÜMANTASYONLA ANLAMA: İLKÖĞRETİM 6. SINIF ÖĞRENCİLERİ İLE DURUM ÇALIŞMASI

Akıl yürütme sürecinin ayrılmaz bir parçası olarak kabul edilen argümantasyon, hem günlük yaşamda hem de bilimde gerekçeler ortaya koyarak iddiaların veriler ile desteklenip geçerlenmesi süreci olarak tanımlanabilir. Durum çalışması şeklinde yürütülen bu çalışmada otuz beş, altıncı sınıf öğrencisinin ısı yalıtımı konusuna yönelik argümantasyon süreci Erduran ve arkadaşlarının. 2004 geliştirdikleri analitik çerçeveye göre çözümlenmiştir. Elde edilen bulgular betimsel olarak sunulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Argümantasyon süreci, ısı yalıtımı, argüman

UNDERSTANDING OF HEAT INSULATION WITH ARGUMENTATION: CASE STUDY WITH PRIMARY 6th GRADE STUDENTS

Argumentation which can be considered as an integral part of the process of reasoning can be defined as validation process that claims supported with data and by revealing warrants in both everyday life and science. In this study was conducted as a case study, argumentation process of thirty-five sixth grade students related to a topic thermal insulation has been analyzed according to the analytical framework which was developed Erduran et al. 2004 . The resulting findings have been presented as descriptive

Keywords:

The process of argumentation, heat insulation, argument,

PDF

___

Alexopoulou, E. & Driver, R. (1996). Small-group discussion in physics: Peer interaction modes in pairs and fours. Journal of Research in Science Teaching, 33(10), 1099-1114.
Aufschnaiter, C. V., Erduran, S., Osborne, J. & Simon, S. (2008). Arguing to learn and learning to Argue: case studies of how students’ argumentation relates to their scientific knowledge. Journal of Research in Science Teaching, 45(1), 101-131
Bell, P. &Linn, M. C. (2000). Scientific arguments as learning artifacts: Designing for learning from the web with KIE. International Journal of Science Education, 22(8), 797-817.
Burns, J. (1997). Achieving understanding in science. (eds. B. Bell & R. Baker) Developing the science curriculum in Aotearoa New Zealand. Auckland: Longman, pp. 23-38.
Crawford, T., Kelly, G. J. & Brown, C. (2000). Ways of knowing beyond facts and laws of science: An ethnographic investigation of student engagement in scientific practices. Journal of Research in Science Teaching, 37(3), 237- 258.
Deveci, A. (2009). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin maddenin yapısı konusunda sosyobilimsel argümantasyon, bilgi seviyeleri ve bilişsel düşünme becerilerini geliştirmek. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Driver, R., Asoko, H., Leach, J., Mortimer, E. & Scott, P. (1994). Constructing scientific knowledge in the classroom. Educational Researcher, 23, 5–12.
Driver, R., Newton, P. & Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms. Science Education, 84(3), 287-312.
Duschl, R. A. & Osborne, J. (2002). Supporting and promoting argumentation discourse in science education. Studies in Science Education, 38, 39-72.
Erduran, S., Simon, S. & Osborne, J. (2004). TAPping into argumentation: developments in the application of Toulmin’s argument pattern for studying science discourse. Science Education, 88(6), 915-933.
Erduran, S. & Jiménez-Aleixandre, M. P. (2007). Argumentation in science education: Perspectives from classroom-based research. Springer.
Geddis, A. N. (1991). Improving the quality of science classroom discourse on controversial issues. Science Education, 75(2), 169-183.
Kaya, O. N. (2005). Tartışma teorisine dayalı öğretim yaklaşımının öğrencilerin maddenin tanecikli yapısı konusundaki başarılarına ve bilimin doğası hakkındaki kavramalarına etkisi. (yayımlanmamış doktora tezi). Gazi üniversitesi, eğitim bilimleri enstitüsü: Ankara.
Kaya, O.N. ve Kılıç, Z. (2008). Etkin bir fen öğretimi için tartışmacı söylev. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, 89-100. 100