Bir koruma tedbiri olarak tutuklama, birçok ülkenin ceza muhakemesi hukukunda yer bulduğu gibi Türkiye Ceza Muhakemesi Kanunu’nda da düzenlenmiştir. Düzenleme ile tutuklama tedbirinin sınırları çizilmiştir. Her ne kadar kanuni düzenleme ile sınırları kesin bir şekilde çizilmiş ve tutuklama kararlarının gerekçesiz olamayacağı hususu düzenlenmiş ise de Türkiye ceza adalet sisteminde yerleşik bir “gerekçesiz tutuklama” teamülü oluştuğundan bahsetmek abartı olmayacaktır. Gerekçesiz tutuklama ve uzun süreli tutuklama, Türkiye ceza adalet sisteminin en büyük sorunlarındandır. Bu soruna ilişkin gerçekleştirdiğimiz bu incelemede ilk olarak, tutuklama tedbirine ilişkin yerel mevzuat, AİHS ve kısmen  mukayeseli hukuktaki düzenlemeler incelenmiş ve AİHM kararlarına değinilmiştir. Bu bilgiler ışığında, 197 adet tutuklamaya ilişkin sulh ceza hâkimliği kararı incelenmiştir. İncelenen kararlar, “gerekçesiz karar”, “sözde gerekçeli karar”, “eksik gerekçeli karar” ve “tam gerekçeli karar” olarak kategorize edilmiştir. İnceleme neticesinde ise elde edilen veriler ve AİHM’in Türkiye aleyhine yapılan başvurularda verdiği kararlar ışığında sorunlar tespit edilmeye ve çözüm önerileri oluşturulmaya çalışılmıştır.