MUSTAFA ALTAY ATALAY, İdris KANDEMİR, SELMA GÖKAHMETOĞLU

Üçüncü basamak bir hastanedeki gastroenteritli çocuklarda Rotavirüs enfeksiyonu sıklığı

Amaç: Rotavirüs, süt çocukları ve küçük çocuklardaki viral gastroenteritlerin en önemli etkeni olup, yaşamın ilk iki yılında gastroenteritlere bağlı hastaneye yatışların çoğunluğundan sorumludur. Bu çalışmada amaç; Erciyes Üniversitesi Hastanesine başvuran akut gastroenteritli çocuklarda rotavirüs antijen pozitifliğinin sıklığını araş- tırmak, hastaların yaşına ve mevsimlere göre dağılımını değerlendirmektir. Yöntemler: Hastanemize Ocak 2009-Aralık 2012 tarihleri arasında akut ishal şikayeti ile başvuran 0-16 yaş arası 2636 hastanın dışkı örneklerine ait kayıtlar retrospektif olarak incelendi. Taze dışkı örneklerinde rotavirüs antijen- lerinin varlığı immünokromatografik test ile araştırıldı. Bulgular: Dışkı örneklerinin 663’ünde (%25,2) rotavi- rüs antijeni pozitif bulundu. Antijen pozitifliği 2009, 2010, 2011 ve 2012 yıllarında sırasıyla; %31,8, %30,8, %28,2 ve %20,6 olarak belirlendi. Rotavirüs antijen pozitifliğinin en sık 7-24 ay (%31,5) arasında görüldüğü ve sıklığının kış aylarında diğer mevsimlere göre daha yüksek olduğu saptandı. Sonuç: Bu çalışmada elde edilen veriler, son yıllarda sıklığı göreceli olarak azalmakla birlikte rotavirüs enfeksi- yonlarının çocukluk çağı ishalleri arasında hala önemli bir yere sahip olduğunu göstermektedir.

Frequency of Rotavirus infection in children with gastroenteritis in a tertiary hospital

Objective: Rotavirus was shown to be the most important agents of viral gastroenteritis in infants and young chil dren, responsible for the majority of hospitalizations for this illness within the first two years of life. The aim of this study was to investigate the frequency of rotavirus anti gen positivity in pediatric patients with acute gastroenteri tis admitted to Erciyes University Hospital and to evaluate the distribution according to the age of the patients, and seasons of the year. Methods: The records of stool specimens of a total of 2636 patients between the ages of 0-16 admitted to our hospital between January 2009 and December 2012 due to acute gastroenteritis were investigated retrospectively. Rotavirus antigens were searched in the fresh stool spec imens by immunochromatographic test. Results: Rotavirus antigen positivity was detected in 663 (25.2%) stool samples. Antigen positivity rates in 2009, 2010, 2011 and 2012 were 31.8%, 30.8%, 28.2% and 20.6%, respectively. Rotavirus antigen positivity was detected to be highest in children between 7-24 months (31.5%) and rotavirus frequency is higher in winter than other seasons. Conclusion: The data obtained in this study indicated that, although the frequency is relatively decreasing, ro tavirus infections still remain among the important child hood diarrhea.

PDF

___

1. Petric M, Tellier R. Rotaviruses, Caliciviruses, Astroviruses, and other diarrheic viruses. In: Murray PR, Ellen JB, Jor gensen JH, Pfaller MA, Yolken RH, eds. Manual of Clini cal Microbiology. 8 th ed. ASM press, Washington DC, 2003:1439-1451.
2. Öztürk R. Reovirus, Rotavirus. In: Willke Topçu A, Söyletir G, Doğanay M, eds. Enfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobi- yolojisi. 3. baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 2008: 1717-1727.
3. Yarkın F. Reovirüsler. In: Başustaoğlu AC çev. ed. Tıbbi Mikrobiyoloji. Ankara: Atlas Kitapçılık, 2011:601-608.
4. Kaşifoğlu N, Us T, Aslan FG, Akgün Y. 2005-2011 yılları arasında saptanan rotavirus antijen pozitiflikleri. Türk Mik robiyol Cem Derg 2011;41:111-115.
5. Tekin A. Mardin’deki akut gastroenteritli çocuklarda Ro tavirüs ve Enterik Adenovirüs sıklığı. J Clin Exp Invest 2010;1:41-45
6. Gökahmetoğlu S. Viral Gastroenteritlerde Tanı; In: Aslan G, Emekdaş G, Köksal F, Serin MS, eds. IV. Ulusal Sindirim Yolu İle Bulaşan İnfeksiyonlar Simpozyumu, Simpozyum Kitabı. 16-20 Mayıs 2005, Mersin. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Yayınları No:50. Çatı Grafik, İstanbul, 2005:229- 232.
7. Berk E, Kayman T. Akut gastroenteritli çocuklarda Rotavirus sıklığı. ANKEM Derg 2011;25:103-106.
8. Meral M, Bozdayı G. Dünyada ve ülkemizde rotavirus epide miyolojisi. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2010;40:1-10.
9. World Health Organization (WHO). Global Rotavirus Infor mation and Surveillance Bulletin, Vol:3, WHO Press, Geneva (2011).
10. İlktaç M, Şahin A, Nazik H, Öngen B. Akut gastroenteritli çocuklarda rotavirus sıklığının araştırılması ve rotavirus se zonunun takibi. ANKEM Derg 2012;26:22-29.
11. Biçer S, Şahin GT, Koncay B, ve ark. Çocuk acil servisinde saptanan rotavirus gastroenteriti olgularının sıklığı. Çocuk Enfeksiyon Derg 2008;2:96-99.
12- Özer TT, Yula E, Deveci Ö, ve ark. Frequency of Rotavi rus and Enteric Adenoviruses among children with acute gastroenteritis in a district hospital. J Microbiol Infect Dis 2011;1:64-67.
13. Kurugöl Z, Geylani S, Karaca Y, ve ark. Rotavirus gastro enteritis among children under five years of age in İzmir, Turkey. Turkish J Pediatr 2003;45:290-294.
14. Melda M, Bozdayı G, Özkan S, ve ark. Akut Gastroenteritli Çocuklarda Rotavirus Prevalansı, Serotip ve Elektroferotip Dağılımı. Mikrobiyol Bul 2011;45:104-112.
15. Özdemir S, Delialioğlu N, Emekdaş G. Akut gastroenterit li çocuklarda rotavirus, adenovirus ve astrovirus sıklığının araştırılması ve epidemiyolojik özelliklerinin değerlendiril mesi. Mikrobiyol Bul 2010;44:571-8.
16. Bozkaya E. Viral Gastroenteritler; In: Aslan G, Emekdaş G, Köksal F, Serin MS, eds. IV Ulusal Sindirim Yolu İle Bulaşan İnfeksiyonlar Simpozyumu, Simpozyum Kitabı. 16-20 Mayıs 2005, Mersin. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Yayınları No:50. Çatı Grafik, İstanbul, 2005:222-228.
17. Munos MK, Walker CLF, Black RE. The effect of rotavirus vaccine on diarrhoea mortality. Int Epidemiol 2010;39(Sup pl 1):56-62.
18. Hacımustafaoğlu M. Türkiye’de rutin aşı takvimleri; geniş letilmiş aşı takvimi. J Pediatr Inf 2011;5(Suppl 1):244-251.