Beyza URAZEL, Adnan ÇELİKEL, Kenan KARBEYAZ, Harun AKKAYA

The evaluation of forensic cases reported due to food poisoning

Amaç: Bu çalışmada gıda zehirlenmesine bağlı adli olarak değerlendirilen olguların irdelenmesi, gıda zehirlenmesinin kişilerde oluşturduğu klinik tablonun adli tıbbi olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: İlimizdeki adli tıp şube müdürlüğüne 01.01.2007 ile 31.12.2011 tarihleri arasında başvuran 215 gıda zehirlenmesi olgusu çalışma kapsamına alınmıştır. Olguların adli raporları ve adli soruşturma dosyaları retrospektif olarak incelenmiştir. Olgular cinsiyet, yaş, gıdanın türü, uygulanan tedavi ve adli rapor sonucu açısından değerlendirilmiştir. Bulgular: Olguların 83\'ünün (%38,6) tavuk ürünleri ile zehirlendiği, 178 olgunun (%82,8) öğrenci olduğu belirlendi. 3 olguda (%1,4) zehirlenmenin yaşamsal tehlikeye neden olduğu saptandı. Acil servislerde 75 olguya (%34,9) adli rapor düzenlenmediği, adli rapor düzenlenen 140 olgunun yalnızca 3\'ünde adli raporun doğru düzenlenmiş olduğu görüldü. Sonuç: Olguların demografik verilerinin, çalışmanın yapıldığı ilimize uyum gösterdiği belirlendi. Acil servislerde gıda zehirlenmesi olgularının adli değerlendirilmesinin genellikle hatalı yapıldığı belirlendi.

Anahtar Kelimeler:

Gıda zehirlenmesi, adli rapor, adli tıp

The evaluation of forensic cases reported due to food poisoning

Objective: In this study it is aimed to examine forensic food poisoning cases and to evaluate the clinical presentation of food poisoning in people within the context of forensic medicine. Methods: In the study, 215 food poisoning cases are evaluated, which applied to the forensic medicine branch office in our city between 01.01.2007 and 31.12.2011. The forensic reports and forensic investigations of these cases are analyzed retrospectively. The cases are examined in terms of gender, age, the type of food consumed, the treatment applied and the result of the forensic report. Results: It is determined that in 83 cases (38.6%) food poisoning was caused by chicken products, and in 178 cases (82.8%) the poisoned people were students. In 3 cases (1.4%) the poisoning was life threatening. For 75 cases (34.9%) no forensic report was prepared in emergency service and among the 140 cases for which a forensic report was prepared, only 3 of the reports were prepared in a correct manner. Conclusions: It is determined that the demographic data of the cases complies with the city where the study was conducted. It is found out that in emergency services the food poisoning cases are usually misevaluated.

Keywords:

Food poisoning, forensic report, forensic medicine,

PDF

___

Yeşil O, Akoğlu H, Onur Ö, Güneysel Ö. Acil servise başvu- ran zehirlenme olgularının geriye dönük analizi. Marmara Medical Journal 2008;21:26-32.
Özköse Z, Ayoğlu F. Etiological and demographical chara- cteristics of acute adult poisoning in Ankara,Turkey. Hum Exp Toxicol 1999;18:614-618.
Kavalcı C, Durukan P, Çevik Y, ve ark. Zehirlenme olguları- nın analizi:Yeni bir hastanenin bir yıllık deneyimi. Türkiye Acil Tıp Dergisi 2006;6:163-166.
Yılmaz A, Kukul Güven F, Korkmaz İ, Karabulut S. Acil serviste akut zehirlenmelerin retrospektif analizi. C.Ü.Tıp Dergisi 2006;28:21-26.
Ok G, Erbüyün K, Mirzai T, ve ark. Acil servise başvuran zehirlenme olgularının retrospektif olarak incelenmesi. Toksikoloji Dergisi 2006;4:5-9.
Akçay A, Gürses D, Özdemir A, et al. Denizli ilindeki çocuk- luk çağı zehirlenmeleri. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2005;6:15-19
Sanaei-Zadeh H. Can bacillus cereus food poisoning cause sudden death? J Clin Microbiol 2012;50:3816.
Tauxe RV, Swerdlow DL, Hughes JM. Foodborne disease. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds). Principles and practice of ınfectious disease. 5th edt. Philadelphia: Churc- hill Livingstone 2000, p.1150-1160.
Balcı Y, Güzel S, Çetin G. Yeni Türk Ceza Kanunu’nda ta- nımlanan yaralama suçlarının adli tıp açısından değerlen- dirilmesi. Içinde; Herkes için adli tıp cep kitabı. Balcı Y. Edt. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları, Eskişehir 2008:203–235.
Deniz T, Kandiş H, Saygun M, ve ark. Kırıkkale Üniversi- tesi Tıp Fakültesi Acil Servisine başvuran zehirlenme olgu- larının analizi. Düzce Tıp Fakültesi Dergisi 2009;11:15-20.
Akköse Ş, Fedakar R, Bulut M, Çebiçci H. Zehirlenme ol- gularının beş yıllık analizi. Acil Tıp Dergisi 2003;3:8-10.
Ouedraogo M, Ouedraogo M, Yere S, et al. Acute intoxicati- ons in two university hospitals in Burkina Faso. Afr Health Sci 2012;12:483-486.
Bütün C, Beyaztaş FY, Engin A, ve ark. Cumhuriyet Üni- versitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı’na başvuran gıda zehirlenmesi olgularının değerlendirilmesi. Van Tıp Dergisi 2009;16:19-23.
Yücel F, Günay Y. Ölümcül olmayan zehirlenme olguları- nın adli tıp yönünden değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni 2000;5:251-253.
Hall AK. Changing epidemiology and management of deliberate self poisoning in Christcurch. NZ Med J 1994;107:396-399.
Weir P. The epidemiology of delibarate self poisoning pre- senting to Christchurch Hospital Emergency Department. NZ Med J 1998;111:127-129.
Besli GE, Ergüven M. Çocuklarda Besin ve Mantar Zehir- lenmeleri. J Pediatr Inf 2009;3:126-131.
Angelillo IF, Foresta MR, Scozzafava C, Pavia M. Consu- mers and foodborne diseases: knowledge, attitudes and re- ported behavior in one region of Italy. Int J Food Microbiol 2001;64:161-166.
Abee T, Krockel L, Hill C. Bacteriocins: modes of action and potentials in food preservation and control of food poi- soning. Int J Food Microbiol 1995;28:169-185.
Oscar TP. Initial contamination of chicken parts with Sal- monella at retail and cross-contamination of cooked chic- ken with Salmonella from raw chicken during meal prepa- ration. J Food Prot 2013;76:33-39.
Doyle ME, Hartmann FA, Lee Wong AC. Methicillin-resis- tant staphylococci: implications for our food supply? Anim Health Res Rev 2012;13:157-180.
Gürpınar T, Aşırdizer M. Zehirlenmelerde hekim sorumlu- luğu. Türkiye Klinikleri J Surg Med Sci 2006;2:56-62.
Karbeyaz K, Gündüz T, Akkaya H, ve ark. Adli raporla- ra dikkat; Eskişehir deneyimi. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 2012;21:292-296.
Tuğcu H, Yorulmaz C, Ceylan S, ve ark. Acil servis hizmeti- ne katılan hekimlerin, acil olgularda hekim sorumluluğu ve adli tıp sorunları konusundaki bilgi ve düşünceleri. Gülha- ne Tıp Dergisi 2003;4:175-179.
Tüzün B, Elmas İ, Akkay E. Adli rapor düzenleme zorunlu- luğuna hekimlerin yaklaşımı. Adli Tıp Bülteni 1998;3:27- 31
Bengidal MS, Keskinkılıç B, Kuvan L, ve ark. Acil ser- vislerde hekimin adli sorumluluğu. Step 2001;10:301-305.