Birinci basamakta evde sağlık hizmetleri: Neler yapabiliriz?

Evde sağlık hizmetleri yatağa bağımlı hastalarla, çeşitli kronik ya da malign hastalıklar nedeniyle sağlık kurulu şuna erişimde güçlükler yaşayan hastalara ev ortamında muayene, tetkik, tedavi ve rehabilitasyon hizmetlerinin profesyonel bir sağlık ekibi tarafından verilmesidir. Birinci basamakta sağlık hizmeti veren aile hekimleri kayıtlı nü fusları içinde evde sağlık hizmetine ihtiyaç duyacak kişile- ri belirlemekle ve düzenli aralıklarla ev ziyareti yapmakla sorumludur. Bu hizmetin içeriği ve kapsamı ile ilgili henüz bir standart olmaması en büyük eksiklik gibi görünüyor. Bu yazıda birinci basamakta çalışan hekimlere yönelik evde sağlık hizmetlerinin ne şekilde verilmesi gerektiği tartışılacaktır.

Home health services in primary care: What can we do?

Home health services is to give examination, diagnosis, treatment, and rehabilitation services to the patients who bedridden, have difficulties to access health facility due to a variety of chronic or malignant disease by professional health care team. Family physicians that providing health care in primary care is responsible for to determine who will need home health care services, and to make home visit on a regular basis among registered patients in their populations. It is seems that the biggest shortcoming the content and scope of this service is not yet a standard. In this article, how home health services should be given will be discussed.

PDF

___

1. Mandıracıoğlu A. Dünyada ve Türkiye’de yaşlıların demog rafik özellikleri. Ege Tıp Dergisi 2010; 49: 39-45.
2. Palm E. A declaration of healthy dependence: The case of home care. Health Care Analysis, 2012; 26.
3. Çayır Y, Işık M. Terminal dönem kanser hastalarında evde sağlık hizmetleri. Smyrna Tıp Dergisi 2012; 2: 87-89.
4. Akdemir N, Bostanoğlu H, Yurtsever S, et al. Yatağa bağımlı hastaların evde yaşadıkları sağlık sorunlarına yönelik evde bakım hizmet gereksinimleri. Dicle Tıp Derg 2011; 38: 57- 65.
5. Sağlık Bakanlığınca Sunulan Evde Sağlık Hizmetlerinin Uy gulama Usul ve Esasları Hakkında Yönerge, 01.02.2010 Tarih ve 3895 Sayılı Makam Onayı.
6. Feigin VL, Barker-Collo S, Krishnamurthi R, et al. Epidemi ology of ischaemic stroke and traumatic brain injury. Best Pract Res Clin Anaesthesiol 2010; 24: 485-494.
7. Yücel A. Bası yaraları. Türk yoğun bakım derneği dergisi 2008; 6: 73-82.
8. McInnes E, Jammali-Blasi A, Bell-Syer SEM, et al. Sup port surfaces for pressure ulcer prevention. Cochrane Da tabase of Systematic Reviews 2011; 4: CD001735. DOI: 10.1002/14651858.
9. Akın S, Karan MA. Bası yaraları. İç Hastalıkları Dergisi 2011; 18: 83-90.
10. Kottner J, Dassen T. Pressure ulcer risk assessment in criti cal care: interrater reliability and validity studies of the Braden and Waterlow scales and subjective ratings in two intensive care units. Int J Nurs Stud 2010; 47: 671-677.
11. Kottner J, Balzer K. Do pressure ulcer risk assessment scales improve clinical practice? J Multidiscip Healthc 2010; 23: 103-111.
12. Keller BP, Wille J, van Ramshorst B, van der Werken C. Pressure ulcers in intensive care patients: a review of risks and prevention. Intensive Care Med 2002; 28: 1379-1388.
13. Asimus M, Maclellan L, Li PI. Pressure ulcer prevention in Australia: the role of the nurse practitioner in changing practice and saving lives. Int Wound J 2011; 8: 508-513.
14. Rose AJ, Ozonoff A, Berlowitz DR, Henault LE. Warfarin dose management affects INR control. Hylek EMJ Thromb Haemost 2009; 7: 94-101.
15. Çolak D, Özyılkan Ö. Kanser Hastalarında Palyatif Tedaviler. Türkiye Klinikleri J Int Med Sci 2006; 2: 1-9.
16. Tice AD, Rehm SJ, Dalovisio JR, et al. Practice Guidelines Outpatient Parenteral Antimicrobial Therapy. Clin. Infect Dis 2004; 38: 1651-1672.
17. Türk Nöroloji Derneği, Nöromüsküler Hastalıklar Tanı ve Tedavi Rehberi.
18. Neurology in Clinical Practice. The Neurological Disorders. WG Bradley, RB Daroff, GM Fenichel, J Jankovic (eds) (4th ed.). Philadelphia: Butterworth-Heinemann, 2004.
19. Belza B, Steele BG, Hunziker J et al. Correlates of physical activity in chronic obstructive pulmonary disease. Nurs Res 2001; 50: 195-202.
20. Falter LB, Gignac MA, Cott C. Adaptation to disability in chronic obstructive pulmonary disease: neglected relation ship to older adults’ perceptions of independence. Disabil Rehabil 2003; 25: 795-806.
21. Kara M, Aşti T. Kronik obstruktif akciğer hastalığının evde bakımı. AUTD 2002; 34: 75-81
22. Alonso A. A new model for home care for COPD. Stud Health Technol Inform 2004; 103: 368-373.
23. McDonald GJ. A home care program for patients with chron ic lung disease. Nurs Clin North Am 1981; 16: 259-273.
24. Wong CX, Carson KV, Smith BJ. Home care by outreach nursing for chronic obstructive pulmonary disease. Co chrane Database Syst Rev 2012; 18; 4:CD000994.
25. Grabert BE, Wardwell C, Harburg SK. Home phototherapy. An alternative to prolonged hospitalization of the full-term, well newborn. Clin Pediatr (Phila) 1986; 25: 291-294.
26. Eggert LD, Pollary RA, Folland DS, Jung AL. Home pho totherapy treatment of neonatal jaundice. Pediatrics 1985; 76: 579-584.
27. Jackson CL, Tudehope D, Willis L, et al. Home photother apy for neonatal jaundice- technology and teamwork meet ing consumer and service need. Aust Health Rev 2000; 23: 162-168.
28. Nazlıel HÇ. Yaşlıda ağız ve diş sağlığı. Turkish Journal of Geriatrics 1999; 2: 14-21.
29. Nishiyama Y. Changes of general and oral health status of elderly patients receiving home-visit dental services. Kokubyo Gakkai Zasshi 2005; 72: 172-182.
30. Morishita M, Takaesu Y, Miyatake K, et al. Oral health care status of homebound elderly in Japan J Oral Rehabil. 2001; 28: 717-720.