Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin E-Öğrenmeye Yönelik Tutumlarının İncelenmesi

Covid-19 pandemisinden en çok etkilenen sektörlerden birisi de eğitim sektörüdür. Yüksek Öğretim Kurumları alışılagelmiş eğitim ortam ve yöntemlerini hızlı bir şekilde değiştirmek ve dönüştürmek zorunda kalmışlardır. Bu araştırmada Eğitim Fakültesi ve Eğitim Bilimleri Enstitüsü öğrencilerinin Covid-19 pandemi sürecinde almış oldukları e-öğrenmeye yönelik tutumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2020-2021 yılında Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve Eğitim Bilimleri Enstitüsünde öğrenim gören ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 124 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak; E-öğrenmeye yönelik tutumlarını ölçmek için Kisanga (2016) tarafından geliştirilen, Biçer (2019) tarafından Türkçeye uyarlanan “E-Öğrenmeye Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada, veri toplama ve analiz süreçlerinde nicel araştırma tasarımlarından betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada lisans ve yüksek lisans öğrencilerinin çoğunluğunun erişimini evindeki bilgisayar ve telefondan karşıladığı görülmüştür. Elektronik cihaz kullanma düzeyi çok yeterli ve yeterli olan öğrencilerin memnuniyet ve teknoloji kullanma eğilimlerinin yüksek olduğu görülmüştür. Yüksek lisans öğrencilerinin lisans öğrencilerine göre e-öğrenmeden memnuniyet ve motivasyon ortalamalarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Öğrenciler herhangi bir işte çalışıyorsa e-öğrenmeden memnun olduğu ve bu durumun da motivasyonu yükselttiği görülmüştür. E-öğrenme, çalışanların eğitim hayatlarına devam etmelerine fırsat tanımaktadır. Programların saatlerinin çalışanlara göre planlanması önerilmektedir.

___

  • UNESCO. (2020, 11 28). Global monitoring of school closures caused by Covid-19. https://en.unesco.org/covid19/educationresponse adresinden alınmıştır.
  • Alkan, C. (2019). Öğrenme Sürecinde İlkeler. Ankara Univeritsy of Faculty Educational Sciences (JFES) , 209-229.
  • Anadolu Ajansı. (2020, 4 20). Pandemi Günlerinde Türk Yükseköğretimi. Covid 19 Bilgilendirme: https://covid19.yok.gov.tr/Sayfalar/HaberDuyuru/pandemi-gunlerinde-turk-yuksekogretimi.aspx adresinden alınmıştır
  • Arat, T. (2011). İletişim teknolojilerinin yükseköğrenim kurumlarında öğreim amaçlı kullanımı:Selçuk Üniversitesi Örneği(Yayınlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Konya.
  • Arslan, S., & Kurbanoglu, İ. (2018). Investigation of the Relationship between ELearning and Cooperative Learning Attitudes of High School Students. Journal of Education and Future, 107-117.
  • Aslan, Ö. (2006). Öğrenmenin yeni yolu:E-öğrenme. Fırat Üniversitesi SosyalBilimler Dergisi, 16(2),121-131.
  • Atasoy, R., Özden, C., & Kara, D. N. (2020). Covid-19 Pandemi Sürecinde Yapılan E-Ders Uygulamalarının Etkililiğinin Öğrencilerin Perspektifinden Değerlendirilmesi. Turkish Studies, 15(6), 95-122.
  • Azzi-Huck, K., & Shmis, T. (2020, 11 25). Managing the impact of COVID-19 on education systems around the world: How countries are preparing, coping, and planning for recovery. https://blogs.worldbank.org/education/managing-impact-covid-19-educationsystems-educationsystems- adresinden alınmıştır
  • Babuçoğlu, B. (2006). İnternet destekli olarak sunulan muhasebe uygulamaları dersinde öğrenci memnuniyetinin ölçülmesi:Özelİnci Anadolum Açıköğretim kursunda bir uygulama(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü.Eskişehir.
  • Bach, S., Haynes, P., & Smith, J. L. (2006). Online Learning and Teaching in Higher Education. UK:McGraw-Hill Education. Bahçekapılı, E. (2010). Eş zamanlı çevrimiçi bir öğrenme ortamı tasarımı.(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi,Fen Bilimleri Enstitüsü.Trabzon.
  • Balcı, A. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem,Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem Akademi.
  • Balcı, B. (2011a). E-öğrenme program tasarım süreçleri.G.Telli Yamamoto,U.Demiray ve M.kESİM (Ed.),Türkiye'de e-öğrenme:Gelişmeler ve uygulamalar içinde(65-88.ss.). Ankara: Elif Yayınevi.
  • Biçer , H. (2019). E-Öğrenmeye Yönelik Tutum: Ölçek Uyarlama Çalışması(Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Konya.
  • Camnalbur, M. (2008). Bilgisayar destekli öğretimin etkililiği üzerine bir meta analiz çalışması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul.Marmara Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Can, A. (2019). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Can, Ş. (2008). Fen Eğitiminde Web Tabanlı Eğitim,Yüksek Lisans Tezi,Manisa. 20-25.
  • Coşkun, G., Kaymakoğlu, B., & Gök, E. (2007). Tıp Fakültesi Öğrencilerinin İnternet Kullanımı ve E-öğrenme’ye İlişkin Tutumları. Başkent Üniversitesi Uygulaması.
  • Creswell, N. K. (2014). Araştırma Deseni: Nitel,Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları(S.B.Demir,çev.). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Cura, T. (2009). Yöneticiler için bilişim teknolojileri ve enformasyon sistemleri. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Çalışkan, Ş. (2019). Çevrimiçi öğrenme ortamının kullanılabilirlik analizi ve etkililiği:Ahmet Yesevi Üniversitesi Örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya.Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Çetin, U. (2018). Denizcilik Lisesi Öğrencilerinin E-Öğrenmeye Yönelik Tutumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Demir, M. (2013). Eğitim Fakültesi Örencilerinin E- öğrenme Araçlarını Kabul Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü.Sakarya.
  • Dikbaş, E. (2006). Öğretmen adaylarının e-öğrenmeye yönelik tutumlarının incelenmesi.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü,İzmir.
  • Duygun, M. (2020, Kasım 13). Üniversite Öğrencileri Uzaktan Eğitimi Verimsiz Buluyor. https://haberuskudar.com/. adresinden alınmıştır
  • Engin, A., Tösten, R., & Kaya, M. D. (2010). Bilgisayar Destekli Eğitim. Sosyal Blimler Dergisi, 69-80.
  • Erturgut, R. (2008). İnternet temelli uzaktan eğitimin örgütsel,sosyal,pedagojik ve teknolojik bileşenleri. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(2),79-85.
  • Fry, K. (2001). E-learning markets and providers:some issues and prospects. Education Training, 233-239.
  • Govindasamy, T. (2002). Successful İmplementation of E- learning Pedagogical Considerations. İnternet and Higher Education, 4,287-299.
  • Gökdaş, İ., & Kayri, M. (2005). E-öğrenme ve Türkiye Açısından Sorunlar,Çözüm Önerileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2),1-20.
  • Gülbahar. (2012). E-Öğrenme Ortamlarında Katılımcıların Hazır Bulunuşluk ve Memnuniyet Düzeylerinin Ölçülmesi için Ölçek Geliştirme Çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(2):119-137.
  • Gülbahar, Y. (2021). E-Öğrenme. Ankara: Pegem Akademi.
  • Gürsoy, F. (2014). Kalıp hazırlama teknikleri öğretiminde akıllı tahtaya dayalı yüz yüze öğretim ve e-öğrenme uygulamalarının öğrencilerin başarı, beceri ve tutumlarına etkisi. Doktora tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Haznedar, Ö. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Bilgi ve İletişim Teknolojileri Becerilerinin ve E-Öğrenmeye Yönelik Tutumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,İzmir.
  • Holder, B. (2007). An investigation of hope, academics, environment, and motivation as predictors of persistence in higher education online programs. . The Internet and Higher Education, 10,245-260.
  • Karahisar, D. (1999). İnternet Ortamında Eğitim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(18),145-168.
  • Karasar, N. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Kayalar, M. T., Koç, A., Başıbüyük, B., & Kayalar, F. (2015). Öğretmen Adaylarının E-Öğrenmeye Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi: Erzincan Üniversitesi Örneği. 3. Uluslararası Teknoloji ve Öğretmen Eğitimi Sempozyumu (İTTES), (s. 9-11). Trabzon.
  • Kesim, M. (2002). Herkes için, her yerde, her zaman etkin öğrenim ,e-öğrenme. Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu. 23-25 Mayıs,Eskişehir.
  • Khan, B. H., & Joshi, V. (2006). E-learning who,what and now? Journal of Creative Communications, 61-74.
  • Kırık, A. M. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi, 73-94.
  • Kisanga, D. (2016). Determinants of teachers’ attitudes towards e-learning in Tanzanian higher earning institutions. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 109-125.
  • Klein, H. J., Noe, R. A., & Wang, C. (2006). Motivation to learn and course outcomes:The impact of delivery mode, learning goal orientation, and perceived barriers and enablers. Personnel Psychology, 59,665-703.
  • Liaw, S., Huang, H., & Chen, G. (2007). An activity-theoretical approach to investigate learners’ factors toward e-learning systems. Computers in Human Behavior, 1906-1920.
  • Link, T. M., & Marz, R. (2006). Computer literacy and attitudes toward e-learning among first year medical students. BMC medical education, 34.
  • Machado, C. (2007). Developing an e-readiness model for higher education institutions: results of a focus group study. British Journal Of Educational Technology, 38(1),72-82.
  • Mohammadı, D., Hosseını, S., & Famı, H. (2011). Investigating Agricultural Instructors' Attitudes Toward E-Learning In Iran. Turkish Online Journal of Distance Education, 174-183.
  • Moore, M. G., & Kearsley, G. (2012). Distance education:Asystems view of online learning. Belmont,CA:Wadswort,Cengage Learning.
  • Mountz, A. (2020, Ekim 12). What's Student Life Like During a Pandemic. https://news.psu.edu/story/ adresinden alınmıştır
  • Nalbant, B. (2006). Elektronik Öğrenmenin İşletmelerde Kullanımı ve Çalışanların Eloktronik Öğrenmeye Karşı Tutumlarının Belirlenmesi(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.Çanakkale.
  • Odabaş, H. (2003). İnternet tabanlı uzaktan eğitim ve bilgi ve belge yönetimi bölümleri. Türk Kütüphaneciliği Dergisi, 17(1),22-36.
  • Olpak, Y. Z. (2010). Çevrimiçi öğrenme ortamlarında kullanılan farklı etkileşim araçlarının öğrencilerin başarılarına ve sosyal bulunuşluk algılarına etkisi(Yayınlanmamış YüksekLisans Tezi). Gazi Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü.Ankara.
  • Özbay, Ö. (2015). Dünya'da ve Türkiye'de Uzaktan Eğitimin Güncel Durumu. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 4, 377-394.
  • Özgür, H., & Tosun, N. (2010). İnternet destekli eğitimin e-öğrenme tutumlarına etkisi. XV.Türkiye'de İnternet Konferansı, (s. 2-4).
  • Özkaraca, O. (2005). İnternet Tabanlı Güç Elektroniği Eğitimi,Yüksek Lisans Tezi,Ankara. s:8-16.
  • Paechter, M., Maier, B., & Macher, D. (2009). Students’ expectations of, and experiences in e-learning: Their relation to learning achievements and course satisfaction. Computers & Education, 222-229.
  • Pena, M., & Yeung, A. (2010). Satisfaction with Online Learning: Does Students' Computer Competence Matter? International Journal Of Technology, Knowledge & Society, 6(5),97-108.
  • Sarıtaş, E., & Barutçu, S. (2020). Öğretimde Dijital Dönüşüm ve Öğrencilerin Çevrimiçi Öğrenmeye Hazır Bulunşluluğu: Pandemi Döneminde Pamukkale Üniversitesi Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma. İnternet Uygulamalrı ve Yönetimi, 11(1), 6-22.
  • Sitepu, S. S. (2019). Students' Attitude Towards Assigment and Assessment in Reading: an Overview of Elearning. Lexeme: Journal of Linguistics and Applied Linguistics, 1.
  • Şişman, M. (2007). Eğitim Bilimlerine Giriş. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Talan, T. (2018). Dönüştürülmüş sınıf modeline göre e-öğrenme ortamının tasarımı ve modelin uygulanabilirliğinin değerlendirilmesi(Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi,Fen Bilimleri Enstitüsü.İstanbul.
  • Telli Yamamoto, G., & Altun, D. (2020). Coronavirüs ve Çevrimiçi(online) Eğitimin Önlenemeyen Yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(1),25-34.
  • Thakkar, S., & Joshi, H. (2017). Students’ Attitude towards E-learning. International Journal of Advance Engineering and Research Development, 11.
  • Tuzem. (2009, 11 03). Web:htpp://tuzem.trakya.edu.tr/e_ogrenme.html. htpp://tuzem.trakya.edu.tr/e_ogrenme.html adresinden alınmıştır
  • Usta, E. (2007). Harmanlanmış öğrenme veçevrimiçi öğrenme ortamlarının akademik başarı ve doyuma etkisi(Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara.
  • Uzaktan Eğitim Taslak Raporu. (2004). http://bilisimsurasi.org.tr adresinden erişilmiştir.
  • Ütüner, M. (2006). Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Kuram ve Uygulama da Eğitim Yönetimi Dergisi, 112.
  • Wahlstedt, A., Pekkola, S., & Niemela, M. (2008). From E-learning Space to E-learning Place. British Journal of Education Technology, 39(6),1020-1030.
  • Yang, C. C., Tsai, I. C., Kim, B., Cho, M. H., & Laffey, J. M. (2006). Exploring the relationships between students’ academic motivation and social ability in online learning environments. The Internet and Higher Education, 9(4),277-286.
  • Zhan, Z., & Mei, H. (2013). Academic self-concept and social presence in face-to-face andonline learning: Perceptions and effects on students’ learning achievement and satisfaction across environments. Computers & Education, 69,131-138.