Mehmet ŞENCAN, Cem ÇELİK, Erdoğan DOĞAN, Gülgün SEVİMLİGÜL

Blood group distribution of donors and patients admitted to the Blood andTransfusion Center of Cumhuriyet Uni- versity Hospital

Amaç: Kan grupları, kanda bulunan kırmızı kan hücrelerinin (eritrositlerin) üzerinde bulunanantijen çeşitlerine göre yapılan bir sınıflama sistemidir. Ülkemizde ve dünyada yaygın olarakkullanılmakta olan kan grubu sistemleri, AB0 ve Rh sistemleridir. Çalışmamızda CumhuriyetÜniversitesi Sağlık Hizmetleri Uygulama ve Araştırma Hastanesi Kan merkezi/transfüzyonmerkezinde çalışılan kan grubu testlerinin sonuçlarından faydalanılarak bölgemizdeki AB0 ve Rhkan gruplarının dağılımını belirlemeyi amaçladık.Yöntem: Çalışmamızda Ocak 2009 ile Aralık 2013 tarihleri arasındaki beş yıllık dönemdemerkezimize başvuran 99207 kişinin kan grupları Kan merkezi/transfüzyon merkezi verilerindengeriye dönük olarak incelenmiştir. Kan grubu tayini EDTAlı kan örneklerinde tüp aglütünasyonyöntemi, mikrokolon yöntemi ve mikroplak otomatik kan grubu cihazıyla yapılmış ve Rh faktörünegatif olanlara zayıf D çalışılmıştır. Çalışma süresi içerisinde merkezimizde kan grupları tespitedilen kişiler bir defa değerlendirilmiş olup, aynı bireylere ait tekrarlanan örnekler çalışma dışıtutulmuştur.Bulgular: Araştırılan süre içinde bölgemizde elde ettiğimiz sonuçlara göre kan gruplarının;%43,8inin A, %31,8inin 0, %16,4ünün B ve %8,0ının AB olduğu belirlenmiştir. Ayrıcakişilerin %87sinin Rh pozitif, %13ünün ise Rh negatif olduğu tespit edilmiştir. Çalışmamızdanelde edilen verilerde bölgemizde en sık bulunan kan grubunun A Rh pozitif (%37,9), en azbulunan kan grubunun ise AB Rh negatif (%1) olduğu tespit edilmiştir.Sonuç: Kan insan için hayati öneme sahip olan bir sıvıdır. Kan grupları bölgeler arasındafarklılıklar gösterebilmektedir. Yapılacak çalışmalar ile bölgesel verilerin ortaya konulması vebelirli zaman aralıkları ile güncellenmesi gerekmektedir. Merkezimizde saptanan kan grubudağılımı Türkiye ortalamalarıyla paralellik göstermektedir. Ayrıca kan merkezlerinin bulunduklarıillerdeki kan grubu dağılımlarını gözden geçirerek kritik stok kan seviyeleri belirlemelerininfaydalı olacağını düşünmekteyiz.

Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Uygulama ve Araştırma Hastanesi Kan/Tranfüzyon Merkezi nebaşvuran donörlerin/hastaların kan grubu dağılımı

Objective: Blood group is a classification of human blood based on the antigenic types on thesurface of red blood cells (erythrocytes). ABO and Rh blood group systems are widely used in ourcountry and in the world. We aim to determine distribution of the ABO and Rh blood groups inour region using the results of blood group tests studied by the blood/transfusion center ofCumhuriyet University Hospital in our study.Method: The blood groups of 99.207 subjects were examined based on data obtainedblood/transfusion center admitted to the in our hospital between January 2009 and December 2013in a five-year period as retrospectively. The blood groups was determined using tube agglutinationmethod, microcolon method and microplate automatic blood group method in EDTA-containingblood samples and the weak D was studied in subjects with Rh factor negative. Subjects areevaluated only once for blood group during the study period. Repeated examples belong to thesame individuals were excluded from the study.Results: The rates of the blood groups were determined as 43.8% A, 31.8% O, 16.4% B and 8.0%AB according to the results of our region in the study period. In addition, 87% of subjects was Rhpositive and 13% was Rh negative. Most common blood group was A Rh positive (37.9%) whilethe least common type was AB Rh negative (1%) in our region.Conclusion: Blood is vital for the human body. Blood groups may vary between regions.Therefore, regional data must be determined and to be updated with specific time intervals.Distribution of blood groups in our blood/transfusion center is compatible with distribution ofblood groups in Turkey. In addition, statistics of blood group distribution should be reviewed andcritical level of blood group stock should be determined by the authorites of blood/transfusioncenter.

PDF

___

1. Bayık M. Transfusion medicine and immunology, Türkiye Klinikleri J Hem Onc-Special Topics 2009; 2: 46-53.
2. Bayık M. How and where is it formed? Türkiye Kan Merkezleri Transfüzyon Derneği Bülteni 2011; 82: 13-6.
3. Uluhan R. Blood banking and transfusion history IV. Ulusal Kan Merkezleri ve Transfüzyon Tıbbı Kongresi 14-18 Aralık 2011.
4. Dürüşken Ç. A General Overview of the Term Psykhe in the Ancient Age, Edebiyat Fakültesi Yayınları 1994; 29: 75-85.
5. Atamer T. History of blood trans- fusion 35. Ulusal Hematoloji Kongresi 2009; 148-54.
6. Dzik WH. The James Blundell Award Lecture 2006: Transfusion and the treatment of haemorrhage: Past, present and future. Transfus Med 2007; 17: 367-74.
7. Öğce F. Important poınts ın blood transfusıon for nurse. Journal of EU School of Nursıng 2008; 24: 101-12.
8. Schwarz HP, Dörner F. Karl Landsteiner and his major contri- butions to haematology Br J Haematol 2003; 121: 556-65.
9. Tan SY, Graham C. Karl Land- steiner (1868-1943): Originator of AB0 blood classification Singapore Med J 2013; 4: 243-4.
10. Akın G, Dostbil N. Blood groups researches in Turkey Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Derg 2005; 45: 1-15.
11. Celkan T. Usage of blood and blood products and problems, XIII. TPOG Ulusal Pediatrik Kanser Kongresi, Hemşire Programı 2004; 199-202.
12. Figl M, Pelinka LE. Karl Land- steiner, the discoverer of blood groups. Resuscitation 2004; 63: 251-4.
13. Knowles SM, Lewis SM, Bain BJ, Bates I. Blood cell antigens and antibodies: erythrocytes, platelets and granulocytes. Dacie and Lewis Practical Haematology. Ninth Edition, London, Churchill Living- stone 2001: 429-69.
14. Daniels GL. Cartron JP, Fletcher A, Garratty G, Henry S, Jørgensen J, Judd WJ, Levene C, Lin M, Lomas-Francis C, Moulds JJ, Moulds JM, Moulds M, Overbeeke M, Reid ME, Rouger P, Scott M, Sistonen P, Smart E, Tani Y, Wendel S, Zelinski T. International Society of Blood Transfusion Committee on terminology for red cell surface antigens: Vancouver report. Vox Sang 2003; 84: 244-7.
15. Cevizci S, Erginöz E, Yüceokur A. Readiness for blood donation and factors affecting behaviour to give blood: Review Türkiye Klinikleri J Cardiovasc Sci 2010; 22: 85-92.
16. Ördekçi S. Transfusion of blood and blood products, Medical Journal of Bakırköy 2006; 2: 113-22.
17. Erkurt MA, Özkan O. Erythrocyte suspensions and transfusion indications Türkiye Klinikleri J Int Med Sci 2007; 3: 50-3.
18. Guyton&Hall. Blood groups. Medical Physiology 9. Ed. Nobel Tıp Kitabevi Bölüm 35. 1996; 457-61.
19. Reid ME, Calhoun L, Petz LD. Erythrocyte antigens and antibodies In: Lichtman MA, Beutler E, Coller BS, Kipps TJ, Seligsohn U. Williams Hematology. Seventh Edition, New York, McGraw-Hill 2006: 2119-36.
20. Sloan SR, Benjamin RJ, Friedmanlain DF, Webb J, Silberstein L, Nathan DG, Ginsburg D, Orkin SH, Look AT. Nathan and Oskis Hematology of Infancy and Childhood. Sixth Edition, Philadelphia, Saunders 2003: 1709-56.
21. Calhoun L, Petz LD. Erythrocyte antigens and antibodies. In: Williams Hematology, Beather E. sixth edition, New York, McGraw- Hill 2001: 1843-58.
22. Marantidou O, Loukopoulou L, Zervou E, Martinis G, Egglezou A, Fountouli P, Dimoxenous P, Parara M, Gavalaki M, Maniatis A. Factors that motivate and hinder blood donation in Greece. Transfus Med 2007; 17: 443-50.
23. Higgins C. The risks associated with blood and blood product transfusion British Journal of Nursing 2000; 9: 2281-90.
24. Yıldız Ç, Emekdaş G, Kanık A, Tiftik N, Solaz N, Aslan G, Tezcan S, Serin MS, Erden S, Helvacı İ, Otağ F. Why dont we donate blood. Turkish Journal of Infection 2006; 20: 41-55.
25. Zerin M, Karakılçık AZ, Nazlıgül Y. Frequency of ABO and Rh blood groups in Sanliurfa region Journal of Harran University Medical Faculty 2004; 1: 15-7.
26. TR Ministry of Health National Blood and Blood Products Guide 2011; 266-87.
27. Hillman RS, Ault KA. Blood Component Therapy. In: Hillman RS, Ault KA, Rinder HM. Hematology in Clinical Practice. New York: Mc Graw Hill 2005; 431-41.
28. Dönbak L. Investıgatıon of ABO and Rh (D) gene frequencıes in Kahramanmaraş area, KSÜ Fen ve Mühendislik Derg 2001; 4: 52-6.
29. Türk Kızılayı. General Directorate of Blood Services 2012; 97.
30. Balcı YI. Ovet G, Covut İE, Goncu F, Yılmaz M, ABO and Rh blood groups frequency in Denizli province, International Journal of Hematology and Oncology 2010; 2: 103-5.
31. Dilek İ, Demir C, Bay A. Akdeniz H and Öner AF. ABO and Rh blood groups frequency in men and women living in eastern Turkey. International Journal of Hematology and Oncology 2006; 1: 23-6.
32. Gül M, Sucu Rİ, Uyar T. The dis- tribution of ABO and Rh-D blood groups among blood donors in blood center of Sisli Etfal training and research hospital. KSÜ Tıp Fak Derg 2005; 2: 42-4.
33. Kuku İ, Kaya E, Erkurt MA, Dikilitaş M, Yıldız R, Orhan M, Görgel A, Aydoğdu İ. ABO and Rh blood group distribution in Malatya region. Journal of Turgut Özal Medical Center 2004; 11: 213-5.
34. Temiz H, Altıntaş A, Gül K. Distribution of ABO and Rh blood groups in Diyarbakır, International Journal of Hematology and Oncology 2008; 4: 234-7.
35. Özkasap S. Dereci S, Şahin K, Dilek AR, Kalyoncuoğlu E, Zengin T, Özata B. Analysis of ABO and Rh blood groups distribution in East Karadeniz region of Turkey. Dicle Med J 2013; 40: 100-4.
36. Garratty G, Glynn SA, McEntire R. ABO and Rh (D) phenotype frequencies of different racial/ethnic groups in the United States. Transfusion 2004; 44: 703-6.
37. Pramanik T, Adhikari P. Trend of blood group distribution among the different ethnic groups of Kathmandu Valley. Nepal Med Coll J 2006; 8: 248-9.
38. Pramanik T, Pramanik S. Distribution of ABO and Rh blood groups in Nepalese medical students: a report. East Mediterr Health J 2000; 6: 156-8.
39. Marzban M, Kamali MS, Hosseinbasi T. Blood groups of the people of Ahwaz, Iran. Anthropol Anz 1988; 46: 83-9.