Fülânîler hem ateşli İslâm davetçileri hem de İslâm ulemasının seçkinleri olarak temayüz etmektedir. Bu durum on beşinci yüzyıldan Fülânî fetih hareketleri dönemine kadar devam eden bir olgudur. Fülânîler bölgenin kadim ve yerli halklarından değildir. Hausalı yerlilerden hem etnik hem de kültürel bakımdan ayrılan Hausa asıllı olmayan göçmenlerdir. Fülânîler dinî duyarlılığı yüksek ve ilmî donanımı ileri düzeyde bulunan ulema sınıfına sahipken, Hausalılar dinî duyarlılıkları yüzeysel bu kişilere başvurmakta, onların direktifleri ile hareket etmekteydiler. Kuzey Nijerya’nın yaşam tarzını tanımak bu gerçeği anlamaya yol açacaktır. Fülânî fetihleri sonucu bölgede ne gibi siyasal ve sosyal değişimlerin yaşandığını fark etmek için bölgeyi yakından tanımak gerekmektedir.

It was the Fulani who were both the custodians of the literary tradition and the most energetic missionaries of Islam in the Northern Nigeria. This had been so from the middle of the fifteenth century down to the time of the Fulani conquest. These Fulani were not an autochthonous people. They were non-Hausa immigrants who remained, over many centuries, ethnically and culturally distinct from their Hausa hosts. The Hausa, while resorting constantly to these superficially islamized purveyors of popular cult, acknowledged the higher religious status of the Fulani. This acknowledgment is implicit in the pattern of life in northern Nigeria and has stabilized the political and social divisions of power which were set up by the Fulani conquest