Bilindiği gibi Kur’an’ın anlaşılması için Hz. Peygamber’den başlayarak günümüze kadar süregelen bir gayret vardır. Bu amaçla 14 yüzyıllık tarih sürecinde sayıları yüzlerle ifade edilen tefsirler telif edilmiş ve böylece büyük bir külliyat meydana gelmiştir. Doğal olarak ilk zamanlardan itibaren yazılan tefsirlerin büyük çoğunluğu Arapça’dır. Kur’an tefsirinde önemli bir aşama olan Arapça’nın dışındaki dillerde, özellikle Farsça ve Türkçe olarak tefsir ve meal yazımı sonraki tarihlere rastlar1 . Tefsirde diğer önemli bir aşama da İslam toplumunda ortaya çıkan yeni fikir ve düşünceler etrafında kümeleşen mezheplerin görüşleri doğrultusunda Mezhebi veya Fırka tefsirleri denilen tefsirlerin yazılmış olmasıdır ki, bunun tarihi neredeyse “tefsir”in başlamasıyla eş zamanlıdır. Klasik tefsir çeşitlerinin tasnifinde Şia tefsiri de söz konusu edilen mezhebi veya fırka tefsirlerinin bir türüdür. Çünkü Şiî alimlerce de dikkate değer tefsirler telif edilmiştir2 . Bunlardan en önemlileri şunlardır 3 :