ADANA’DA ANLATILAN FIKRALARIN MİZAH TEORİLERİ, BAĞLAM, İŞLEV VE YAPI AÇISINDAN İNCELENMESİ

Türk kültürünün bir parçası olan Adana halk kültürünün korunması ve gelecek kuşaklara aktarılması gerekmektedir. Yapılan derleme çalışmaları sırasında, Adana halk kültürünün zengin yapısını gösteren halk edebiyatı türlerine ait çok sayıda örneğe rastlanmaktadır. Adana halk kültürünü yansıtan türlerden biri olan fıkralar ise “Adana’da Anlatılan Fıkraların Mizah Teorileri, Bağlam, İşlev ve Yapı Açısından İncelenmesi” başlıklı doktora çalışmasının konusunu oluşturmuştur. Bu çalışma, “Adana’da Anlatılan Fıkraların Mizah Teorileri, Bağlam, İşlev ve Yapı Açısından İncelenmesi” başlıklı doktora tezine dayanmaktadır. Adana’da anlatılan fıkraların yapısı, mizah teorileri, bağlama dair özellikleri ve işlevleri açısından incelenmesi neticesinde ulaşılan sonuçlar, fıkra araştırmacılarının dikkatine sunulacaktır.

EXAMINATION OF JOKES IN ADANA IN TERMS OF HUMOR THEORIES, CONTEXT, FUNCTION AND STRUCTURE

Adana folk culture, which is a part of Turkish culture, needs to be preserved and transferred to future generations. During the compilation studies, many examples of folk literature genres showing the rich structure of Adana folk culture are encountered. The jokes, one of the genres that reflect the folk culture of Adana, constituted the subject of our doctoral study titled “The Investigation of Narratives in Adana in Terms of Context, Function and Structure”. In this study, a thesis titled "The Analysis of the Narratives in Adana in terms of Humor Theories, Context, Function and Structure" will be introduced. As a result of the examination of the jokes described in Adana in terms of humor theories, context features, functions and the structure of the jokes, the results we have reached will be presented to the attention of the researchers of the joke.

PDF

___

Alptekin, A. B. (1997). Kadirli ve Kozan fıkraları. İçel Kültürü, 51, Mersin.
Altunel, İ. (1999). Adana ve yöresi halk kültüründe mahalli fıkra Türü ve tespit edebildiğimiz bazı mahalli tiplere bağlı fıkra örnekleri. III. Uluslararası Çukurova Halk Kültürü Bilgi Şöleni (Sempozyumu) bildirileri içinde. Adana: Adana Ofset.
Artun, E. (2013). Çukurova halk kültüründe mizah. Adana: Karahan Yayınları.
Başgöz, İ. (2003). Sözlü anlatımda ara söz: Türk hikâye anlatıcılarının şahsi değerlendirmelerine ait bir durum incelemesi. (M. Ekici, Çev.). Ankara: Milli Folklor Yayınları.
Ekici, M. (2008). Gülme teorileri ve Nasreddin Hoca fıkraları. 21.Yüzyılı Nasreddin Hoca ile Anlamak Uluslararası Sempozyum bildirileri içinde. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
Elçin, Ş. (1993). Türk halk edebiyatına giriş. Ankara: Feryal Matbaacılık.
Gökşen, C. (2002). Temel fıkraları üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
Gökşen, C. (2017). Türk halk edebiyatında fıkra türü. Türk Fıkra Kültürü Tanım-Tahlil-Yöntem. Ankara: Akçağ Yayınları.
Karakaş, A. (2019). Üstünlük kuramı bağlamında âşık atışmaları üzerine bir değerlendirme. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi-The Journal of Social Sciences, 40.
Öğüt Eker, G. (2003). Fıkralar. Türk Dünyası Ortak Edebiyatı Türk Dünyası Edebiyat Tarihi 3. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
Sakaoğlu, S. (1984). Fıkra tiplerinin değişmesi. Folklor ve Etnografya Araştırmaları 1984. (İ. Aslanoğlu, A. Oy, İ. Gündağ Kayaoğlu, M. S. Koz, Haz.). İstanbul: Anadolu Sanat Yayınları.
Tarhan, E. (2020). Adana’da anlatılan fıkraların mizah teorileri, bağlam, işlev ve yapı açısından incelenmesi. Yayımlanmamış doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
Topal, Y. (1999). Mahalli Trabzon fıkraları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Yıldırım, D. (1976). Türk edebiyatında Bektaşi tipine bağlı fıkralar (inceleme-metin). Ankara: Kültür Bakanlığı Milli Folklor Araştırma Dairesi Yayınları.