Bülent SOYUPAK, Sinan ZEREN, Nihat SATAR, Necdet KIZILKAYA, Uğur ERKEN

Üreter alt uç taşlarında üreteroskopi deneyimlerimiz

Günümüzde, üreteroskopik girişim üreterin distal taşlarının tedavisinde ilk alternatif olma özelliğini korumaktadır. Kliniğimizde de uygulanan bu tekniğin sonuçlarını incelemek amacıyla Mart 1992-Ocak 1996 tarihleri arasında kliniğimize üreter alt uç taşı tanısı ile başvuran 335 hastadaki 360 üreteroskopik girişimin sonuçları retrospektif bir çalışma ile incelendi. Olguların yaşlan 18 ile 71 arasında (ortalama 42.2), cinsiyet dağılımı ise 147 kadın 188 erkekti. 11.5 ve 12.5F Wolf rigid, AUR-9 ACMI flexible, HTO-5 semirigid ve MR-6L ACMI rigid ureterorenoskop bu amaçla kullanıldı.Hastaların 220'sinde girişim öncesi balon ûreteral dilatasyon uygulandı. Taşların kırılması için elektrohidrolik veya ultrasonik enerji, büyüklük ve lokalizasyonlarına göre ekstraksiyonda yabancı cisim forsepsi veya basket kateter kullanıldı. Girişim sonrası 224 hastaya 48 saat ile 45 gün ûreteral stent kondu. Hastaların 241'inde (%72) taşların tamamı extrakte edildi, 60 hastada (%18) taşların bir kısmı çıkarılarak kalan parçaların stent eşliğinde diurez ile düşmesi sağlandı, böylece 301 hasta (%90) üreteroskopik yolla taştan kurtulmuş (stone free) oldu. Sadece 12 hastada (%3.6) ûreteral perforasyon gelişti. Perforasyon gelişen hastaların 3 tanesi (%0.9) aynı seansta açık operasyona alındı. Bir hastada (%0.3) girişim sırasında tespit edilemeyen perforasyona sekonder ürinom görüldü. Hastaların 11'inde (%3.3) taşlar proksimale doğru kaçtı. Bu hastalara kateter konulup SWL önerildi. Başarısız olunan 34 hastanın (%10) 11' inde (%3.3) önceden geçirilmiş açık operasyon veya üreteroskopi girişimi vardı, /ki hastada (%0.6) postoperatif ürosepsis gelişti. Bir hastada (%0.3) girişimden bir yıl sonra nonfonksiyone böbrek tanısı kondu ve nefrektomi uygulandı. Hiçbir hastada girişime bağlı mortaliteye rastlanmadı. Bu sonuçlarla, literatürde de belirtildiği üzere, üreter alt uç taşları tedavisinde üreteroskopik girişimin, kullanım kolaylığı, yüksek etkinliği ve düşük morbidite oranıyla ilk akla gelmesi gereken tedavi yöntemi olması gerektiği kanısına vardık.