ALMANPINARI KIRMIZI KİLİNİN SERAMİKTE BOYA OLARAK KULLANILABİLİRLİĞİNİN ARAŞTIRILMASI

Çalışmada Osmaniye ilinin Almanpınarı köyünün çıkarılan Almanpınarı kırmızı kilinin seramik sır ve bünyelerinde boya olarak kullanılabilirliği incelenmiştir. Farklı miktarlardaki Almanpınarı kırmızı kili, şeffaf sır ve çamur bünyede renklendirici olarak doğrudan kullanılmıştır. Sırlar duvar karosu altlıklara daldırma yöntemi ile uygulanmış ve 1040 C’de iki saat fırınlanmıştır. Döküm çamuru ile hazırlanarak renklendirilmiş bünyeler, 1000 C’de elektrikli fırında iki saat fırınlanmıştır. Fırınlamadan sonra 1040 C’de pişirilen sırlı örneklerde açık kızıl kahveden koyu kızıl kahveye değişen geniş bir renk çeşitliliği gözlenmiştir. Bu çalışmalardan sonra Almanpınarı kırmızı kilinin nihai üründe hiçbir probleme ve hataya yol açmaksızın kolayca ve geniş çapta bir çok sır ve çamur reçetesinde boya olarak kullanılabileceği düşünülmektedir.

Almanpınarı Kırmızı Kilinin Seramikte Boya Olarak Kullanılabilirliğinin Araştırılması

In this study Almanpınarı red clay which is mined in Almanpınarı Willage of Osmaniye has been studied as a stain in ceramic glaze and body Different quantity of Almanpınarı red clay has been directly used as a stain in transparent glaze and ceramic body The glazes have been applied on the wall tile bodies by dipping technique and glazed bodies were fired at 1040 oC for 2 hours Coloured ceramic casting bodies have been fired at 1000 oC in an electrically heated kiln for 2 hours After firing it was observed that there was a wide colour range changing from light to dark red brown on the glazed products fired at 1040 oC After these studies it has been thought that Almanpınarı red clay could easily and widely be used as a stain in several glaze batches and ceramic bodies without causing any problems and defects in final products

PDF

___

Çobanlı, Z., Seramik Astarları, 1996, Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 919, G.S.F. Yayınları No:15, Eskişehir.
Grim R. E., 1962. Applied Clay Mineralogy International Series in The Earth and Planetary Sciences, U.S.A., p.422.
İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 2004, Osmaniye İl Çevre Durum Raporu, sf.34, Osmaniye.
Karasu, B., Kara, A., 2001., “Çatı Kiremitlerine Uygun Renkli Sırların Geliştirilmesi ve Karakterizasyonu” I. Uluslararası Pişmiş Toprak Sempozyumu, Eskişehir, sf.102-109.
Kingery, W. D., Bowen, H. K., Uhlmann, D. R., 1976. Introduction to Ceramics, Second Edition, John Wiley and Sons, New York, p.1032.
Mete, Z., Özçalık, G., “Seramikte Kullanılan Doğal Demir Renklendiriciler” Seramik Sırları Semineri, Bildiriler Kitapçığı, Türk Seramik Derneği Yayınları No:18, 26-27 Mart 1998.
Sakarya, N., 1992. “Bazaltik Seramiklerin Teknolojik, Mikrografik ve Mineralojik Özellikleri ve Korozyona Dayanıklı Malzemelerde Kullanılma Olanakları”, Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Toprak Bölümü, Doktora Tezi.
Sarıkaya, Y., 1987. “Killerin Önemi ve Özellikleri”, III. Ulusal Kil Sempozyumu, Bildiriler, sf. 13-32.
Tanışan, H., Mete, Z., 1988, Seramik Teknolojisi ve Uygulaması, Birlik Matbaası, Söğüt, sf.2.
Üzer, M ve Tola, Ç., 1987. “Kiremit, Tuğla Topraklarında Kuruma Problemleri ve Elektrolit İlavesinin Kurumaya Etkisi”, Seramik Teknik Kongresi ve Sergisi Bildiriler Kitabı, İstanbul, sf.184-214.