AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNDEN BEYİN FIRTINASI YÖNTEMİ VE UYGULAMASI

Bu çalışmada, beyin fırtınası yönteminin kuramsal temelleri ortaya konularak uygulama aşamalarının nasıl gerçekleştirilebileceği amaçlanmıştır. Beyin fırtınası yöntemi, öğrencilerin yaratıcılıklarını geliştirebilme, demokratik bilinç oluşturabilme ve problemleri çözebilmeleri açısından önemlidir. Bu yöntemle öğrencilerin aktif olarak derse katılımları sağlanmaktadır. Böylece de geleneksel öğretim yöntemlerinden daha bütünleştirici ve işbirliğine dayalı olduğu görülmektedir. Ayrıca beyin fırtınası yöntemi ile birçok ve çeşitli düşüncelerin üretilmesi de mümkündür. Sonuçta, öğretmenlerin beyin fırtınası yöntemini yeri geldiğince derslerde uygulaması etkili olacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Beyin Fırtınası, Yöntem, Uygulama, Öğretmen

Aktif Öğretim Yöntemlerinden Beyin Fırtınası Yöntemi ve Uygulaması

In this study it has been aimed how the practice stages can be achieved by exposing the institutional foundations of the brainstorm method The brainstorm method is important for the reason of improving student’s creativity forming democratic consciousness and solving problems Students are ensured to join classes actively by means of this method Thus it is seemed that it is based on more integrative and cooperation system than the traditional education methods Otherwise it is possible to produce a lot and various thoughts by the brainstorm method Finally it will be effective that teachers apply the brainstorm method when it is necessary Key word: Brainstorm Method Practice Teacher

PDF

___

Açıkgöz, K. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme, Eğitim Dünyası Yayınları, İzmir.
Aiken, M; Krosp, J; Shirani, A. Martin, J. (1974). Electronic Brainstorming in Small and Large Groups Information Management, New Jersey: Prentice-Hall.
Caine, R. N.; Caine G. (2002). Making Connections, Teaching and the Human Brain, Beyin Temelli Öğrenme, Çev: Ülgen, G.; Turgut, O.; Ergen, H.; Uğur, Y., Nobel Yayınları, Ankara.
Coon, D. (1983). Introduction to Psychology: Exploration and Application. (Fourth Edition), St. Paul, Minnesota: Northwest.
Çalık, T. (2003). Yönetimde Problem Çözme Teknikleri, (“Beyin Fırtınası”, Melek Çakmak), Nobel Yayınları, Ankara.
Davies, I. K. (1971). The Management of Learning. Mc. Graw Hill, P.169-77, London.
De Cecco, J. P.; Crawford, W. R. (1974). The Pyschology of Learning and Instruction, New Jersey: Prentice-Hall.
Demirel, Ö. (1995). Genel Öğretim Yöntemleri, Usem Yayınları II, Ankara.
Demirel, Ö. (1999). Plandan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı, Pegem Yayıncılık, 5. Baskı, Ankara.
Diehl, M.; Stroebe, W. (1987). “Productivity Loss in Idea Generating Groups: Training Dawn the Blocking Effect”, Journal of Personallity and Social Psychology, 61, 392-403.
Erginer, E. (2000). Öğretimi Planlama ve Değerlendirme, Anı Yayınları, Ankara.
Ggow, L.; Kember, D. (1990). “Does Higher Education Promote Independent Learning? Higher Education, (19), p.307-322.
Hardingam, A. (1997). Takım Çalışması, Çev: A. Bora ve O. Cankoçak, İlkkaynak Yayınları, Ankara.
Joyce, B. Ve Weil, M. (1996). Models of Teaching, Allyn and Bacon, Fifth ed., Boston.
Knowles, M. S. (1990). The Modern Practice of Adult Education, Educational Technology Publications, Inc. Enlewood Cliffs, New Jersey.
Küçükahmet, L. (1995). Genel Öğretim Yöntemleri, Gazi Büro Kitabevi, Ankara.
McCarthy, B. (1987). The 4 MAT System: Teaching to Learning Styles with Right/Left Mode Techniques, Barrington: Excel, Inc.
MEB, Ortaöğretim Programlarındaki Yönelmeler, Talim ve Terbiye Dairesi Yayınları, No:16, MEB. Ankara.
Morris, S. And McCarthy, B. (1990). 4 MAT in Action II: Sample Lesson Plans for Use with the 4 MAT System, Barrington: Excel, Inc.
Nakiboğlu, M. (1998). “Biyoloji Eğitiminde Beyin Fırtınası Yöntemi Üzerine Bir Araştırma”, A.F.S. Projesi, Proje No:0901.98.01.05.
Nakiboğlu, M. (2003). “Kuramdan Uygulamaya Beyin Fırtınası Yöntemi”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Cilt:1, Sayı:3, 341-350,
Orlich, D. C. ; Harder, R. J. ; Callahan, R. C. ; Kauchak, D. P.; Pendergrass, R. A.; Keogh, A. J.; Gibson, H. (1990). Teaching Strategies, A Guide to Better Instruction, D. C. Healt and Company, Toronto.
Osborn, A. F. (1957). Applied Imagination: Priciple and Procedures of Creative Problem-Solving, Charles Scribner’s Sons, New York.
Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme, Pegem Yayıncılık, 5. Baskı, Ankara.
Paulson, D. R. (1999). “Active Learning and Cooperative Learning in the Orcganic Chemistry Lecture Class”. J. Chem. Educ 76, 1136-1140.
Paulus, P. B.; Dzindolet, M. T. (1993). “Social in Fluence Processes in Group Brain Storming”, Journal of Personallity and Social Psychology, 64(4), 575-586.
Petrovic, O.; Krickl, O. (1994). Traditional Moderated Versus Computer Supported Brainstorming-A Comperative Study, Information, Collier, Macmillan, p. 420-421, London.
Rawlinson, J. G. ; Brovdy, H. (1976). The Arts Human Development and Education, eisner, Elliot Company, Berkeley.
Rico, G. L. (1983). Writing the Natural Way, Jp. Tarcher, Inc.Los Angeles.
Romizowski, A. J. (1986). Designing Instructional Systems, Kogan, Page, London, New York Nichols Publishing.
Saban, A. (2000). Öğrenme-Öğretme Süreci, Yeni Teori ve Yaklaşımlar, Nobel Yayınları, Ankara.
Senemoğlu, N., Gömleksiz, M., Üstündağ T. (2001). Öğrenmenin Oluşumu, İlköğretimde Etkili Öğretme ve Öğrenme Öğretmen El Kitabı, T.C. MEB Projeler Koordinasyon Merkezi Başkanlığı, Ankara.
Yılmaz, H.; Sünbül A. M. (2003). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme, Çizgi Yayınları, Konya.