İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Arapça Dersine İlişkin Tutumlarının İncelenmesi (Ç.Ü. İlahiyat Fakültesi Örneği)

Bu araştırmanın konusu, İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin Arapça dersine yönelik tutumlarının incelenmesidir. Araştırmanın örneklemi, Ç.Ü. İlahiyat Fakültesinde 2015-2016 Eğitim-Öğretim Yılı Bahar Yarıyılında hazırlık ve lisans eğitimi görmekte olan 429 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmanın bağımsız değişkenleri cinsiyet, mezun olunan lise, öğrenim türü (I.-II. öğretim) ve öğrenim görülen sınıftır. Veriler; Aydoslu (2005) tarafından geliştirilen “İngilizce Dersine Yönelik Tutum Ölçeği”nden uyarlanmış olan “Arapça Dersine Yönelik Tutum Ölçeği” ve Arapça öğrenme amaçlarına yönelik kanaatleri tespitlerden oluşan sorularla toplanmıştır. Elde edilen bulgular şu şekildedir: Öğrencilerin Arapça dersine yönelik tutumlarının davranış ve duyuş boyutlarında cinsiyete göre farklılaşma ortaya çıkmamıştır. Bununla birlikte bilişsel boyutta kız öğrenciler lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Aynı şekilde cinsiyete göre öğrencilerin Arapçayı öğrenme amaçlarında da anlamlı bir farklılık mevcuttur. Ancak Arapça dersine haftalık çalışma süresi kız ve erkek öğrenciler arasında farklılaşmamıştır. Öğrenim türleri arasında Arapça dersine yönelik tutum puanlarında da anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Mezun olunan lise türüne göre yapılan analizlerde duyuş, davranış ve genel tutum düzeyinin farklılaştığı tespit edilmiştir. Bu noktada bilişsel boyutta anlamlı bir farklılık ortaya çıkmadığı görülmüştür. Sınıflara göre yapılan analizlerde ise biliş ve davranış boyutlarında anlamlı bir farklılık mevcut değilken; duyuş boyutu ve genel tutum düzeyinde Arapça hazırlık sınıfı lehine anlamlı bir farklılık izlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

İlahiyat Fakültesi, dil, tutum, Arapça dersine yönelik tutum ölçeği

PDF

___

Aksan, D. (2009). Her yönüyle dil (Ana çizgileriyle dilbilim). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Aydoslu, U. (2005). Öğretmen adaylarının yabancı dil olarak İngilizce dersine ilişkin tutumlarının incelenmesi (B.E.F. örneği). Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Berger, P. & Luckmann, T. (2005). La construction sociale de la realite. (Traduit par Pierre Taminiaux). Paris: Armand Colin.
Cebeci, S. (1999). Cumhuriyet döneminde yüksek din öğretimi. Ankara Üni-versitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 39 (2), 227-235.
Civelek, Y. (1998). Türkiye’de Arapça öğretimine dair bazı teklifler–Riyad Arap Dili Enstitüsü örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergi-si, (2), 225-283.
Deliçay, T. (2005). İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin Arapça öğrenmedeki moti-vasyon düzeyleri (Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi örneği). Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 10 (1), 59-74.
Demirel, Ö. (2007). Yabancı dil öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Doğan, C. (2000). Yabancı dil olarak Arapça öğretiminde öğrenim-öğretim konusu ve aracı olan dil orjinli sorunlar ve çözüm yolları. EKEV Aka-demi Dergisi, 2 (3), 147-168.
Heidegger, M. (2002). Hümanizm üzerine mektup: Hümanizmin özü (A. Aydo-ğan, Çev.). İstanbul: İz Yayıncılık.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1999). Yeni insan ve insanlar (Sosyal psikolojiye giriş): İstan-bul: Evrim Yayınevi.
Korukcu, A. (2012). İlahiyat Fakültesi Arapça hazırlık sınıfı öğrencilerinin ya-bancı dil yetkinlik beklentisi ve yabancı dil öğrenme kaygısı (Hitit Üni-versitesi İlâhiyat Fakültesi örneği). Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2 (17), 191-211.
Koştaş, M. (1999). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi (Dünü bugünü). Anka-ra Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 141-184.
Kömürcü, A. (2015). İlahiyat Fakültesi hazırlık sınıfı öğrencilerinin Arapça der-sine ilişkin tutumlarının incelenmesi (D.Ü.İ.F. örneği). Celal Bayar Üni-versitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (3), 120-140.
Öcal, M. (1986). İlahiyat Fakültelerinin tarihçesi. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1 (1), 111-123.
, M. (2008). Tanıkların dilinden Cumhuriyet dönemi din eğitimi ve dini hayat. İstanbul: Ensar Neşriyat.
Özdemir, A. (2004). İlahiyat Fakültelerinde Arapça öğretiminin gerekliliği, karşı-laşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakül-tesi Dergisi, (10), 27-47.
Sâlih, S. (1994). Dirâsât fî fıkhı’l-luğa. Beyrut: Dâru’l-‘İlmi li’l-Melâyîn.
Sarıeyüpoğlu, N. (2001). An evaluation of students' attitudes and motivation toward English as a foreign language at Fırat University. Yayımlanma-mış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Selçuk, E. (1997). İngilizce dersine karşı tutum ile bu dersteki akademik başarı arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Silah, M. (2005). Sosyal psikoloji davranış bilimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Soysaldı, M. (2010). Türkiye’deki İlahiyat Fakültelerinde Arapça öğretiminde karşılaşılan problemler ve çözüm yolları. EKEV Akademi Dergisi, (45), 247-279.
Soyupek, H. (2004). İkinci Meşrutiyet’ten günümüze kadar Türkiye’de Arapça öğretimi. Yayımlanmış Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
, H. (2014). İlahiyat Fakülteleri hazırlık sınıflarında yürütülen Arapça öğretimine ilişkin öğrenci başarılarının tespit edilmesi: Isparta İlahiyat Fakültesi örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Der-gisi, 1 (32), 71-87.
Watson, J. (2002). The phonology and morphology of Arabic. New York: Oxford University Press.
Zengin, Z. S. (2011). Medreseden Darülfünuna Türkiye’de yüksek din eğitimi. İstanbul: Çamlıca Yayınları.
http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/08/20160818.pdf (Erişim tarihi: 08.09.2016)
http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/10/20131019.pdf (Erişim tarihi: 21.10.2016).