Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde Öğrencilerin Eleştirel Düşünebilmelerine Katkı Sağlayacak Yöntemler ve Uygulanışları

Bu çalışmada öncelikle eleştirel düşünmenin tanımlarından hareketle özünde yer alan süreç ve olguların öne çıkartılması hedeflenmiştir. İlahiyat alanlarında özellikle usul/yöntem yönünden eleştirel düşünmenin varlığı yoklanmıştır. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin programında son zamanlarda yapılan değişikliklere değinilerek öğrencilerin eleştirel düşünmelerini sağlayacak yöntemlerin kullanılması gerekliliği vurgulanmıştır. Daha sonra Kırmızı Kitap olarak da bilinen “Düşünen Sınıf İçin Öğretme ve Öğrenme Yöntemleri” adlı kitapta yer alan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersine uygun bazı yöntemler değerlendirmeli olarak verilmiş, en sonunda da Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin bu yöntemlerle düzenlenmiş örnek planlarına yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi, eleştirel düşünme, yöntem

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde Öğrencilerin Eleştirel Düşünebilmelerine Katkı Sağlayacak Yöntemler ve Uygulanışları

PDF

___

Akar Vural, Ruken – Kutlu, Oğuz, (2004). “Eleştirel Düşünme: Ölçme Araçlarının İncelenmesi ve Bir Güvenirlik Çalışması”. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13/2, s. 189-199.
Aybek, Birsel, (2006). “Konu ve Beceri Temelli Eleştirel Düşünme Öğretiminin Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Eğilimi ve Düzeyine Etkisi” Yayınlanmamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana.
Crawford, Alan, Saul, Wendy, Mathews, Samuel R., Makınster, James, (2009) “Teaching and Learning Strategies for The Thinking Classroom”, Çevirenler: Atasoy, Pelin, Uzun Oğuz, Esin, Gülgöz, Sami. İstanbul.
Cüceloğlu, Doğan, (1993). İyi Düşün Doğru Karar Ver. İstanbul.
Doğanay, Ahmet- Ünal, Figen, (2006). “Eleştirel Düşünmenin Öğretimi”. A. Şimşek (Editör). İçerik Türlerine Dayalı Öğretim. Ankara: Nobel Yayınları.
Gündoğdu, Hakan, (2009). “Eleştirel Düşünme ve Eleştirel Düşünme Öğretimine Dair Bazı Yanılgılar”. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7/1, s. 57-74.
Gürkaynak, İpek-Üstel, Füsun-Gülgöz, Sami, (2008). Eleştirel Düşünme: ERG Raporları.
Güven, Meral- Kürüm, Dilruba, (2004). “Öğrenme Stilleri Ve Eleştirel Düşünme Arasındaki İlişkiye Genel Bir Bakış”. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi. Malatya.
İpşiroğlu, Zehra, (1989). Düşünmeyi Öğrenme ve Öğretme. İstanbul.
-----------------, www.felsefeekibi.com. 15.12.2010 tarihli erişim.
Kaymakcan, Recep, (2009). Öğretmenlerine Göre Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersleri Yeni Eğilimler: Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi.
MEB, (Tarihsiz). Hoş Geldin Öğretmenim.
MEB, İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi (4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı.
MEB, İlköğretim Kurumları Yönetmeliği.
MEB, Ortaöğretim DKAB Öğretim Programı.
Seferoğlu, S. Sadi- Akbıyık, Cenk, (2006). “Eleştirel Düşünme ve Öğretimi”. H.Ü. Eğitim Fa- kültesi Dergisi (H.U. Journal of Education). 30, s. 193-200.
Şahbat, Arzu, (2002). “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmen Tutumlarının Öğrencilerin Eleşti- rel Düşünme Becerilerine Etkisi” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversi- tesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Şahinel, Semih, (2000). Eleştirel Düşünme. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
http://www.dusunmegucu.org. 15.12.2010 tarihli erişim.
http://erg.sabanciuniv.edu/dusunmegucuprojesi. 15.12.2010 tarihli erişim.