Otel İşletmelerinde Çalışanların Örgütsel Bağlılığının Örgütsel Sessizlikleri Üzerindeki Etkisi

Bu çalışmanın amacı otel çalışanlarının örgütsel bağlılıklarının örgütsel sessizlikleri üzerindeki etkisini incelemektedir. Veri toplama tekniği olarak anket yöntemi kullanılmış ve bu amaçla, Meyer ve Allen (1991) tarafından geliştirilen ‘Örgütsel Bağlılık Ölçeği’ ve Van Dyne, Ang ve Botero (2003) tarafından geliştirilen ‘Örgütsel Sessizlik Ölçeği’ kullanılmıştır. Anket, 14.07.2014 - 11.08.2014 tarihleri arasında web tabanlı, yüz yüze, bırak-topla ve posta kanalıyla, Türkiye genelinde faaliyet gösteren bir zincir otelin 604 personeline, uygulanmıştır. Örgütsel bağlılığın örgütsel sessizlik üzerinde (R2 =0.075) üzerinde, açıklama oranı düşük de olsa negatif bir etkisinin olduğu bulgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Örgütsel bağlılık, örgütsel sessizlik, otel çalışanları

PDF

___

Amah O. E & Okafor C. A. (2008). Relationships among silence climate, employee silence behaviour and work attitudes; The role of self- esteem and locus of control. Asian Journal of Scientific Research, 1 (1), 1-8.
Allen, N.J. & Meyer, J.P. (1990). Organizational commitment: Evidence of career stage effects. Journal of Business Research, 26 (1), 46-91.
Bagheri, G., Zarei,R. & Aeen, M. N. (2012). Organizational silence (basic concepts and its development factors). Ideal Type of Management, 1 (1), 47-58.
Bildik, B. (2009). Liderlik tarzları, örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılık ilişkisi. Yüksek lisans tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Üniversitesi, Kocaeli.
Brinsfield, C.T., Edwards, M.S. & Greenberg, J. (2009). Voice and silence in organizations historical review and current conceptualizations. UK: Emerald Group
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde sessiz kalınan konular, sessizligin nedenleri ve algılanan sonuçları üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (1) , 117-134.
Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde işgören sessizliği (Neden sessiz kalmayı tercih ediyoruz?). Ankara: Detay Yayıncılık.
Dedahanov A.T. & Rhee J. (2015). Examining the relationships among trust, silence and organizational commitment. Management Decision, 53 (8),1843 – 1857.
Deniz N., Noyan A. & Ertosun Ö.G. (2013). The relationship between employee silence and organizational commitment in a private healthcare company. Social and Behavioral Sciences, 99, 691 – 700.
Dimitris B & Vakola M. (2005).Antecedents and consequences oforganizational silence: An empirical investigation , Employee Relations, 27(5),441-458
Eroğlu A. H., Adıgüzel, O.. & Öztürk U.C. (2011). Sessizlik girdabı ve bağlılık ikilemi: İşgören sessizliği ile örgütsel bağlılık ilişkisi ve bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16 (2), 97-124.
Gök, G. A. (2016). Bir Bağlılık Pratiği Olarak Örgütsel Sessizlik. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 14(1), 104-124.
Heshizer, B.P., Martin, H.J. & Wiener, Y. (1991). Normative commitment and instrumental attachment as intervening variables in the prediction of union participation. Journal of Applied Behavioral Science, 27 (4), 532- 549.
Hunt, S. D. & Morgan, R. M. (1994). Organizational commitment, s.one of many commitment or key mediating construct?. Academy of Management Journal, 37 (6), 1568-1587.
İnce, M. & Gül, H. (2005). Yönetimde yeni bir paradigma: Örgütsel bağlılık. Ankara: İleri Giden Ofset.
Köse, E. K. (2014). Dezavantajlı okullarda öğretmenlerin örgütsel bağlılıkları ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkiler. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, (2),28-36.
Karadal, H. (2011). Örgütsel sessizlik davranışı ve etkileri. Yeniçeri, Ö. ve Demirel Y., (Edt) Yönetimde Birey ve Örgüt Odaklı Davranışları içinde (364-386). Bursa: Ekin Kaya, N. & Selçuk, S. (2007). Bireysel başarı güdüsü organizasyonel bağlılığı nasıl etkiler? Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8 (2), 175-190.
Laeeque, S. H. & Bakhtawari N. Z. (2014). Employee silence as a determinant of organizational commitment: Evidence from the higher education sector of Pakistan. European Journal of Business and Management, 6 (20), 46-51
Meyer, J. P. & Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1 (1), 61-89.
Meyer, J. P., & Maltin, E. R. (2010). Employee commitment and well-being, s.A critical review, theoretical framework and research agenda. Journal of Vocational Behavior, 77(2), 323-337.
Milliken F. J. & Morrison E.W. (2003). Shades of silence emerging themes and future directions for research on silence in organizations. Journal of Management Studies, 40(6), 1563-1568.
Milliken, F. J., Morrison E. W. & Hewlin P. F. (2003). An exploratory study of employee silence, s.Issues that employees don't communicate upward and why?. Journal Of Management Studies, 40 (6), 1453-1476.
Morrison, E.W. & Milliken F.J. (2000). Organizational silence a barrier to change and development in a pluralistic world. The Academy of Management Review, 25(4), 709- 722.
Mowday, R. T., Steers, R. M. & Porter, L. W. (1979). The measurement of organizational commitment. Journal of Vacational Behavior, 14, 224-247.
Mowday, R. T., Porter, L. W. & Steers, R. M. (1982). Employee-organization linkages: the psychology of commitment, absenteeism, and turnover. New York: .Academic P.
Nikaram S., Yamchi H., Samereh S., Zahrani M. & Alvani S. (2012). Study on relationship between organizational silence and commitment in Iran. World Applied Science Journal, 17(10), 1271-1272.
Nikalaou, I., Vakola, M. & Bourantas, D. (2011). The role of silence on employees’ attitudes ‘the day after’ a merger. Personnel Review, 40 (6), 723-741.
O'Reilly, C., & Chatman, J. (1986). Organizational commitment and psychological attachment: The effects of compliance, identification, and internalization on prosocial behavior. Journal of Applied Psychology, 71(3), 492-499.
Oruç M. (2013). Örgütsel bağlılık ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişki, s.bir firmada araştırma. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi S.B.E, İstanbul.
Özdamar, K. (2011). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Panahi, B., Veiseh, S., Divkhar, S., & Kamari, F. (2012). An empirical analysis on influencing factors on organizational silence and its relationship with employee’s organizational commitment. Management Science Letters, 2(3), 735-744.
Pinder, C. C. ve Harlos, K. P. (2001). Employee silence: Ouiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
Ponnu, C. H., & Chuah, C. C. (2010). Organizational commitment, organizational justice and employee turnover in Malaysia. African Journal of Business Management, 4(13), 2676-2692.
Premeaux, S. F. (2001). Breaking the silence: Toward an understanding of speaking up in the workplace. Doctoral dissertation, Louisiana State University.
Raza, M. A. & Nawaz, M. M (2011). Impact of job enlargement on employees’ job satisfaction, motivation and organizational commitment: Evidence from public sector of Pakistan. International Journal of Business and Social Science, 2 (18), 268- 273.
Sayğan, F. N. (2011). Relationship between affective commitment and organizational silence: A conceptual discussion. International Journal Of Social Sciences And Humanity Studies, 3(2), 219-227.
Salha H., Cinnioğlu H. & Yazıt H. (2016). İşgörenlerin örgütsel sessizlik düzeylerinin örgütsel bağlılıklarına etkisi: Tekirdağ’daki yiyecek içecek işletmeleri üzerine bir araştırma. Balkan & Near Eastern Journal of Social Sciences, (2). 5-15.
Sığrı, Ü. (2007). İş görenlerin örgütsel bağlılıklarının Meyer ve Allen tipolojisiyle analizi: Kamu ve özel sektörde karşılaştırmalı bir araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2) , 261-278
Soycan Ş. H. (2010). Bankalarda birleşme sonrası örgütsel bağlılık ve örgütsel sessizlik ilişkisi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi S.B.E, İstanbul.
Şehitoğlu Y. & Zehir C. (2010). Türk kamu kuruluşlarında çalışan performansının, çalışan sessizliği ve örgütsel vatandaşlık davranışı bağlamında incelenmesi. Amme İdaresi Dergisi, 43(4), 87-110.
Tangirala, S. & Rangaraj, R. (2008). Employee silence on critical work issues: The cross level effects of procedural justice climate. Personnel Psychology, 61, 37-68.
Quinn, R. E. & Spreitzer G. M. (1997). The road to empowerment: Seven questions every leader should consider. Organizational Dynamics, 26 (2), 37-48.
Qazelvand R. & Shahtalebi B. (2016). Survey of the relationship between organizational silence and organizational commitment of junior secondary and senior teachers of Azna City. Review of European Studies 8(2):105-113.
Ülker, F. & Kanten, P. (2009). Örgütlerde Sessizlik İklimi, İşgören Sessizliği ve Örgütsel Bağlılık İlişkisine Yönelik Bir Araştırma. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 111-126.
Van Dyne, L., Ang, S. & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40 (6), 1359-1392.
Vakola, M. & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organizational silence, s.an emprical investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458.
Wasti, S. A. (2000). Meyer ve Allen'in üç boyutlu örgütsel bağlılık ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik analizi. 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 401 -410.