Diyarbakır ilinde çok eşliliğin aile üyeleri üzerindeki olumsuz etkileri

Amaç: Burada çok eşli ve tek eşli evliliklerin sosyodemografik ve klinik değişkenler açısından farklılıkları olup olmadığını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Güneydoğu bölgesindeki Diyarbakır ilinde, araştırmacılar tarafından tek eşli evliliği olan 56 ve çok eşli evliliği olan 104 koca ve aileleri ile yüz yüze görüşüldü. Tüm katılımcıların şikayetleri, SCL-90-R testi aracılığıyla değerlendirildi. Bulgular: Elde ettiğimiz bulgular, çok eşli evlilikleri olan kocaların yaklaşık % 75'inin bu durumdan memnun olduğunu göstermektedir. Çok eşli evliliklerde, ilk eşler ile daha sonra evlenilen hanımların yaşları açısından belirgin farklılıklar olduğu saptandı. Çok eşli evliliklerde kocaların uygulanan SCL-90-R testi, GSI alt ölçek skorları ile psikotizm, düşmanlık ve fobik anksiyete alt ölçek skorları, tek eşli evlilikleri olan kocaların SCL-90-R testi alt ölçek puanlarından belirgin derecede yüksek bulundu. Sonuç: Çok eşli evliliklerde, erkeklerin çok sayıda kadın ve çocuğu destekleme konusunda sahip oldukları büyük sorumlulukların yanı sıra daha farklı sorunları da olabilir. Çok eşliliğin, derin kültürel, sosyal, ekonomik ve politik kökleri ile çocuk, koca ve eşleri de içeren tüm aile bireylerinin psikiyatrik sorunları ile ilişkili karmaşık bir fenomen olduğu unutulmamalıdır. Sonuçlarımız, çok eşliliğin görüldüğü aile yapılarında, ailenin sosyoekonomik profili, eğitimi ve hane halkının kompozisyonuna bakılmaksızın, tüm aile üyelerinde bazı psikiyatrik bozuklukların daha sık görüldüğünü saptamakta, yanı sıra klinik uygulamalar ve gelecekteki araştırmalar için de önemli noktaları vurgulamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Polygamy, Monogamy, Marriage, Sociodemographic features, mental health disorders

Negative effects of polygamy on family members in the province of Diyarbakir, Turkey

Purpose: We aimed to here, determine whether the different sociodemographic and clinical variables of polygamous and monogamous marriages.Materials and Methods: 104 polygamous husbands with 56 monogamous husbands from Diyarbakir which located in southeastern region of Turkey, were face to face interviewed, by the researchers. Complaints of all participants were assessed through the SCL-90-R test.Results: Our findings show that about 75% of the husbands were pleased to in polygamous marriages. There was significantly differences between senior wives and junior wives’ ages, in polygamous marriage. Polygamous husbands' GSI subscore, in SCL-90-R, along with their psychoticism, hostility and phobic anxiety's sub-scores were significantly higher than scores of monogamous husbands. Conclusion: A growing number of studies show that, polygamous marriage is associated with depressive and anxiety disorders, somatization disorders and a loss of self-esteem. In addition to, having the responsibility of supporting “multiple women and children”, men can have different problems in a polygamous marriage. It should be noted that, polygamy is a complex phenomenon with deep cultural, social, economic, and political roots that has been associated with child’s, husband’s and wive’s mental health symptoms. Our results, polygamous marriages are associated with higher risk for psychiatric disorders among the all family members, regardless of their education, family socioeconomic profiles and household composition as well as these results highlighted important implications for clinical practices and future researches.

Keywords:

Polygamy, Monogamy, Marriage, Sociodemographic features,

PDF

___

1. Zeitzen MK. Polygamy: A Cross-cultural Analysis. New York, USA, Berg Publishers, 2008.
2. Ozkan M, Altindag A, Oto R, Sentunali E. Mental health aspects of Turkish women from polygamous versus monogamous families. Int J Soc Psychiatry. 2006;52:214-20.
3. Yılmaz E, Tamam L, Bal U. Poligami ve ruh sağlığına etkileri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2015;7:221-8.
4. Chaleby K. Women of polygamous marriages in inpatient psychiatric service in Kuwait. J Nerv Ment Dis. 1985;173:56-8.
5. Turgut M, Feyzioglu S. Türkiye Aile Yapısı Araştırması Tespitler Öneriler. İstanbul, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, 2014.
6. Gücük S, Arıca SG, Akan Z, Arıca V, Alkan S. Van ilindeki çok eşlilik oranları ve etkileyen faktörler: kesitsel çalışma. J Kartal TR. 2010;21:127-33.
7. Al-Krenawi A. Mental health and polygamy: The Syrian case. World J Psychiatry. 2013;3:1-7.
8. Al-Sharfi M, Pfeffer K, Miller KA. The effects of polygamy on children and adolescents: A systematic review. J Fam Stud. 2016;22:272-286.
9. State Institute of Statistics of Turkey. Marriage by age group, 1970–1999. Ankara, State Institute of Statistics of Turkey, 1999.
10. T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Mudurlugu. Turkiye’de Aile Yapısı Araştırması. Ankara, Afşaroğlu Matbaası, 2011.
11. Al-Krenawi A, Graham JR. A comparison of family functioning, life and marital satisfaction, and mental health of women in polygamous and monogamous marriages. Int J Soc Psychiatry. 2006;52:5-17.
12. Chamie J. Polygyny among Arabs. Popul Stud (Camb). 1986;40:55-66.
13. Rubin A, Babbie ER. Research Methods for Social Work. London: Cengage Learning. 2009.
14. First MB, Spitzer RL, Gibbon M, Williams JBW. Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCID). New York, New York State Psychiatric Institute Biometrics Research. 1995.
15. Derogatis LR, Cleary PA. Confirmation of the dimensional structure of the SCL-90: A study in construct validation. J Clin Psychol. 1977;33:981–9.
16. Al-Krenawi A, Graham JR, Al Gharaibeh F. A comparison study of psychological, family function marital and life satisfactions of polygamous and monogamous women in Jordan. Community Ment Health J. 2011;47:594-602.
17. Rivett M, Street E. Informal polygamy-a suitable case for treatment. J Fam Ther. 1993;15:71-9.
18. Nurrohmah L. Poligamy: saatnya membaca realita. Jurnal Perempuan. 2003;31:33-45.
19. Meekers D, Franklin N. Womens perceptions of polygyny among the Kaguru of Tanzania. Ethnology. 1995;34:315-29.
20. Al-Krenawi A, Graham J, Izzeldin A. The psychosocial impact of polygamous marriages on Palestinian women. Women Health. 2001;34:1-16.
21. Özer A, Orhan FÖ, Ekerbicer HÇ. Sociodemographic variables and depression in Turkish women from polygamous versus monogamous families. Health Care Women Int. 2013;34:1024-34.
22. Esmaili, G, Sadrpushan N, Gorji Y. Comparison for quality of life for men in monogamy and in polygamy families. Journal of Sociological Research. 2012;3:428-39.
23. Chaleby K. Traditional Arabian marriages and mental-health in a group of outpatient Saudis. Acta Psychiatr Scand. 1988;77:139-42.
24. El-Islam MF. Culture bound neurosis in Qatari women. Soc Psychiatry. 1975;10:25-9.
25. Al-Krenawi A, Graham JR, Al-Krenawi S. Social work practice with polygamous families. Child Adolesc Social Work J. 1997;14:445-58.
26. Hassouneh-Phillips D. American Muslim women's experiences of leaving abusive relationships. Health Care Women Int. 2001;22:415-32.
27. Al-Krenawi A, Lev-Wiesel R. Wife abuse among polygamous and monogamous Bedouin-Arab families. J Divorce Remarriage. 2002;36:151-8.
28. Al-Issa I. Culture and mental illness in Algeria. Int J Soc Psychiatry. 1990;36:230-40.
29. Al-Krenawi A. A study of psychological symptoms, family function, marital and life satisfactions of polygamous and monogamous women: The Palestinian case. Int J Soc Psychiatry. 2012;58:79-86.
30. Broude GJ. Marriage, Family and Relationships: A Cross-Cultural Encyclopedia. Denver, CO, ABC-CLIO, 1994.