Sürdürülebilir Eko-Turizm Destinasyonları Olarak Sulak Alanlar: Uluabat Gölü

Sürdürülebilir turizm; çevresel kaynakları en uygun şekilde kullanmayı, temel ekolojik süreçleri sürdürmeyi, doğal mirası ve biyolojik çeşitliliği korumayı hedefleyen turizmdir. Sulak alanlar doğal ve kültürel peyzaj çekicilikleriyle turist çekme potansiyeli yüksek olan alanlar olup, aynı zamanda dünyanın en kırılgan ekosistemlerinden birisidir. İyi planlanmamış ve iyi yönetilmeyen rekreasyon ve turizm faaliyetleri sulak alanların bozulmasında itici güç olabilmekte ve bu alanların ekosistem hizmetlerinin sürekliliğini tehlikeye atabilmektedir. Sürdürülebilir turizm destinasyonları olarak sulak alanların değerlendirilmesi ve alana özgü turizm türlerinin belirlenmesi; alana özgü kaynak değerlerinin, ekolojik süreçlerin, biyolojik çeşitliliğin, yerel kültürel özelliklerin değerini anlayarak korumayı ve devamlılığını sağlar nitelikte yönetmeyi gerektirmektedir. Bu çalışmada; Uluabat Gölü doğal ve kültürel çevre özelliklerinin turizm ile ilişkisi kurularak, turizm faaliyetleri için kriterlerin ve koruma kültürünün benimsendiği turizm türlerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmanın veri toplama aracı; arazi surveyi ve literatür araştırmalarıdır. Uluabat Gölü doğal ve kültürel çevre özelliklerinin turizm ile ilişkisinin kurulabilmesi için gerekli olan verileri arazi çalışmaları yanısıra literatür araştırması ile tamamlanmıştır. Bu araştırmada, ulaşılan her türlü materyalin içeriği sistematik ve detaylı bir şekilde incelenmiş, çıkarımlar yapılmıştır. Elde edilen bütün verilerin analizi sonucu ulaşılan bilgiler amaç doğrultusunda ve uzman bakış açısı ile yorumlanmıştır. Araştırmanın sonucunda; turizm amaçlı sulak alan kullanımı ve koruma kültürünün birbirinden karşılıklı olarak yararlandıkları turizm türleri belirlenmiş, uygulanabilir öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Sürdürülebilir turizm, , ekoturizm, , turizm destinasyonu, , sulak alan

Determination of Variation in Egg Hatching and Prey Consumption Rates of Different Biological Stages of Anthocoris nemoralis (Heteroptera: Anthocoridae) Exposed to Different Insecticides

This research study has been carried out aimed to determine the prey consumption of different biological stages (3rd and 5th nymphal instars + male and female individuals) as well as the egg hatching ratios of the predatory bug, Anthocoris nemoralis (F.) (Heteroptera: Anthocoridae) of Cacopsylla pyri (Homoptera: Psyllidae), occurred at three different time periods (24, 48 and 72 hours) under four different insecticide (spinetoram, chlorpyrifos ethyl, diflubenzuron ve spirotetramat) treated conditions. According to the overall results of this research work, the average per day prey consumption (eggs of Ephestia kuehniella) rates of different biological stages of A. nemoralis in an insecticide treated environment was determined highest as 27.70% in female individuals and lowest as 18.44% in 3rd nymphal instars of the minute pirate bug. The highest prey consumption rate was noted in control (distilled water) treatments with 30.83% and the lowest (20.56%) was recorded in spirotetramat treated experiments when taken into account the average per day prey consumption rate of different biological stages depending on applied insecticides. The average prey consumption of biological stages of predatory bug correlated to different treated insecticides was found to be 27.81%. As a result of keeping A. nemoralis under insecticide treated environments for five days, it was observed that there was no egg hatching at the end of 1st day (24 hours) and 2nd day (48 hours), however, egg hatching rate increased to 21.71% at the end of 3rd day (72 hours), to 49.11% at the end of 4th day (96 hours) and to 58.11% on the 5th day (120 hours) after the conduction of research experiments. At the end of the 5th day, highest egg hatching rate (32.43%) was determined in control treatment followed by diflubenzuron with 30.35%, while the lowest egg hatching rate (14.70%) has been recorded in chlorpyrifos ethyl according to the average insecticide application.

Keywords:

Minute pirate bug, Egg hatching, Insecticide, Prey consumption, Biocontrol,

PDF

___

Akpur, A., Zengin B., 2019. İznik Gölü ile Çevresinin Kamp Ve Karavan Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi, Turizm ve Araştırma Dergisi. 8(2): 4-20.
Albayrak, A., 2013. Alternatif Turizm, Detay Yayıncılık, Ankara, 2013.
Anonim, 2010. Havza koruma eylem planlarının hazırlanması projesi -Susurluk havzası nihai raporu. Mülga Çevre ve Orman Bakanlığı, Gebze, Kocaeli.
Anonim, 2016. https://tr.wikipedia.org/wiki/T%C3%BCrkiye%27deki_g%C3%B6ller_listesi. Erişim Tarihi 07 Kasım 2016.
Anonim, 2019. http://emlakansiklopedisi.com/wiki/ramsar-alani. Erişim Tarihi 15 Ekim 2019.
Anonim, 2020a. https://tr.wikipedia.org/wiki/Uluabat_Gölü. Erişim Tarihi 20 Nisan 2020.
Anonim, 2020b.https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/3.5.20058948.pdf. Erişim Tarihi 29 Nisan 2020.
Ardahan, F., 2012. Doğa yürüyüşü yapanların yaşam doyum düzeyleri ile duygusal zeka ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mediterranean Journal of Humanities. II/1, 11-19.
Barbieri, C., 2013. Assessing the sustainability of agritourism in the US: a comparison between agritourism and other farm entrepreneurial ventures, Journal of Sustainable Tourism. 21(2):252-270.
Bezirgan, M., 2019. Burhaniye’nin sportif olta balıkçılığı potansiyeli ve turizm açısından kullanılabilirliği. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 22(41): 447-464.
Çelik, A., Polat Üzümcü, T., Çetin, İ., 2016. Bursa İli Gölyazı Köyü’nün açık hava rekreasyon potansiyeli. International Journal of Social and Economic Sciences. 6 (2): 32-40.
Çelik Uğuz, S., Özbek, V., 2018. Destinasyon sadakatini etkileyen faktörler. Bisiklet Turizmi ve Burhaniye Bisiklet Festivali Örneği. 6 ( 2): 84-102.
Çınar, Ş., Küçükkara, R., Balık, İ., Çubuk, H., Ceylan, M., Erol, K.G., Yeğen, V., Bulut, C., 2013. Uluabat (Apolyont) Gölü’ndeki balık faunasının tespiti, tür kompozisyonu ve ticari avcılığın türlere göre dağılımı. Journal of Fisheriessciences.Com . 7 (4): 309-316.
Çubuk, H., 2000. Uluabat Gölünde balıkçığa ait yasal düzenlemeler ve balıkçılık uygulamalarına ilişkin sonuç raporu. Eğridir Su Ürünleri Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Eğridir/Isparta. 22s.
Dalkıran, N., Karacaoğlu, D., Dere Ş., Şentürk, E., Torunoğlu, T., 2006. Factors affecting the current status of a eutrophic shallow Lake (Lake Uluabat, Turkey): Relationships between water physical and chemical variables. Chemistry and Ecology. 22 (4): 279-298.
Dalkıran, N., 2015. Uluabat Gölü Ramsar alanı ve biyolojik zenginliği. Karacabey Sempozyumu, 01-03 Ekim 2015 Karacabey-BURSA. Bildiri Kitabı. Sayfa 191-210.
Dartnell, P., Tate, G., Storlazzi, C., 2015. Marine Wildlife Observation Report, U.S. Geological Survey Research Cruise 2015-613-FA Northern Monterey Bay, California February 18-19.
Erduran, F., Uzun, O., Çetinkaya, G., Dilek, F., Açıksöz, S., 2012. Determination of the cultural landscape values of Lake Suğla in Turkey. Internatıonal Journal of Food, Agrıculture &Envıronment (JFAE). 10 (2): 949-955.
Ertem, B., Akkaya, H., 1997. Uluabat gölünde yabancı ot sorunları konusunda yapılan çalışmalarla ilgili gezi raporu. DSİ İşletme Ve Bakım Dairesi Başkanlığı, Ankara.
Getz, D., 2010. The Nature and Scope of festival Studies, International Journal of Event Management Research, 5/1, 1-47.
Gülbahar, O., 2009. 1990’lardan günümüze Türkiye’deki kitle turizminin gelişimi ve alternatif yönelimler. Süleyman Demirel Üniversitesi, İİİBF Dergisi. 14(1): 151-177.
Güney, B., 2014. Havza Yönetim Planları İçerisinde Sulak Alanların Yeri, Kuş Ve Habitat Direktifleriyle Olan İlişkisi. T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, -Uzmanlık Tezi, Ankara.
Khabbazi, P.A., Yazgan, M.E., 2012. Kırsal peyzaj ve ekoturizm. International Journal of Social and Economic Sciences. 2 (2): 5-9.
Koçan, N., 2011. Mudurnu (Bolu) ve yakın çevresi peyzaj özelliklerinin ekoturizm kapsamında irdelenmesi. Gümüşhane Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 1 (1): 67-78.
Küçükaltan, D., 2002. Tarım Turizmi ve Türkiye’de Tarım Turizmi İşletmeciliği, 2. Turizm Şurası Bildirisi, 1. Cilt, 12-14 Nisan, Ankara, S. 143-159.
Ostrovskaya, E., Douven, W., Schwartz, K., Pataki, B., Mukuyu, P., Kaggwa, R., 2012. Capacity For Sustainable Management Of Wetlands: Lessons From The Wet Win Project. Environmental Science & Policy, In Press, Corrected Proof, 18 September.
Ödemiş, M., Çalık, İ., 2019. Sürdürülebilir Turizm: Gösterge ve Ölçme Yaklaşımı kitabı içerisinde, 1.Bölüm: Sürdürülebilir Turizm kavramı, Tarihsel Gelişimi ve Göstergeler Yoluyla İncelenmesi, Editörler: Oğuz Türkay ve İsmail Çalık, Detay Yayıncılık: Ankara.
Polat Üzümcü, T., Çelik Çanga, A., 2019. Foto Safari Turizmi. Turizm Ansiklopedisi Türkiye. Turizm ve Ağırlama Endüstrisinin Temel Kavramları. Detay Yayınları: 1047. ISBN: 978-605-254-085-5. Yayıncı Sertifika No: 13188. Matbaa Sertifika No: 26649. S, 167. Ankara.
Seçmen, Ö., Leblebici, E., 1997. Türkiye Sulak Alan Bitkileri ve Bitki Örtüsü E.Ü. Fen Fakültesi Kitaplar Serisi No : 158, Bornova, İzmir, 404 S.
Sevindi, C., 2013. Ekoturizm ve Kuş gözlemciliği açısından Kuyucuk Gölü Kuş Cenneti (Arpaçay-Kars). Türk Coğrafya Dergisi. Sayı 61: 63-76.
Tockner, K., Push, M., Borchardt, D., Lorang, M.S., 2010. Multiple stressors in coupled river-floodplain ecosystems. Freshwater Biology. 55 (1): 135–151.
Veeck, G., Hallett I.V., L., Che, D., Veeck, A., 2016. The economic contributions of agricultural tourism in Michigan, Geographical Review. 106 (3): 421-440.
Welch, G., Welch, H., 1998. Breeding Bird Survey of Uluabat Lake. Dhkd 78p.
WWF., 2008. Türkiye’deki Ramsar Alanları Değerlendirme Raporu. Türkiye (Doğal Hayatı Koruma Vakfı).
Yılmaz, H., 2008. Turizm Çeşitlendirmesi Kapsamında Ekoturizmin Ürünü Olarak Tatil Çiftlikleri: Türkiye’deki Tatil Çiftliklerine Yönelik SWOT Analizi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, Afyon.
Zaimoğlu, Z., Bozkurt, S., 2010. Yapay Sulak Alanlarda Atıksu Arıtımı, Nobel Kitabevi, Adana.